SCORPIONS: BORN TO TOUCH YOUR FEELINGS

Το κομμάτι προοριζόταν για την Ηχώ...

Επειδή όμως δεν ξέρω πότε θα ξαναανοίξει...

ελπίζω να με συγχωρήσουν οι συνεργάτες μου ο Thalassokrator και η Margo...

Μια μαγιάτικη νύχτα με το φεγγάρι αγκαλιά,

με την μπαλκονόπορτα διάπλατα ανοιχτή μπροστά μου

να ρουφάω τις ανοιξιάτικες μυρωδιές

και ένα τρανζιστοράκι για συντροφιά,

διάβαζα για τις εξετάσεις του σχολείου....

Ερασιτεχνικός σταθμός ,

βαθιά ερωτική φωνή μου λέει:

"και τώρα θα ακούσετε την καλύτερη ίσως μπαλάντα των Scorpions..."

Να 'ταν η ώρα,

να 'ταν η διάθεση,

να 'ταν η φωνή,

να 'ταν το τραγούδι αυτό καθ' εαυτό,

το κατέγραψα βαθιά στο είναι μου,

να μου αφήνει αυλακιές κάθε του νότα,

κάθε σπαραγμός.

Για χρόνια μετά έψαχνα εκείνο το τραγούδι

"με τις φωνές στο τέλος",

μέχρι που αναπάντεχα ένα πρωινό έφτασε στα χέρια μου σαν δώρο...

Νέο άκουσμα, νέες αυλακιές, η ίδια αίσθηση...

Bαθύτατα ερωτικό,

αφιερωμένο εξαιρετικά!

Music :Rudolf Schenker Lyrics:Klaus Meine Band: Scorpions

Album:Taken by Force

Website: Scorpions

I was born from the sound of the strings

For someone to give everything

To be a song just for your feeling

Close your eyes and

I'll try to get in

To waken your heart like the spring

'Cause I was born to touch your feelings

Steal the time, take a song and be glad

Be free as the birds, don't be sad

Your time will come,

I'll make you feel it

You're still young like the sun after rain

Follow the light it's not in vain

And you will see

I'll touch your feelings

You've got your songs

They are everyday for awhile

Just the only way to feel all right

You've got your songs

They are everyday for awhile

Just the only way to feel all right

You were born just to lose or to win

To be someone's chime in the wind

To live between your mind and feelings

Find your way, check it out

Learn each day

Follow the light, it's not in vain

And you will see

I'll touch your feelings

You've got your songs

They are everyday for awhile

Just the only way to feel all right

You've got your songs They are everyday for awhile

Just the only way to feel all right

I was born from the sound of the strings

For someone to give everything

To be a song just for your feeling

I was born from the sound of the strings

For someone to give everything

To be a song just for your feeling

photos by nelly

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Αν μπορούσα θα σου χάριζα τη θάλασσα



Θα σε έλουζα με φως



Θα σε πήγαινα στα σύννεφα



Θα σου χάριζα τα δέντρα



Θα σου πρόσφερα τον ήλιο



Μα το μόνο που μπορώ να σου χαρίσω είναι η ζωή μου ολάκερη

μαζί με τις ευχές μου

Τα βίντεος δανεικά απ΄το youtube

http://www.youtube.com/watch?v=C5f9-b-Zfnw

http://www.youtube.com/watch?v=dePMU8R131s

photos by nelly

Κλωντ Σιελέ - Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Το Σάββατο, στις 17 Οκτωβρίου 2009, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών κάνει αφιέρωμα στον εξαιρετικό ομποϊστα Κλωντ Σιελέ, που για χρόνια έπαιζε πρώτο όμποε στους κόλπους της.
Ο Κλωντ είναι ο πρώτος μουσικός, που με έκανε να δακρύσω από συγκίνηση, όταν μπήκα 19 χρονών στην ορχήστρα.

Ημουν τότε στο τρίτο αναλόγιο των δευτέρων βιολιών και ακριβώς πίσω μου καθόταν ο Κλωντ.
Εγω ροκού τότε, δεν ειχα ιδέα από κλασσική μουσική, μπορώ να πω, πως σνομπάριζα και λιγάκι, μέχρι που άκουσα το θεϊκό παίξιμο του Κλωντ!!!
Τι συγκίνηση ήταν αυτη!!!
Με πήραν τα δάκρυα, η καρδιά μου χτυπούσε ανεξέλεγκτα και δεν ήξερα που να κρυφτώ... Όταν τελείωσε η πρόβα, πήγα τρεχάλα στην λέσχη του δίσκου και αγόρασα τον πρώτο μου δίσκο κλασσικής μουσικής!!!!

Αυτό συνέβαινε κάθε φορά μετά από μια καινούρια πρόβα.
Ηταν σαν αποκάλυψη για μένα.
Έμπαινα σε έναν καινούριο χώρο, τον χώρο της συμφωνικής μουσικής και ήταν σαν να έμπαινα σε έναν μυστικό κήπο με όλα τα καλούδια... Το μαγικό κλειδί, ο ήχος του Κλωντ!!!
Τα χρώματα, τα αρώματα, τα συναισθήματα της μουσικής!

Τα χρόνια πέρασαν και ο Κλωντ πήρε σύνταξη, όμως όλοι οι ομποϊστες και το αγγλικό κόρνο, που έχουμε στην Ορχήστρα, είναι μαθητές του.
Ο Κλωντ έφτιαξε σχολή, γιαυτό άλλωστε ήρθε και στην Ελλάδα.
Και έφτιαξε την καλύτερη!!!
Το Σάββατο, κάποιοι μαθητές του, άλλοι νεώτεροι, άλλοι μεγαλύτεροι, όλοι μέλη της ΚΟΑ, θα τιμήσουν το δάσκαλό τους με τον καλύτερο δυνατό τροπο.

Ο αρχαιότερος, ο Ευάγγελος Χριστόπουλος, πρώτο όμποε εδώ και χρόνια στην ΚΟΑ, θα παίξει μεταξύ άλλων και αυτό το υπέροχο σόλο, που ακούτε στο βίντεο.
Και το παίζει μαγικά!
Είναι το δεύτερο μέρος από την πρώτη συμφωνία του Μπιζέ σε ντο μείζονα.

Η Χριστίνα Παντελίδου (αγγλικό κόρνο), θα μας μαγέψει με το αγγλικό κόρνο της στο κοντσέρτο του Ντονιτσέτι για αγγλικό κόρνο και ορχήστρα σε σολ μειζ.

Ο Δημήτρης Βάμβας (το άλλο πρώτο όμποε), θα μας παρασύρει με τη δεξιοτεχνία του στο κοντσέρτο για όμποε και ορχήστρα του Μότσαρτ KV314.



Τη συναυλιά διευθύνει ο εξαιρετικά ταλαντούχος μαέστρος Βασίλης Χριστόπουλος, γιός του Ευάγγελου Χριστόπουλου και μαθητής και αυτός του ΚΛΩΝΤ ΣΙΕΛΕ!

Είμαι σίγουρη πώς όποιος έρθει δεν θα χάσει, θα φύγει από κει γεμάτος με όμορφη μουσική, παιγμένη από εξαιρετικούς μουσικούς!!!

Σάββατο, 17/10/2009 ώρα 20:30 στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
Το όλο πρόγραμμα έχει ως εξής:
P. DUKAS: ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΑΓΟΣ
G. DONIZETTI: ΚΟΝΤΣΕΡΤΙΝΟ ΓΙΑ ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΟΡΝΟ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΣΕ ΣΟΛ ΜΕΙΖ.
W.A. MOZART: ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΟΜΠΟΕ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΣΕ ΝΤΟ ΜΕΙ. KV314
G. BIZET: ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΡ. 1 ΣΕ ΝΤΟ ΜΕΙΖ.

το video από http://www.youtube.com/watch?v=VkjDydZfVpE

photos by nelly

Ο Μίτος

photo by nelly

Σ' ακολουθώ

σε δρόμους φωτεινούς

σε μονοπάτια ουράνια

το νήμα που μ' απλώνεις αρπάζω

...όχι μήπως χαθώ...

όλα καλά θα πάνε, θα δεις!

Θα φορτώσεις τα μπαγκάζια σου και θα φύγεις, καλέ μου φίλε,


μπορεί να φύγεις με βροχή


κι ο δρόμος μπορεί να είναι δύσκολος


όμως να θυμάσαι, οτι το φως είναι παντού


και στο τέλος όλα θα τα καταφέρεις περίφημα!!!


Καλή αρχή στην καινούρια σου δουλειά!!!



photos by nelly

...στον λαιμό της θάλασσας...

Στα μαύρα σκοτάδια σου καταδύομαι

θάλασσα

Στο απύθμενο βάθος σου

κολυμπάω

Τι όμορφη αίσθηση!

Αιωρούμαι, χωρίς βαρύτητα

Κουρσεύω του βυθού σου τα μυστικά

Κι εκει που τα δάκτυλα μπλέκονται

στων κοραλλιών σου τις περίπλοκες κορφές

χρυσό φως με τυφλώνει

μαχαιρώνοντας βάναυσα το βελούδινό σου σκοτάδι

Το χέρι απλώνω να τ΄αγγίξω

Ν΄αγγίξω την πληγή σου,

που αιμορραγεί μόρια φωτός

και τότε ξαφνικά

αναδύομαι

με ιλιγγιώδη ταχύτητα

γλιστρώντας

μέσ' απ' το φωτεινό τούνελ που ανοίχτηκε

-μήπως για μένα;

και βρίσκομαι να επιπλέω

στον λαιμό της θάλασσας

λουσμένη

από την πτώση του φωτός

τη χειμαρρώδη...

σε σένα...

για την έμπνευση

photos by nelly

ΕΣΥ

photo by nelly

έχω ξεχάσει πια

πότε υπήρχε κάτι μέσα μου

αν...

που δεν ήταν

που δεν είναι

Εσύ

Εσύ

10:15 ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΚΛΟΓΩΝ

Νες καφέ με γάλα Σταμάτης Μεσημέρης κ Ρωγμές

από το άλμπουμ:" ΜΕΘΑΩ στις Ρωγμές του Ονείρου"

Μουσική/Στίχοι: Σταμάτης Μεσημέρης

Δέκα και τέταρτο πρωί των εκλογών,

που παραμίλαγε προγνωστικά η Ελλάδα,

ξύπνησε μέσα μου το αβέβαιο παρόν

και η λαχτάρα μου για Νες καφέ με γάλα.

Τα όνειρά μου απλωμένα στα πανό,

στο ρετιρέ έχουν γενέθλια τα λόγια,

μα εγώ δεν έχω πού να πω "το σ' αγαπώ",

έχουν κολλήσει τα δικά μου ημερολόγια

στη μοναξιά μου ...

Στρίβω το δεύτερο στενό αριστερά,

μα οι αφίσες δε μου λένε καλημέρα.

Εδώ κι εκεί κάποια αδέσποτα παιδιά,

να δω ρε φίλε τί θα λες από Δευτέρα.

Το στέκι είναι κέντρο εκλογικό,

τα ψηφοδέλτια ασπρόμαυρα λαχεία

και το τσιγάρο παραγίνεται πικρό

χωρίς καφέ "πώς να αλλάξω βρω Μαρία"

την κοινωνία...

Πέρασες δίπλα σαν αέρας βιαστηκά,

μου χαμογέλασες κι εγώ πήρα τα "πάνω",

σαρανταπέντε χρόνων έμπειρη ματιά

αυτή την ευκαιρία δε τη χάνω.

"Θα θέλατε να πιούμε ένα καφέ"

ψιθύρισα η ανάσα μου κομμένη

και συ μου είπες "γιατί όχι βέβαια ναι

άλλωστε πια τώρα δεν είμαστε δυο ξένοι"

τί άλλο μένει...

Πάνω που δώσαμε το πρώτο μας φιλί

και η Ελλάδα στο κρεβάτι μου γελάει,

είπες "αγόρι μου είσαι άπειρος πολύ,

αυτή η σχέση δυστυχώς δε περπατάει".

Το ίδιο βράδυ σε είδα ξαφνικά,

στη τηλεόραση να βγάζεις ομιλία

για της φυλής μας τα καινούργια ιδανικά

με νέο πρόγραμμα στην επικοινωνία

τί ειρωνεία...

Δέκα και τέταρτο Δευτέρα εκλογών

έχει γυρίσει τη σελίδα της η Ελλάδα,

μα εγώ έχω πάλι το αβέβαιο παρόν

και τη λαχτάρα μου για Νες καφέ με γάλα

_________________

photos by nelly

συν ένα (+1) !!!

στην πριγκιπέσα σου,

που ήρθε σαν το ρόδο να φωτίσει τα όνειρά σου!

στη μανούλα,

που πόνεσε για να φέρει τη ζωή!

σε σένα,

που της κράταγες το χέρι τόσο γενναία,

όσο ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις ...

(στον takiz)

ΑΒΑΤΟΝ ΕΞ ΑΔΟΚΗΤΩ

Η kariatida62

έκανε μια πολύ όμορφη αφιέρωση στη Σαπφώ!

Με παρέσυρε λοιπόν,

να βρώ και να σας παρουσιάσω

ένα δείγμα της δουλειάς

του πολύ καλού ελληνικού συγκροτήματος "Αβατον"

που μελοποίησε Σαπφώ με περισσή μαεστρία,

παρουσιάζοντας πριν μερικά χρόνια

ένα καταπληκτικό άλμπουμ

το "Αβατον εξ αδοκήτω"

Το cd συνοδεύεται από ένα εξαιρετικό βιβλιαράκι, με πληροφορίες για την Σαπφώ.

Άβατον: Ιωάννης Παπαδάκης, Νατάσσα Καρβούνη, Παναγιώτης Ξυδιάς

photos by nelly

WHY?

Της σιωπής αφουγκράζομαι τον ήχο,

τις λέξεις, που δεν ειπώθηκαν ποτέ...

Σύμμαχός μου τα μάτια,

που δεν μπορούν να κρυφτούν.

Το βλέμμα,

που εκούσια ή ακούσια

προδίδει

του μυαλού και της ψυχής τα μύχια.

Να σπάσω τους κώδικες,

να διαβάσω τα σύμβολα.

Τους ήλιους και τα φεγγάρια

των ματιών.

Τα σύννεφα, τις θάλασσες, τα βουνά.

Τις μπόρες, τις καταιγίδες.

Τ' άλογα, που καλπάζουν μέσα σου.

Τα ελάφια, που περήφανα κοιτούν.

Τους ολάνθιστους αγρούς.

Τις σκοτεινές σπηλιές.

Έρωτας.

Λύπη, χαρά.

Θυμός.

Πόθος, πάθος.

Εγωισμός.

Αγάπη, συντροφικότητα.

Μυστικά...

Μπορώ;

Μπορώ, μπορώ, μπορώ....

το βίντεο δανεικό από http://www.youtube.com/watch?v=1ZD0yp-E0rw

συγκρότημα: muse

άλμπουμ: resistance

Υ.Γ. Οι διακοπές δεν ήρθαν τελικά... Είναι παρατηρημένο,

όταν κάτι το θέλουμε πολύ και το ονοματίζουμε, το χάνουμε...

Δεν πειράζει, παραμένουμε εδώ,

ακούγοντας μουσική, γράφοντας, φωτογραφίζοντας

και κάποια άλλη στιγμή, θα ΄ρθουν χωρίς να το περιμένουμε...

το φθινόπωρο άλλωστε είναι ακόμη μπροστά μας...

στον b|a|s|n\i/a

O b|a|s|n\i/a για μένα είναι μπλε!είναι κοφτερό μυαλό,
είναι ματιές σε κομμάτια καθρέφτη,
είναι φως,
ουρανός (δεν είχα κισσό, αλλά κι αυτό ανεβαίνει ψηλά),
πολλές τελείες,
ένα χαμόγελο!
Στον ουρανό βρίσκεται συχνά
πετώντας!
b|a|s|n\i/a στις πτήσεις σου να έχεις πάντα άνεμο καλό!

.... και κάπου εδώ ήρθε και η σειρά μου να πάω διακοπές, έτσι απλά χωρίς πρόγραμμα και όπου μας βγάλει...

Αν μπορώ θα περνώ, αν όχι θα τα πούμε στην επιστροφή!

Φιλιά σε όλους...