Όχι, ήταν λάθος
Έπρεπε να αφουγκραστώ τη σκιά των ματιών σου
Έπρεπε στου μετώπου σου τις λοξές ρυτίδες
να μετρήσω το βάθος, που μεγάλωσε απότομα
Όχι, ήταν λάθος
Που δεν διάβασα το ξαφνικό σπάσιμο της φωνής σου
Την απότομη σιγή
Ήταν λάθος
Που δεν κατάλαβα
πως έπρεπε να σταματήσω εκεί
Πίσω από την αόρατη γραμμή
Πώς δεν την είδα; Γιατί;
Υπάρχει εκεί από καταβολής κόσμου
Η αόρατη γραμμή
που όταν την περάσεις βυθίζεσαι
στην τυραννική θύελλα μιας ακούσιας μάχης
Όχι, ήταν λάθος μου
14 σχόλια:
Tα λαθη και τα παθη
πληρωνονται Νελλυ!
ο μ ω ς ..
αυτο που οι διορθωτες δεν ξερουν
λιγο πριν τσεκαρουν με κοκκινο
το λ α θ ο ς
ειναι πως τραβωντας το χ
οι παλιες αγαπες δεν μπορουν να επιστρεψουν στον χαμενο τους παραδεισο
και η αορατη γραμμη εχει γινει ανυπαρκτη
-κι ετσι χανουν κυριως αυτοι .
Να απομενουν διορθωτες του λαθους και βασιλιαδες κριτες
-με ενα χαρτινο στεμμα!
εις υγειαν των λαθων :)
αχ αυτή η αόρατη γραμμή, το μυαλό ενός ανθρώπου είναι σαν μια χειροβομβίδα με αόρατη περόνη, όταν τραβηχθεί (είτε ακούσια είτε εκούσια, είτε από τον ίδιο είτε από τους άλλους) τότε η πόρτα του ψυχιατρείου ή της φυλακής ανοίγει διάπλατα......
Το διάβασα παραπάνω από μιά φορές, μού άρεσε: ευαίσθητο σε νόημα και στέρεο σε δομή.
υπάρχουν λάθη και σωστά;
υπάρχει αλήθεια. βλέμματος. συναισθημάτων. ψυχής. και όταν η αλήθεια του ενός περπατά σε αυτές τις αόρατες γραμμές του άλλου υπάρχουν τα λόγια τα ορατά. και οι αλήθειες οι ίδιες.
Δεν υπάρχουν λάθη.
Επιλογες μονο υπάρχουν.
Στο λέει ενας Πειρατής.
μμμ τι να πω; πολύ σωστό ακούγεται
αλλά....είναι πάντα η αποφυγή της μάχης το καλύτερο; κι είναι οι θύελλες άχρηστες;
σίγουρα πάντως το έδωσες πολύ ωραία για όλες τις περιπτώσεις που.. "κρείτον το σιγάν"
και η εσυναίσθηση μέγα ταλέντο και ευλογία
(όσο και να προσπαθώ ....η φωτό μου θυμίζει τσόφλι αυγού που μόλις σκάει)
Σε απολαμβάνω
Οι δρόμοι με πήραν απ' το χέρι και με σταύρωσαν...
Τι σε απασχολεί καλό μου;
πήραμε τα βουνά...
εν μέσω τρελών διαδρομών στην πίνδο ενας χαιρετισμος σε ολους!
τα σχόλια θα απαντηθούν μετά την επιστροφή μας στην Αθήνα σε λίγες μέρες...
φιλιά σε όλους
καταλαβαίνουμε μόνο όσα θέλουμε να πιστέψουμε.. θυμάμαι ενα ρητό της anais nin που έλεγε we can't see things as they are, we see them as WE are.. έχει και αυτό την ομορφιά του, ειναι γλυκός ο πόνος γιατί γίνεται δημιουργικός και μας πάει ενα βήμα πιο πάνω στην σκάλα της ανασφάλειας μας.. απολαυσέ το.. σιωπηλά.. αθόρυβα... να σαι καλά..
Την αόρατη αυτή γραμμή μπορείς να τη δεις και ως (νοητό) νήμα εκκίνησης...
Καλές εξορμήσεις.
Λατρεύω το βουνό...
Τι θα είμασταν δίχως τα λάθη μας?? Ουυυ από λάθη άλλο τίποτα..
Πήρατε τα βουνά??? Πολύ καλά κάνατε!! :))
Πολύ όμορφο. Λάτρεψα τη γραφή σου. Καλησπέρα.
Σας ευχαριστώ οοοολους,
είμαστε για λίγες ώρες Αθήνα
και θα συνεχίσουμε στα μέρη της Κικής
Λεπτομέρειες στην επιστροφή μας....
καλή συνέχεια καλοκαιριού!
Δημοσίευση σχολίου