ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΚΟΚΙΝΗ ΑΜΠΕΛΩΨΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΓΚΙΩΝΗ

Ένας κατακόκκινος κισσός μας ένωσε με τον Γκιώνη

όταν τον Νοέμβρη του 2009 ανέβαζα ανάρτηση για τους απολυμένους του Ωδείου Αθηνών ο Γκιώνης μου έστειλε την δική του αδελφή ανάρτηση, στην αρχή εικαστικά, είχαμε τον ίδιο κισσό φωτογραφήσει, και μετά και θεματικά,αφού ήταν ο πρώτος που έκανε ανάρτηση συμπαράστασης για μας τους απλήρωτους του Ωδείου Αθηνών.... Κι ύστερα μιλήσαμε στο τηλέφωνο...
Προσπαθούσε να βοηθήσει με κάθε μέσο που είχε...

Δεν ήθελα να κάνω ανάρτηση για τον Γκιώνη, γιατί δεν θέλω να πιστέψω αυτό που συνέβη...
Όμως τα γεγονότα σαν να καλούν από μόνα τους....
Η τελευταία μου ανάρτηση αφορούσε πάλι στο ωδείο Αθηνών...
Μετά χαζεύοντας τις στατιστικές, είδα ότι η πιο "διαβασμένη" μου ανάρτηση είναι αυτή που αναφέρεται στο Βαρούσι των Τρικάλων και κει ανάμεσα στα σχόλια συνάντησα ξανά τον Γκιώνη... είχε πάει στα Τρίκαλα να αποχαιρετήσει έναν παλιό φίλο που έφυγε ξαφνικά...

Δυόμιση χρόνια πέρασαν από κείνη την "κόκκινη" από ντροπή ανάρτησή μου για τους απολυμένους του Ωδείου Αθηνών,μπλεγμένη στα κόκκινα φύλλα του κισσού, της αμπέλωψης που έλεγε ο Γκιώνης, δυόμιση χρόνια, εμείς ακόμη απλήρωτοι, αυτοί στα παλιά τους τα παπούτσια, ό,τι κι αν κάνουμε ...
και συ Γκιώνη που είσαι;

Σταματώ εδώ γιατί, γαμώτο, σαν...
ένα σκουπιδάκι να μπήκε στο μάτι μου...
θόλωσα...
δεν βλέπω την οθόνη...

μια κατακόκκινη αμπέλωψη για σένα!

ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟ ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΞΗΓΓΕΙΛΑΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΜΕ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2012!

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, ΣΤΙΣ 19:30, ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΩΔΕΙΟΥ,

ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΚΑΛΟΥΝ

ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ, ΓΟΝΕΙΣ, 

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΧΩΡΟ,

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ,

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ!

ΑΘΗΝΑ-ΧΑΛΚΙΔΑ ΜΕ ΗΛΙΟ!

(αφιερωμένη στη Θαλασσένια) 

(αφιερωμένη στο Ξωτικό)

ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ....

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ!

photos by nelly

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ!

Σε ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου, μας υποδέχτηκε με κολοτούμπες αν και καταπεινασμένο, το νεογέννητο κουταβάκι, που νωρίς-νωρίς αποφάσισε να αφήσει την αγκαλιά της μανούλας του και να περιπλανηθεί στον κόσμο των μεγάλων και στη στιγμή έγινε το νέο μέλος της οικογένειας, έστω και για αυτές τις λίγες μέρες στο χωριό, μέχρι να του βρούμε ένα φιλόξενο σπίτι

Μας υποδέχτηκε και το κλειστό πια παραθύρι της γειτόνισσας που έφυγε, αφήνοντας πίσω την ανάμνηση της "Κώτσαινας", που πάντα έσπευδε να μας καλωσορίσει εμάς τους "Αθηναίους" με μια ποδιά γεμάτη καλούδια, αυγουλάκια, αγγουράκια, ντομάτες, καραμέλες για τα παιδιά...

Ώρα καλή σου Κώτσαινα!

 

Περιπλανηθήκαμε στους δρόμους με την πασχαλιάτικη βροχή, που έκανε τη φύση να οργιάζει από το πράσινο

Το δένδρο της μοναξιάς συναντήσαμε, που μοιάζει να μην ξέρει σε ποιό χωράφι ανήκει, σαν τους ψηφοφόρους του αύριο, μιας χώρας πληγωμένης 

 

Ανάσταση στο κέντρο της ομορφότερης πόλης της ενδοχώρας, της πόλης των Τρικάλων!

 

Και η βροχή που ξέχασε να σταματήσει, να ξεπλένει δρόμους, δένδρα, χωράφια, αμαρτίες, ανομίες...

 

Να πλημμυρίζει τα ποτάμια, σαν την οργή των ανθρώπων για όσα συμβαίνουν γύρω του

 

Τι μας μένει; Να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά! Και κει ανάμεσα στα σύννεφα, πάνω από τους βράχους των Μετεώρων, το βλέπετε το λιγοστό φως; Είναι η ελπίδα!

Κι όπως ο τετράποδος φίλος, αν και βρεγμένος, μούσκεμα από τη βροχή, που τον βρίσκει περιπλανώμενο, αφού ξέμεινε από σπίτι, έτσι αγέρωχα να κοιτάξουμε και μεις το μέλλον, στυλώνοντας τα πόδια γερά!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΑΥΤΟ ΠOY ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΆΞΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

photos by nelly

Η ΑΛΙΝΑ ΠΟΓΚΟΣΤΚΙΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Αλίνα Πογκόστκινα!

Την ξέρετε;

Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο των σύγχρονων δεξιοτεχνών του βιολιού!
Πρώτο βραβείο του μεγάλου διεθνούς διαγωνισμού βιολιού Σιμπέλιους το 2005!
Το ίδιο βραβείο, στον ίδιο διαγωνισμό είχε αποσπάσει το 1985 ο δικός μας μεγάλος, ο Λεωνίδας Καβάκος!

Κόρη μουσικών, άρχισε βιολί στα 4 της χρόνια και μόλις στα 8 της βρέθηκε στην Χαϊδελβέργη με τους γονείς της που κατάφεραν τα πρώτα χρόνια να επιβιώσουν ώς μουσικοί του δρόμου.
Στα 14 της κέρδισε τον διαγωνισμό Louis Spohr και ήταν η μικρότερη διαγωνιζόμενη.
Στα 22 της και ώς φοιτήτρια πια της Ακαδημίας του Βερολίνου Hans Eisler, στην τάξη του Antje Weithaas, απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Sibelius στο Ελσίνκι αλλά και το ειδικό βραβείο της καλύτερης ερμηνείας.

Ακούστε την!


Νέα, όμορφη, ταλαντούχα, αλωνίζει τον κόσμο και την Παρασκευή 23 Μαρτίου θα συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε μια συναυλία με τίτλο στη ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ!


Απολαύστε την εδώ στο δεύτερο κοντσέρτο του Προκόφιεφ, αν και στην Αθήνα θα παίξει το πρώτο κοντσέρτο για βιολί του συνθέτη έργο 19 σε ρε μείζ.




Μαζί της ένα μεγάλο όνομα από το Καζακστάν ο επίσης βραβευμένος μαέστρος
Άλαν Μπουριμπάγιεφ!

Ο Μπουριμπάγιεφ ξεκίνησε από την ορχήστρα της Αστάνα στο Καζακστάν, πέρασε από το Μαϊνινγκεν ώς αρχιμουσικός, την ορχήστρα του Norrköping, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ιρλανδίας και σήμερα είναι επικεφαλής αρχιμουσικός στην ορχήστρα Het Brabants στην Ολλανδία. Ταυτόχρονα έχει συμπράξει με τις μεγαλύτερες ορχήστρες ανά τον κόσμο.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ και για τους συντελεστές και για το πρόγραμμα.

Μια συναυλία που δεν πρέπει να χάσετε!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/2/2012 Κ.Ο.Α. ΚΑΙ Α.Σ.Ο.Ν. ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Γνωρίζετε την Α.Σ.Ο.Ν.;

Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων!!!

Μια συμφωνική ορχήστρα που δρα στην Αθήνα και όχι μόνο, γεμάτη νειάτα!
Νέοι μουσικοί με όρεξη, μεράκι, αγάπη για την μουσική ανακαλύπτουν τα μυστικά και τις ομορφιές της συμφωνικής μουσικής υπό την καθοδήγηση του Παύλου Σεργίου. Ενός ανθρώπου ταγμένου στο έργο του εδώ και πάρα πολλά χρόνια....

Η Α.Σ.Ο.Ν. λοιπόν την

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

στην αίθουσα

ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

του ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

μοιράζεται τα αναλόγια με την

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

στις 20:30

Χέρι- χέρι ή δίπλα-δίπλα Κ.Ο.Α. και  Α.Σ.Ο.Ν θα ενώσουν τις δυνάμεις τους,
τον ενθουσιασμό και την εμπειρία, το μεράκι, την αγάπη για τη μουσική
και θα σας παρουσιάσουν ένα εκπληκτικό πρόγραμμα!

Το πρώτο έργο CIRCLES παρουσιάζει η ΚΟΑ υπό την διεύθυνση του αρχιμουσικού της
Βασίλη Χριστόπουλου και είναι παραγγελία σε έναν νέο, βραβευμένο συνθέτη,
τον Δημήτρη Οικονόμου

Το δεύτερο έργο είναι το κοντσέρτο του Μότσαρτ για κλαρινέτο σε λα μειζ. KV 622
 και το παρουσιάζει η ΑΣΟΝ
υπό την διεύθυνση του Αλέξανδρου Διαμαντή
με σολίστα τον νεαρό και ταλαντούχο κλαρινετίστα Παύλο Σεράση

Απολαύστε εδώ το 2ο μέρος




Το τελευταίο έργο είναι η
5η Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι,
όπου οι δυό ορχήστρες ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα εντυπωσιακά δυναμικό σύνολο
150 μουσικών!!!!

Ακούστε εδώ το 3ο μέρος της το Βάλς!


Απολαυστική συναυλία σίγουρα, γεμάτη μουσική, κέφι, ζωντάνια, ενθουσιασμό, δυναμισμό, ρομαντισμό και πάλι μουσική!

Μην τη χάσετε!!!!!

ΟΥΡΣ ΡΟΥΤΙΜΑΝ

.............................

Για την ένταξή μου στο δυναμικό της Κρατικής  Ορχήστρας Αθηνών  και την είσοδό μου στον Παράδεισο έχω γράψει και άλλη φορά.

Ένας από αυτούς, που με το μαγικό τους παίξιμο άνοιξαν για μένα τις πύλες του παραδείσου και με ώθησαν να δω το εκτυφλωτικό φως της μουσικής, να νιώσω την μαγεία των ήχων,
ήταν το πρώτο φλάουτο της ΚΟΑ τότε,

ό Ούρς Ρούτιμαν!

Ένας εξαιρετικός Ελβετός μουσικός, ένας γοητευτικότατος άνθρωπος που είχε κληθεί στην Ελλάδα για να δημιουργήσει σχολή φλάουτου.

Τι να πρωτοθυμηθώ από εκείνα τα χρόνια;
Την κάθε του νότα που έσταζε βάλσαμο στην ψυχή, την αγωνία μου να διακτινιστώ στη Λέσχη του Δίσκου μετά την πρόβα για να αγοράσω, ό,τι είχαμε προβάρει μόλις, τα εικοσάλεπτα διαλείμματα στη γωνία της στοάς στην οδό Αμερικής με τον Ουρς και άλλους συναδέλφους πάνω από ένα γρήγορο εσπρεσάκι να με εισάγουν στα δρώμενα της ορχήστρας,  την αφοπλιστική του απλότητα με την οποία αντιμετώπιζε τα πράγματα, τις συζητήσεις μας για μηχανές (αμετανόητος αναβάτης και αυτός διτρόχου), τις  συζητήσεις μας για την Ζυρίχη, αργότερα τις κοινές ανησυχίες για το μέλλον του Ωδείου Αθηνών;

Ότι και να θυμηθώ, όλα σήμερα με πληγώνουν...

Γιατί ο Ούρς έφυγε ξαφνικά από κοντά μας, αφού η καρδιά του τον πρόδωσε...

Έφυγε αφήνοντάς μας με αναμνήσεις και με μια φλόγα στη δική μας καρδιά,
ένα καντηλάκι που θα μένει πάντοτε αναμμένο να μας θυμίζει,
ό,τι όλα αυτά τα χρόνια μας χάρισε με την τέχνη του, το χαμόγελό του, την ευγένειά της ψυχής του...

Καλό ταξίδι Ουρς...
   

 

ΟΙ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ

...μπορεί να έχουν το χρώμα της αγκαλιάς

κι ας είμαστε τριγύρω όλοι ξένοι

ή το λευκό του χιονιού πάνω στην κεφαλή της Δίρφυος

σοφότερης από αυτές, που διαχειρίζονται τη μοίρα της ανθρωπότητας

το γκριζοκίτρινο της ομίχλης, πασπαλισμένο χρυσόσκονη

κάνοντας τον μοναχικό ψαρά ευυχισμένο μεσ' τη μοναξιά του

το εκτυφλωτκό χρώμα της αντανάκλασης του ήλιου

στα νερά που ξέμειναν στου δρόμου τη λακούβα μετά την καταιγίδα

ή το ασπρόμαυρο του απογεύματος , όταν ο κόντρα ήλιος δεν σ' αφήνει να δεις άλλα χρώματα

και ο ψαράς εκεί, στη νιρβάνα του, λες και τίποτε άλλο δεν υπάρχει στον κόσμο


μπορεί να έχει το καφέ της ζωής

ναι της ζωής, που ξεπήδησε από τον έρωτα του ξεραμένου κορμού με το νερό που λίμνασε στις ρυτίδες του

ή το λουλακί της αντανάκλασης του βουνού στη θάλασσα του Ευβοϊκού

εκεί που σκιές και αντικείμενα αγκαλιάζοντai αδιατάραχτα από kρίσεις και τρόικες

κι όταν ό ήλιος κατέβει στη δύση, το κίτρινο της φωτιάς,

φωτεινό περιβλημα των όγκων της φύσης

και στην ανατολή  το φυσικότερο μωβ του κόσμου

σαν πένθιμο εμβατήριο για τη μέρα που φεύγει


και κείνο το πορτοκαλί. που βάφει ουρανό και θάλασσα, τόσο αληθινό και τόσο ψεύτικο, σαν διαφήμιση χυμού

με το φάρο αγέρωχο να στέκει σαν κατάρτι ενός μαρμαρωμένου ιστιοφόρου τόσο του επάνω κόσμου όσο και του κάτω

τελευταίες πινελιές του ήλιου πριν αποκοιμηθεί

το γκρι, το μαύρο, το κίτρινο...



...οι αποχρώσεις μιας μέρας όμορφης μακρυά από την πόλη

όπου ακόμη και το ρυπαρό καύσιμο του αεροπλάνου έγινε ροζ μολυβιά σε μαβί ουρανό



....μια μέρα του Γενάρη στον Ευβοϊκό...



photos by nelly