
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα.
Το τραγούδι της άνοιξης όπως το εμπνεύστηκε ο Φέλιξ Μέντελσον
Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς ξεκίνησαν στην προ-χριστιανική Ευρώπη με γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν και την εωσφορική γιορτή της Νύχτας του Walpurgis στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Με τον εκχριστιανισμό όμως της Ευρώπης, πολλές από αυτές τις γιορτές είτε απαγορεύτηκαν, είτε έλαβαν χριστιανικό χαρακτήρα. Έτσι, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχασε τον θρησκευτικό του νόημα.

Σήμερα, σε πολλές περιοχές της Ευρώπης επιβιώνουν έθιμα αυτής της εποχής όπως ο χορός γύρω από το Γαϊτανάκι. Σήμερα πολλές νεο-παγανιστικές ομάδες προσπαθούν να αναβιώσουν ανάλογα αρχαία έθιμα της Πρωτομαγιάς.
Το τραγούδι της άνοιξης όπως το εμπνεύστηκε ο Φέλιξ Μέντελσον
Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς ξεκίνησαν στην προ-χριστιανική Ευρώπη με γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν και την εωσφορική γιορτή της Νύχτας του Walpurgis στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Με τον εκχριστιανισμό όμως της Ευρώπης, πολλές από αυτές τις γιορτές είτε απαγορεύτηκαν, είτε έλαβαν χριστιανικό χαρακτήρα. Έτσι, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχασε τον θρησκευτικό του νόημα.

Σήμερα, σε πολλές περιοχές της Ευρώπης επιβιώνουν έθιμα αυτής της εποχής όπως ο χορός γύρω από το Γαϊτανάκι. Σήμερα πολλές νεο-παγανιστικές ομάδες προσπαθούν να αναβιώσουν ανάλογα αρχαία έθιμα της Πρωτομαγιάς.
Η γνωστή Άνοιξη του Βιβάλντι από τον Ιτζαακ Πέρλμαν
Για πολλές προ-χριστιανικές παγανιστικές κοινωνίες της Ευρώπης η Πρωτομαγιά εορτάζοταν ως η πρώτη ημέρα του καλοκαιριού. Έτσι το Θερινό Ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου συνέπιπτε με τη μέση του καλοκαιριού.

Σήμερα η μέρα της Πρωτομαγιάς έχει διπλό νόημα.
Από τη μια ο εορτασμός της πρώτης μέρας της άνοιξης, το ξύπνημα της φύσης. Ο κόσμος ξεχύνεται στην εξοχή και μαζεύει λουλούδια, πλέκει στεφάνια και τα κρεμά στις εισόδους των σπιτιών.

Εκφυλισμένη και αυτή η συνήθεια, όπως οι περισσότερες πια στην εποχή μας, αντικαταστάθηκε από την αγορά έτοιμων στεφανιών, ενίοτε και πλαστικών, από ανθοπωλεία, υπαίθριες αγορές και παζάρια.

Το πιο ξακουστό απ' αυτά, αυτό της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου για τρεις μέρες κλείνει ο κεντρικός δρόμος, γεμίζει από πάγκους μικροπωλητών (προς μεγάλη δυσαρέσκεια των κατοίκων που υφίστανται απίστευτη ταλαιπωρία) και πολλά όμως ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά δρώμενα που αναπτύσσονται σε διάφορες περιοχές της πόλης.
Η άλλη σημασία αυτής της μέρας είναι η ανάμνηση της εξέγερσης των εργατών στο Σικάγο του 1886 για το 8ωρο και τις καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αιματοβαμμένη εξέγερση, για κάτι που σήμερα έχει προ πολλού χαθεί στον ιδιωτικό τομέα τουλάχιστον και όπου νά'ναι χάνεται και στο δημόσιο.
Περισσότερα για την Εργατική Πρωτομαγιά στο blogg του Συλλόγου των Μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών
Εδώ η αρχή από την Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκι, όπως έντυσε τη Φαντασία του Ντίσνεϊ
Απολαύστε και το finale από την Ιεροτελεστία της Άνοιξης από τα μπαλέτα του Μωρίς Μπεζάρ
Τόλης Νικηφόρου, ποιητής, e-φίλος και συνοδοιπόρος
Δημοσιεύω το ποίημά του για την Πρωτομαγιά, που μου έστειλε ο άλλος e-φίλος και εικαστικός καλλιτέχνης Dinos Art
ωραία που ήταν η συγκέντρωση/
στην πιο μεγάλη μας πλατεία/
ωραία τα μάρμαρα/
ωραία τα μέγαρα/
ωραίο και το παλιό εργατικό μας κέντρο οι εργάτες είχαν ήδη φύγει/
να κάνουν την πρωτομαγιά στις γύρω εξοχές/
με τις γυναίκες, τα παιδιά και τα γεμάτα τους καλάθια/
απόμεινες εσύ/
απόμεινα εγώ/
να κοιτάμε ένα απορημένο λάβαρο/
και τα στολισμένα μπαλκόνια/
με τους βραχνούς ομιλητές.
Και τέλος το προσθέτω γιατί το αγαπώ πολύ πολύ. Είναι η ανάμνηση της πρώτης πρωτομαγιάς με τον καλό μου, είναι ο Μάνος που έφυγε, είναι ο Βασίλης της εφηβείας μου αλλά και το μαγικό βιολί του Δεσποτίδη
photos by nelly