Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ!


Οι σπουδές μουσικής είναι επίπονες και χρονοβόρες, κοστίζουν ολόκληρη περιουσία, γιατί στην χώρα μας δεν υπάρχει δημόσια μουσική παιδεία - πλην του ενός και μοναδικού Κρατικού Ωδείου Βορείου Ελλάδος (που και αυτό αυτή τη στιγμή βάλλεται από παντού) και θέλουν πολλές θυσίες σε επίπεδο προσωπικό και οικογενειακό, απαιτούν σιδηρά πειθαρχία, πάρα - πάρα πολλές ώρες μελέτης και συνήθως ασκητικό βίο που οδηγεί σε αντικοινωνικότητα και  απομόνωση.  
Και το χειρότερο, αν κανείς αποφασίσει να γίνει επαγγελματίας μουσικός και το πετύχει, ποτέ μα ποτέ δεν σταματά η μελέτη, ποτέ μα ποτέ δεν νιώθεις πλήρως προετοιμασμένος για την εκτέλεση ενός κομματιού και φυσικά είσαι πάντα πνιγμένος στα έξοδα με τις αγορές και την συντήρηση των οργάνων, με τις αγορές του απαραίτητου μουσικού υλικού  και των cds, dvds κλπ. την παρακολούθηση συναυλιών και σεμιναρίων εντός και εκτός Ελλάδας με το ανάλογο οικονομικό κόστος φυσικά.
Για το βιολί η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσει κανείς είναι μεταξύ 5-7 ετών για να προλάβει να ολοκληρώσει τις σπουδές στα 20 με 22, ώστε να έχει και ένα μικρό περιθώριο για μεταπτυχιακά σε μια άλλη χώρα, ώστε να κατοχυρώσει τους τίτλους σπουδών, διότι στην Ελλάδα το δίπλωμα οργάνου είναι ακόμη αδιαβάθμιτο.

Με όλα τα παραπάνω, πολλά παιδιά που ξεκινούν μουσικές σπουδές κάπου στην ηλικία των 15-17 ετών τα παρατούν και στρέφονται προς άλλες σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ που τουλάχιστον το πτυχίο τους έχει ένα αντίκρυσμα για την ελληνική εκπαιδευτική κλίμακα και δεν απαιτεί και τις δια βίου θυσίες.





Γνωρίζοντας όλα αυτά πολύ καλά, ζώντας στο χώρο της μουσικής από τα 7 μου χρόνια που ξεκίνησα να μαθαίνω βιολί, όντας επαγγελματίας πάρα πολλά χρόνια τώρα, με εκατοντάδες παιδιά να έχουν περάσει απο τα χέρια μου και βιώνοντας όλες αυτές τις αγωνίες τους, τις προσπάθειές τους άλλοτε επιτυχημένες και άλλοτε δυστυχώς όχι και τόσο και στην συνέχεια την προσπάθεια για επαγγελματική αποκατάσταση, τις χαρές και τις λύπες, τις συγκινήσεις και τις απογοητεύσεις, δεν μπορώ παρά να βιώνω με απίστευτη συγκίνηση την στιγμή του διπλώματος, αυτή τη μιάμιση ώρα πάνω στη σκηνή με απίστευτα βαρύ και δύσκολο πρόγραμμα, που στην αρχή σου φαίνεται βουνό και όταν φτάσεις στην τελευταία νότα γίνεται αυτόματα αέρας και εξανεμίζεται γίνεται ήδη ανάμνηση και τίποτε δεν μπορείς να φέρεις πίσω.

Πόσο  μάλλον, όταν αυτό τα πλασματάκι στη σκηνή είναι το σπλάχνο σου και έχεις ζήσει την κάθε  στιγμή της ζωής του, τις αγωνίες, τους εφιάλτες των τελευταίων ημερών, το σφίξιμο στο στομάχι όλον τον καιρό της προετοιμασίας, το χαμένο βλέμμα πάνω στη σκηνή όταν όλα έχουν τελειώσει και προσπαθεί να το συνειδητοποιήσει, την αγκαλιά με την πιανίστα, τον δεύτερο άνθρωπο μετά τον δάσκαλο που ακουμπάς τις αγωνίες σου, την αγκαλιά με τον δάσκαλο που του οφείλει τα πάντα και τη λύπη που νιώθει γιατί δεν θα ξαναπάει πια για μάθημα.

Και τότε δεν σε νοιάζουν οι βαθμοί, δεν σε νοιάζουν τα βραβεία, σε νοιάζει μόνο αυτό  το χαμογελαστό πλασματάκι που πνίγεται στις αγκαλιές των φίλων και τα συγχαρητήρια, ντυμένο το όμορφο τυρκουάζ φορεματάκι που έραψε η γιαγιά ειδικά για την περίσταση. Γιατί τα φορέματα της γιαγιάς είναι κάθε βελονιά και μια ευχή είναι κάθε κουμπί και αγκαλιά, είναι το γούρι βρε αδελφέ!

Πριν δυο χρόνια τέτοια εποχή γράφαμε εδώ για το πτυχίο και τον θείο Μότσαρτ και η μέρα του διπλώματος φαινόταν τόσο μακρινή. Αλλά να που έφτασε και αυτή και όλα πήγαν καλά, δόξα το θεό.

Και σήμερα, the day after, μετά από πολύ καιρό το σπλάχνο μας ξύπνησε χωρίς αγωνίες, χωρίς σφιξίματα, χωρίς πονοκέφαλο πια, μόνο με μια λύπη που τελειώσαν τα μαθήματα και δεν θα ξαναμπεί στην τάξη με τον δάσκαλο. Πόσο όμορφη σκέψη και συναίσθημα αλήθεια, γιαυτόν το δάσκαλο που πίστεψε σ΄αυτήν και πάλεψε μαζί της για το καλύτερο προσφέροντας ό,τι περισσότερο μπορούσε ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ πρέπει να πω.
Και που όσα "ευχαριστώ" και να πούμε οικογενειακώς, δεν θα ξεπληρώσουν ποτέ τα όσα του οφείλουμε.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ-ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΙΛΤΟΥ ΛΟΓΙΑΔΗ

Προς  Πρόεδρο και Δ.Σ. της Ορχήστρας των Χρωμάτων

Κοινοποίηση : Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο

                           Αναπληρωτή Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Τηλέμαχο Χυτήρη





Αθήνα,  3  Ιουνίου 2011



Αξιότιμοι κύριοι,

Με αυτή μου την επιστολή θέλω να υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του Αρχιμουσικού της Ορχήστρας των Χρωμάτων, μια θέση που υπηρετώ με αφοσίωση εδώ και 20 χρόνια. Ο λόγος της παραίτησής μου είναι πως δεν διαθέτω άλλες ψυχικές αντοχές για να φέρω σε πέρας το έργο της ορχήστρας, όπως ορίζουν το καταστατικό και οι στόχοι του ιδρυτή της.

 Η Ορχήστρα των Χρωμάτων υπήρξε έργο ζωής για μένα και πράγματι πίστευα ότι θα τελειώσω την καριέρα μου σ’αυτήν. Φαίνεται πως κάτι τέτοιο δε θα συμβεί. Η ταλαιπωρία που έχει υποστεί η Ορχήστρα όλα αυτά τα χρόνια από την πολιτεία και η επί της ουσίας αδιαφορία των Υπουργών Πολιτισμού από την ίδρυσή της έως σήμερα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση αβάσταχτη για τους εργαζόμενους σ’αυτήν. Παρά τους ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς (ο απλός μουσικός αμοίβεται με 650 ευρώ μηνιαίως) και τις μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές, η μέχρι τώρα καλλιτεχνική παρουσία της Ορχήστρας αποδεικνύει την αφοσίωση και την πίστη στα ιδανικά του ιδρυτή της τόσο από τούς παλαιότερους μουσικούς που τον «ζήσανε» όσο και από τους νεώτερους που συνεχίζουν πάνω στην ίδια «φιλοσοφία» που ενσάρκωνε ο Μάνος Χατζιδάκις.

Η αντοχή όλων μας όμως έφτασε στα όριά της.

Ο παράνομος μηδενισμός της τακτικής επιχορήγησης του ΥΠΠΟΤ για το 2011 καθώς και η μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή της έκτακτης επιχορήγησης, η οποία πλέον θα χρησιμοποιηθεί για την εξόφληση του χρέους προς το ΙΚΑ, έχουν οδηγήσει το μόνιμο δυναμικό και τους εκτάκτους συνεργάτες της Ορχήστρας σε απελπισία.

Παράλληλα η απόφαση του ΥΠΠΟΤ για ένταξη της Ορχήστρας στην ΕΡΤ, βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του σχεδιασμού, χωρίς χρονικό προσδιορισμό και ακριβείς προδιαγραφές. Επιπλέον, η ασάφεια και οι αντικρουόμενες απόψεις του Υπουργείου σχετικά με τους όρους της ένταξης έχουν επιτείνει την ανησυχία όλων για το μέλλον της Ορχήστρας και έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες για το αν το ΥΠΠΟΤ προτίθεται να σώσει την Ορχήστρα των Χρωμάτων διατηρώντας τη φυσιογνωμία της και τον αριθμό των 40 μονίμων μουσικών.

Κάτω από αυτές της συνθήκες νιώθω ότι αποτελεί χρέος μου προς τον ιδρυτή της Ορχήστρας να υποβάλλω την παραίτησή μου, γνωρίζοντας ότι ο Μάνος Χατζιδάκις δεν θα δεχόταν ποτέ να βλέπει συναδέλφους του μουσικούς σε αυτή την απελπιστική κατάσταση.

Οι υπεύθυνοι  ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.



Με αξιοπρέπεια,



Μίλτος Λογιάδης


Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

ΝΙΚΟΣ ΛΥΚΟΥΡΕΣΗΣ "ΜΟΤΟ ΚΑΙ ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ"


Τον Νίκο Λυκούρεση γνωρίσαμε πριν τρια χρόνια σε ένα ταξίδι μας στη Ζάκυνθο. Εκρηκτικό ταμπεραμέντο, άνθρωπος ανήσυχος, εραστής της φύσης, του ξύλου, της πέτρας, αμετανόητος μηχανόβιος, λάτρης των γυναικών, υποδειγματικός πατέρας. Ένας αρχιτέκτονας, καλλιτέχνης, εκδότης, οικολόγος και δεκάδες άλλες ιδιότητες που μπορείτε νια διαβάσετε εδώ









Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο απο Ζακυνθινούς γονείς την 9/9/1950. Σπούδασε στη Θεσαλονίκη στην πολυτεχνική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και αποφοίτησε το 1974 με τον τίτλο του Αρχιτέκτονα Μηχανικού.

Οι σπουδές συνεχίζονται στο Παρίσι, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο PARIS VIII στον τομέα της Πολεοδομίας. Στο Παρίσι επίσης αποκτά το μεταπτυχιακό δίπλωμα στον τομέα της Γλυπτικής απο την σχολή Beaux Arts.

3έτη σπουδών Maitrise ARTS PLASTIQUES Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο PARIS I Σορβόνης (Παρίσι): Δίπλωμα Μεταπτυχιακό
Πρακτική Εξάσκηση: ΓΑΛΛΙΑ, ΑΛΓΕΡΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ. Mαθήτευσε δίπλα στον Φατούρο, AnatoleKopp, Xenakis, Rottenberg, Mojenet.

Είναι λίγα μόνο στοιχεία από το πλούσιο βιογραφικό του.








Το γραφείο του στεγάζεται σε ένα εκπληκτικό διατηρηταίο οίκημα της Ζακύνθου, πληθωρικά γεμάτο κι αυτό από στοιχεία που δείχνουν τις αγάπες του.







και γεμάτο από φωτογραφίες











Posted by Picasa

Πρόσφατα, την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΪΟΥ ώρα 22.30, έγινε στον Ιανό η παρουσίαση του βιβλίου του



«Μότο + Ερωτισμός + … Συναμαρτούμενα», από τις εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟ.








Παρουσία Ζακυνθινών καλλιτεχνών ζέστανε τη βραδυά.






ο σκηνοθέτης Τώνης Λυκουρέσης είχε και την σκηνοθετική επιμέλεια της βραδυάς






Με ομιλητές τον Μίμη Φατούρο, (αρχιτέκτων – ομότιμος Πρύτανης Α.Π.Θ.) αγαπημένο του καθηγητή από το Πολυτεχνείο







Φίλους μηχανόβιους όπως ο Κώστας Ασημακόπουλος, επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής Παν/μίου Πατρών






Άλλο ένα μουσικό στιγμιότυπο






Φίλος και ομιλητής και ο Άγγελος Πυριόχος, δημοσιογράφος, που βρήκε τον παράδεισό του, όπως δήλωσε, στη Ζάκυνθο, σε σπίτι που του έχτισε ο Νίκος ο Λυκούρεσης






...και ιδού το βιβλίο του!!!






Η βραδυά ζεστή μέχρι το τέλος της, με μας να σιγοτραγουδάμε αγαπημένα τραγούδια






και η πιο συγκινητική στιγμή, όταν η κόρη του ξεδίπλωσε τα συναισθήματά της και την εικόνα της για τον πατέρα της, κλείνοντας, "μπαμπά σε αγαπώ πολύ"









Posted by Picasa