Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΡΕΤΡΙΑΣ!




Το αρχαίο θέατρο βρίσκεται σήμερα στη συνοικία Θεάτρου, στον δήμο Ερέτριας του νομού Ευβοίας.

Η πρώτη οικοδομική φάση του χρονολογείται πιθανόν στο τελευταίο τρίτο του 4ου αιώνα π. Χ.

και η δεύτερη γύρω στο 300 π. Χ.

Κατά την τρίτη και τελευταία οικοδομική φάση, μετά το 198 π. Χ., επεκτάθηκε το κτίριο της σκηνής,

ενώ στους ρωμαϊκούς χρόνους χρησιμοποιήθηκε και ως αρένα για αγώνες μονομάχων.




Αυτό το κόσμημα της περιοχής είναι εγκαταλελειμμένο να θάβεται σιγά σιγά κάτω από τόνους χώματος και ξερά χορτάρια






Ευτυχώς όμως πάντα υπάρχουν κάποιοι ωραίοι, τρελοί, ιδεολόγοι, που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά διάφορα τέτοια αρχαία μνημεία



Έτσι έγινε και στην Ερέτρια, όπου κάποιοι κάτοικοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία να σώσουν αυτό το πανέμορφο θέατρο. Έκαναν μελέτες, χτύπησαν πόρτες, έφτασαν ευτυχώς στο "Διάζωμα", μα ακόμη προσπαθούν χωρίς αποτέλεσμα...





Φέτος που βρέθηκα στην περιοχή λόγω των σεμιναρίων, με πλησίασαν δειλά μήπως και θα είχα τη διάθεση να παίξω εκεί για να δοκιμάσουμε την ακουστική.
Ήδη είχαν δοκιμάσει την ακουστική για χαμηλές συχνότητες και ήθελαν και πιο ψιλές όπως το βιολί αλλά και πιο ασθενείς ήχους, όπως αυτοί της κιθάρας




Πήγαμε το επόμενο πρωί από τη συναυλία μου, στις 6:30 πμ και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!!!!

'Επαιξα σε διάφορα σημεία, το ίδιο έκανε και η κιθάρα, μετά παίξαμε όλοι μαζί και βέβαια βρεθήκαμε και στις θέσεις των ακροατών για να διαπιστώσουμε τι φτάνει στις κερκίδες!




Μιλάμε για ένα θέατρο εξαιρετικής ακουστικής, που σε κάθε σημείο των κερκίδων φτάνει ο παραμικρός ήχος από την "ορχήστρα" αλλά μιλάμε και για μια απίστευτη καθαρότητα του ήχου, για μια διαύγεια ζηλευτή, τέτοια που κάνει τον κάθε ερμηνευτή να παίζει αβίαστα και φυσικά και που ούτε το θέατρο Ηρώδου Αττικού δεν διαθέτει.




Στη συνέχεια βάλαμε και φωνή και παίζαμε όλοι ταυτόχρονα, ακροβολισμένοι σε διαφορετικά σημεία της σκηνής και όμως όλοι ακούγαμε τους άλλους καθαρότατα και ταυτόχρονα και τους εαυτούς μας

Αυτό που έφτανε στις κερκίδες ήταν ξεκάθαροι ήχοι από κάθε όργανο, παρόλο που ταυτόχρονα έφταναν και οι ήχοι των αυτοκινήτων!!!





Με τα συμπεράσματά μας συντάξαμε εκθέσεις τις οποίες και θέσαμε στην διάθεση των δραστήριων κατοίκων της περιοχής
Ευχή μας, αυτό το στολίδι, το κόσμημα της περιοχής να αξιολογηθεί σωστά από την πολιτεία
και να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο




Κυρία Γενική Γραμματέα του ΥΠΠΟΤ στην ευαισθησία σας εναποθέτουμε τις ελπίδες μας να αγκαλιάσετε και αυτό το υπέροχο μνημείο της πατρίδας μας.

photos by nelly (εκτός της πρώτης)

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Ε! ΠΣΣΤ....


καθίστε καλά γιατί σας έφαγα....

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κ. ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ (?) ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΗΣ ΕΡΤ

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος:
 "Η Ραδιοτηλεόραση καταργείται, αφού δεν υπάρχει λόγος να συντηρείται μία τόσο ακριβή υπηρεσία. Το ίδιο θα συμβεί και με την Ορχήστρα της ΕΡΤ, η οποία, ίσως ενσωματωθεί σε κάποιο άλλο φορέα, όπως η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών."




Αξιότιμε Κύριε Κυβερνητικέ Εκπρόσωπε,


επιτρέψτε μου να σας εκφράσω τις απορίες που μου γέννησε η παραπάνω πρότασή σας, αν και δεν ανήκω στο δυναμικό της ΕΡΤ:


Ποιά ορχήστρα της ΕΡΤ;
Ξέρετε πόσες ορχήστρες έχει η ΕΡΤ;
Γνωρίζετε ότι πριν λίγο καιρό η "Ορχήστρα των Χρωμάτων" περιήλθε κι αυτή στην δικαιοδοσία της ΕΡΤ, για τον απλούστατο λόγο ότι η ΕΡΤ παρουσίασε πλεόνασμα στα οικονομικά της;
Ποια ορχήστρα θα ενσωματώσετε και πού;
Δηλαδή αν περισσεύει ένα τρομπόνι πχ σε μια από τις ορχήστρες της ΕΡΤ, θα το βάλετε να παίξει βιολί στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, γιατί πιθανόν η ΚΟΑ να έχει κάποιο κενό στα βιολιά;


Για ποιό λόγο διορίσατε νέους διευθυντές στις ορχήστρες μας, αν πρόκειται να ανοίξετε ένα τσουβάλι και να χώσετε μέσα όλες τις ορχήστρες αχταρμά;


Γνωρίζετε αν  υπάρχει έστω και μια χώρα στην Ευρώπη, που να μην διαθέτει ορχήστρες ραδιοφωνίας; Και συμφωνικές ορχήστρες και φιλαρμονικές ορχήστρες και όπερες και ορχήστρες δωματίου και το κάθε σύνολο έχει το ρόλο του, ξεχωριστό και διακριτό;
Και να μην μιλάμε για την Ευρώπη μόνο, γνωρίζετε πόσες ορχήστρες και πόσες όπερες διαθέτει η Τουρκία; Η Βουλγαρία; Η Ρουμανία;


Γνωρίζετε ποια θέση κατείχε η μουσική στην εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα;
Γνωρίζετε ποια θέση κατέχει σήμερα η μουσική στην εκπαίδευση στις προηγμένες χώρες και όχι μόνο; Και ποια θέση κατέχει στη δική μας εκπαίδευση;
Έχετε ακούσει για το πείραμα της Βολιβίας;
Για την ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ;


Αυτά, που άλλες χώρες πιο προηγμένες από μας θεωρούν δεδομένα και αυτά που χώρες, που θεωρούμε λιγότερο ανεπτυγμένες από μας, προσπαθούν να πετύχουν, εμείς θα τα καταστρέψουμε;
Θα τα εξαφανίσουμε;
Πόσο σας κοστίζει μια ορχήστρα, κύριε κυβερνητικέ εκπρόσωπε;
Πόσο σας κόστισε η διοργάνωση της Γιουροβίζιον;
Τα πάρτι των special olympics; Ενώ η ΚΟΑ και οι καλλιτέχνες προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, εκατομμύρια ευρώ έφυγαν από δω και από κει σε παράπλευρες εκδηλώσεις και φιλοξενίες...


Πώς θα βγούμε από το βούρκο, κύριε κυβερνητικέ εκπρόσωπε, δίχως πολιτισμό και δίχως παιδεία;
Τι θα δώσουμε στα παιδιά μας;


Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια μικρή υπόδειξη, κύριε κυβερνητικέ εκπρόσωπε,
αυτό που όλοι ψιθυρίζουν:
Αφήστε τον πολιτισμό, την τέχνη, τα σχολεία και τα νοσοκομεία στη θέση τους και επενδύστε πάνω σε αυτά
Επενδύστε στην παιδεία, τον πολιτισμό, την υγεία για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά


Αυτά τα λίγα είχα να σας πω, εγώ μια ταπεινή μουσικός της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, που σπούδασα 15 χρόνια μουσική με δικά μου έξοδα, γιατί το κράτος ποτέ δεν μας παρείχε μουσική παιδεία, με απίστευτες θυσίες, χωρίς διακοπές,  με ατελείωτες ώρες μελέτης ακόμη και σήμερα στα 48 μου χρόνια, που συνεχώς δίνω στη ζωή μου εξετάσεις, με συχνά κοινωνική απομόνωση λόγω των απαιτήσεων του επαγγέλματος, που δοκιμάζομαι καθημερινά στη σκηνή, όπως όλοι οι μουσικοί άλλωστε  και που ποτέ μα ποτέ δεν ένιωσα την πολιτεία  δίπλα μου, ούτε τα 15 χρόνια σπουδών, ούτε τα 26 χρόνια που έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι μέλος της ΚΟΑ.


Αν αύριο Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011,  βρεθείτε στο θέατρο Ηρώδου Αττικού για να παρακολουθήσετε την δεύτερη συμφωνία του Μάλερ την επονομαζόμενη της Αναστάσεως (αμήν και πότε) με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών,  να ξέρετε ότι διακόσιοι εικοσιτέσσερις άνθρωποι δουλέψαμε πολύ σκληρά γιαυτό που θα ακούσετε! Και είμαστε περήφανοι γιαυτό!
Και η δουλειά δεν είναι μόνο η προετοιμασία των δυο εβδομάδων, αλλά και όλη η μελέτη, που χρόνια έχουμε ρίξει όλοι μας και οι κάλοι που βγάλαμε στα δάκτυλα....
Σας προσκαλούμε να μας ακούσετε...


Με τιμή
μια μουσικός της ΚΟΑ

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ





























ξυπνούσαμε χαράματα και κανείς δεν δυσανασχετούσε
ήμασταν όλη μέρα με τα όργανα στο χέρι μελετώντας και κανείς δεν είπε κουράστηκα
τα βράδυα δίναμε συναυλίες και όλοι χειροκροτούσαν όλους
φτειάξαμε μουσικά σύνολα, με άλλους σπουδαστές άλλων οργάνων και νιώσαμε τη χαρά της μουσικής συνεργασίας
την πληρότητα της δημιουργίας
τη γνώση του διαφορετικού
εκτεθήκαμε σε διαγωνισμούς και φύγαμε όλοι νικητές
κρίναμε και κριθήκαμε, χωρίς άγχος
ακούσαμε ενδιαφέρουσες διαλέξεις
υιοθετήσαμε τον Τσιπ το ορφανό πουλάκι
δοκιμάσαμε την καταπληκτική ακουστική του αρχαίου μα μη επισκέψιμου θεάτρου
ξενυχτήσαμε στην παραλία ξεδιπλώνοντας σκέψεις και γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο
όλοι μαζί, μικροί - μεγάλοι, σπουδαστές, γονείς, συνοδοί, δασκαλοι
κι όταν έφτασε στο τέλος
ανανεώσαμε το ραντεβού για του χρόνου με δάκρυα στα μάτια
γιατί κανείς μας δεν ήθελε να τελειώσει
Ιάκωβε, Κώστα, Δημήτρη, Τριαντάφυλλε, Εφηλένα, Εφη, Ντιάνα, Γιώργο, Αγγελε, Βίβιαν, Σοφία, Αρτεμις, Ντίνα, Μαρία, Νεφέλη, Νεφέλη, Διονυσία, Αχιλλέα, Στέφη, Ιάσων, Εστέλλα, Νίκη, Ευαγγελία, Μαρία, Βαγγέλη, Μαντώ, Οδυσσέα, Χάρη, Κώστα, Τάσο και όοοοολοι εσείς οι υπόλοιποι, που γεμίσατε αυτόν τον υπέροχο κήπο με τις νότες, σας και τις φωνές σας, με τις γνώσεις σας και  τις αγωνίες σας
σας εύχομαι καλό καλοκαίρι, να περάσατε όμορφα, να έχετε πάντα επιτυχίες και μην ξεχάσετε,
θα τα πούμε του χρόνου!!!!!

photos by nelly

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΦΥΣΗ ΤΑ ΒΑΦΕΙ ΜΑΥΡΑ

...είναι γιατί το φως είναι τόσο δυνατό

που δεν αφήνει περιθώρια να δούμε τα άλλα χρώματα


και αν και οι αντιθέσεις του άσπρου και του μαύρου στην παλέτα της φύσης


είναι μεν δυναμικές


καθόλου δε δεν μας τρομάζουν


 τι γίνεται όμως με το ασπρόμαυρο που κατακλύζει τις ζωές μας


με τα όνειρα που δεν είναι πια ροζ, όπως μας τραγουδούσε ο Μηλιώκας

τι γίνεται όταν σύννεφα, όχι σαν κι αυτά


αλλά σύννεφα καπνού και χημικών, μας πνίγουν;


τι γίνεται όταν το μέλλον είναι πιο ομιχλώδες από αυτό το τοπίο του Δομοκού


και δεν ξέρουμε πια τι αιωρείται πάνω απ' τα κεφάλια μας;


ελπίδες κρυμμένες,


τρομάζεις και μόνο να σκεφτείς



να τις αφήσεις να φανούν


δειλά να ξεμυτίσουν


 κι ας ξέρεις, ότι κάπου εκεί ψηλά μπορούν και να πετάξουν


κι αν συναντήσουν απότομα το φως μήπως καούν;


από τη μήτρα της μάνας γης


αν ξεπηδήσουν


και μεις ασπίδες τις υψώσουμε


μήπως και το κακό ξορκίσουμε


κι ό,τι θολά προβάλλει


σαν αχτίδα φωτός να αφήσουμε να ξεχυθεί


ίσως καταφέρουμε τον κόσμο αφ΄ υψηλού να τον κοιτάξουμε


τα φτερά μας να ετοιμάσουμε


κι' από τις ξόβεργες που μας έστησαν να ξεκολλήσουμε


πάνω από κορφές να αιωρηθούμε


εκεί που φαίνεται το φως τα σύννεφα να διαπεράσουμε


προσεχτικά μονάχα να μην καούμε


με σεβασμό και ωριμότητα να το χειριστούμε


κι ίσως όχι ο καθένας μοναχός




κι από τα έγκατα που μας έστειλαν




σκαλί σκαλί


τη σωτηρία μας να συναντήσουμε...

photos by nelly