Η ανατολή στην πόλη δια της μαγικής χειρός του Ηλιογράφου!!!
ο Ηλιογράφος!
Από τους πρώτους e-φίλους!
Κάτι σαν μέντορας του blogging για μένα!
Απλά κατέβασε διακόπτες...
με τη σκέψη ότι "θα τα λέμε που και που"...
Ένιωσα ένα κενό μέσα μου όταν διάβασα το μήνυμά του.
Φαντάζομαι το ίδιο και όλοι οι e-φίλοι του...
Δεν μου να μένει λοιπόν, παρά να του ευχηθώ, να είναι καλά και η ζωή του να είναι όμορφη και γεμάτη χρώμα σαν τις φωτογραφίες του και να του αφιερώσω αυτό το λουλούδι φωτογραφημένο με φόντο την Γκαμήλα, στο Πάπιγκο, με το φως της ανατολής, που τόσο αγαπάει...
10 σχόλια:
Καλήμερα.
Είναι περίεργη λοιπον η κοινότητα των ιστόλογίων.
Παλιοί φίλοι που κουράζονται φεύγουν.
Νέοι μας ανακαλύπτουν. Εξομολογούμαστε μέχρι εκεί που αντέχουμε να ανοιχτούμε. Αγαπάμε. Προσπερνάμε. Βαριόμαστε. Σαν την αληθινή ζωή περίπου.
Σχολιάζουμε. Μας σχολιάζουν. Με εναν ατυπο τρόπο διαλέγουμε αυτους που μας ταιριάζουν. Το ίδιο μας διαλέγουν κι αυτοί.
Σαν σχολικά λευκώματα. Παλιά.
Μονο που εδω δε χάνεται με το τελος της χρονιάς το ...λεύκωμα.
Εδω μένει η σελίδα. Μπορούμε πάντα να ανατρέξουμε. Να ξαναδιαβάσουμε. Να ξαναδούμε.
Αλλα δε παύει η αίσθηση της απώλειας ναναι ιδιας μορφής.
Καλήμερα.
Περισσότερο σαν "παρων" θέλω να το δείς.
Καλημέρα.
Αισθηματική ηλικία
δεκτό με χαρά το παρόν σου!
Όταν ανοίγουμε τα μπλογκ μας για να διαβάσουμε τα σχόλια όσων ανταποκρίθηκαν, υπάρχουν πάντα κάποιοι που τους περιμένουμε οπωσδήποτε...
γράφω τα ίδια που αποτύπωσα και στην άστρια.
τον γνώρισα μέσα από τα λινκ τα δικά σας. και δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω καλύτερα. μα όποιος αποτυπώνει τέτοιες εικόνες και με αυτόν τον τρόπο μόνο θαυμασμό και σεβασμό μπορεί να προκαλέσει.
δεν μου αρέσουν οι διαγραφές. μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι ποτέ δεν υπήρξα(ν)με. μα ότι αποτυπώνεται πάντα μένει. και ας μην υπάρχει καν η σελίδα πλέον.
b|a|s|n\i/a
καλημέρα
πράγματι δεν είναι όμορφες οι διαγραφές μα πώς εμποδίζεις κάποιον που θέλει να το κάνει;
κι όμως κι ας διέγραψε τα πάντα, όσοι τον επισκεφτήκαμε, κρατάμε καλά φυλαγμένα, τα λόγια του, τα σκίτσα του, τις φωτό του, τη σοφία του και περιμένουμε να επανέλθει...
Η φωνή της λογικής αυτό προστάζει Νέλλη μου και πραγματικά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο...
Καλό σου απόγευμα
Μετά τη καλημέρα σου, η δικιά μου καλησπέρα στο όμορφο blog σου. Θα σταθώ στον Ηλιογράφο που όπως κατάλαβα κατέβασε τα ρολά στο διαδίκτυο. Η απόφαση του καθενός σεβαστή. Έβλεπα τα σχόλια του στα blog της Meryl και εκτιμούσα τη σκέψη του. Πιστεύω όμως ότι ο καθένας απο μας δημιουργεί κάποιες αληθινές φιλίες εδώ και κάποια στιγμή νοιώθεις την ανάγκη να επανέλθεις γιατί σου λείπουν αυτοί οι άνθρωποι που ΑΚΟΥΓΑΝ και ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ τις σκέψεις σου.
Ας ελπίσουμε πως θα αλλάξει γνώμη...
Προτιμώ να μην διαγράφονται τα ιστολόγια, ακόμη και αν είναι ανενεργά- βρίσκω συχνά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σε παλιές αναρτήσεις και σχόλια από ανθρώπους που έχουν πιά από καιρό αποσυρθεί...
Κι άλλες απώλειες και αίσθηματα κενού...
...Μάρκο έτσι είναι, ο Ηλιογράφος είναι πολύ αγαπητός στη μπλογκόσφαιρα!!!
Δημοσίευση σχολίου