Ο ήχος της σιωπής

Της σιωπής να αφουγκράζομαι τον ήχο,
τις λέξεις, που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Σύμμαχος, τα μάτια
που δεν μπορούν να κρυφτούν.
Το βλέμμα,
που ακούσια ή εκούσια προδίδει
του μυαλού και της ψυχής τα μυστικά.
Να σπάσω τους κώδικες
να διαβάσω τα σύμβολα
τους ήλιους και τα φεγγάρια των ματιών!
Τα σύννεφα, τις θάλασσες, τα βουνά!
Τις μπόρες, τις καταιγίδες!
Τα άλογα που καλπάζουν,
τα ελάφια που περήφανα κοιτούν.
Τους ματωμένους αγρούς της Άνοιξης
τις σκοτεινές σπηλιές!
Χαρά, Λύπη, Θυμός!
Ευφορία, Πόθος, Αποστροφή!
Ζήλια, Αγάπη, Παρατρεγμός!
Μπορώ, μπορώ, μπορώ....