Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Ανθρωπος

Στου μυαλού τα δαιδαλώδη σοκάκια να χάνομαι,
να ανακαλύπτω τον Άνθρωπο!
Στους αγρούς της ψυχής και της σκέψης να χώνω βαθειά το υνί στο νοτισμένο χώμα.
Ό,τι καρπίζει να θερίζω!
Ό,τι ανθίζει να κορφολογώ!
Να ανοίγω τα χέρια μου θεόρατα φτερά,
ουρανός η αγκαλιά,
να κλείνω μέσα αγάπη, πόνο, χαρά,
ιδέες βαρειές από το μέστωμα του χρόνου
ή ανάλαφρες σαν νεογιλά φυλλαράκια.
Σπόρος να γίνονται όλα που να κυοφορώ
σαν μάνα γη
κι ύστερα να γεννώ -με πόνο ή χωρίς, δεν έχει σημασία
μα νάναι πια καταδικά μου!
Και τότε Άνθρωπος και γω
υπομονετικά να περιμένω
το χέρι της Λύτρωσης το επιτήδειο
που θα κουρσέψει
ό,τι το μυαλό άδραξε, η μήτρα - γνώση κυοφόρησε και γέννησε
και η ψυχή καλά φύλαξε σ΄αμπάρια εφτασφράγιστα!

6 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Ακάματε ΑΝΘΡΩΠΕ ,ευλογημένη γεννήτρα, χαιδεύω τρυφερά την υπομονή σου....
κρατώ σου λίγη συντροφιά μεσ'την αναμονή σου,
κι η χαραμάδα που άνοιξε στ'άμπάρι
της ψυχήςσου,
με λούζει φώς λυτρωτικό....
γαλήνεψα...
και αφήνομαι να βυθιστώ
στους θησαυρούς της γής σου.

logia είπε...

ξωτικό συνοδοιπόρε
ξωτικό φίλη
ξωτικό ποιήτρια
ξωτικό μουσικέ
σε ευχαριστώ!

H.Constantinos είπε...

"...η ψυχή καλά φύλαξε σ΄αμπάρια εφτασφράγιστα!" -μου άρεσε αυτό...

logia είπε...

Πολλά ευχαριστώ Κωνσταντίνε!

Ανώνυμος είπε...

Προσοχή όμως γιατί κυκλοφορούν πολλοί Μινώταυροι

logia είπε...

Ηλιογράφε, προς το παρόν και μίτο έχουμε και Θησέα έχουμε και ελπίζω αν πέσουμε πάνω σε Μινώταυρο να την βρουμε την άκρη.