Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

μια αλλιώτικη Κυριακή

Το πρωινό μύριζε διαφορετικά
Πρωινό ξύπνημα σ' ένα σπίτι φωτεινά καθαρό
Χθες είχαμε τη μαθήτριά μου στο σπίτι, που ήρθε απο Ολλανδία να μας δει
Ξενυχτήσαμε, μα για κάποιον περίεργο λόγο καθαρίσαμε χθες το βράδυ όταν έφυγε
Μου έφτιαξες καφέ παι πήγες για εφημερίδα όσο εγώ τελείωνα τις δουλειές που απέμειναν
Τα παιδιά κοιμούνται ακόμη
Ανοίγεις το cd της Κυριακάτικης, το διαβάζεις, σηκώνεσαι και μου λες "άκου αυτό και διάβασε ένα συγκινητικό κείμενο του Χάρη"

και γω ακούω και διαβάζω...
διαβάζω τη ζωή μας στα γραφτά του Χάρη
Σαν τρένο περνά στα μάτια μου
Θυμάμαι το πρώτο στερεοφωνικό στην γκαρσονιέρα της Κυψέλης και τον πρώτο σου δίσκο τα "ζεστά ποτά"
Θυμάμαι τον Παύλο και το Ροντέο και το Αμόρε
που δεν χάναμε καμμιά του εμφάνιση
Θυμάμαι τον Χάρη και τον Πάνο στο Βεάκειο και όλα τα καλοκαιρινά θέατρα που τους ακολουθούσαμε κατά πόδας
Θυμάμαι τις διακοπές μας με "sleeping bag και με καρπούζι" σφιχταγκαλιασμένοι σε μια μηχανή και συ να μου τραγουδάς
Θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα σπίτι σου, κάθισα στο πράσινο σαλονάκι που σου είχε αφήσει ο Σύριος και συ ξεκρέμασες την κιθάρα και με τη ζεστή φωνή σου μου τραγούδησες

και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα...
Είναι δάκρυα χαράς και συγκίνησης
Συγκίνηση από την τρυφερή εξομολόγηση του Χάρη για το πώς έγινε ο "Απρίλης Ψεύτης" πάνω στα δυο ποιήματα του Εμπειρίκου
για το πως βρέθηκαν στη Σαντορίνη με τον Παύλο και πως προέκυψε "Η Μοναξιά του Σχοινοβάτη"
Συγκίνηση και χαρά για τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε μ' αυτά τα τραγούδια, μ' αυτή τη μουσική
Ό δίσκος προχωρά και ταυτόχρονα ξετυλίγεται όλη μας η ζωή
Τα παιδιά ξύπνησαν και μας βρήκαν στη βεράντα να πίνουμε καφέ, να διαβάζουμε εφημερίδα, να ακούμε μουσική και βουρκωμένους
Βουρκωμένους από κείνο το απερίγραπτο συναίσθημα που σου προσφέρει η μουσική
Η μουσική που έντυσε και ντύνει κάθα στιγμή της ζωής μας σαν ένα συνεχές sound track μιας ταινίας που εξελίσσεται ακόμη...

τα βίντεο δανεικά από το YouTube

22 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Καλή εβδομαδα να εχεις
με μικρά διφραγκάκια που κυλούν απ τις τσέπες , και ήχους που αγγιζουν την ψυχή

Roadartist είπε...

Όμορφη ζηλευτή Κυριακή! Πάντα έτσι να είναι οι μέρες σας.. Αληθινές, ουσιαστικές..

dodo είπε...

Σάς εμπνέουν τα ίδια πράγματα- ό,τι καλύτερο!

b|a|s|n\i/a είπε...

τι θα ήταν η ζωή χωρίς μουσική; σαν ανάσα χωρίς αναπνοή. σαν αναπνοή χωρίς συναίσθημα. σαν συναίσθημα χωρίς έκφραση.
καλημέρα σου! με πάντα τόσο όμορφες κυριακές. και ακόμα ομορφότερες κάθε μέρες.

logia είπε...

καλημέρα Μαρία Νικολάου
η χθεσινή Κυριακή τελείωσε με την ταινία "ηη απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον"
Όση ώρα την έβλεπα η σκέψη μου ήταν σε σένα
έχει καταπληκτική φωτογραφία που μοιάζει πολύ με τη δική σου...
καλή βδομάδα με διφραγκάκια και ήχους και αναμνήσεις...

logia είπε...

Roadartist
καλημέρα φίλη μου
καλή βδομάδα

logia είπε...

Dodo
τα ζευγάρια που γνωρίζονται σε πολύ τρυφερές ηλικίες και μένουν μαζί και μεγαλώνουν μαζί, τείνουν να έχουν τα ίδια γούστα σε όλα τα πράγματα...
είναι κάπως σαν να περπατάς δίπλα σε κάποιον και να προσπαθείς να συγχρονίσεις το βήμα σου μαζί του ή να κοιμάσαι στο σκοτάδι και να συγχρονίζεις την αναπνοή σου μ΄αυτόν που κοιμάται δίπλα σου...

logia είπε...

b|a|s|n\i/a
καλημέρα
νιώθεις και συ πως κάθε νότα που ακούς αντιστοιχεί σε κάποιο βήμα της ζωής σου;
ο ήχος απόλυτα συνδεδεμένος με τη στιγμή, την εικόνα και τη μνήμη...
όπως τότε που έγραφες "δυνάμωνε στο πέρασμα"...

ξωτικό είπε...

ευτυχισμένο πλάσμα ,τυχεροί οι γύρω σου,ωραία τα μονοπάτια της ζωής σου ,ευλογημένη η στάση σου να εστιάζεις στα ωραία και να προχωράς γεμάτη μουσικές στιγμές...καλή εβδομάδα

logia είπε...

καλημέρα ξωτικό
με τον καλό το λόγο πάντα
σε ευχαριστώ
σε ευχαριστώ που είσαι και εδώ

meril είπε...

Μάλλον βλέπουμε το ίδιο έργο
(τριάντα χρόνια τώρα....)

καλό απόγευμα πια

kiki είπε...

Όντως έγραψαν ιστορία, κέντησαν μνήμες με τις μελωδίες και τα λόγια τους...Να είστε καλά να τους ακούτε και να νοσταλγείτε!

Sehraeuber είπε...

Da ich den Text leider nicht verstehe, kann ich nur die Bilder betrachten und bin faszinierend vom YouTube-Clip von "Vasilis Papakonstantinou" eine grossartige Kombination von fesselnder Bildern.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

ο απο πάνω δηλώνει οτι αν και δεν κατανοει το κείμενο εχει εντυπωσιαστει απο το βιντεο του Παπακωνσταντινου και τον σπουδαιο συνδυασμο συμπαγων εικόνων.


Εγω δηλώνω απλα πολυ συγκινημένος αο την τρυφερότητα που περιέχει η αναρτησή σου.

k είπε...

Αυτή είναι Κυριακή με τα όλα της! Με καφέ, μουσική, αναμνήσεις... Α! Σου' χω και νέα! Θα είμαστε παρέα με τη Νεφέλη στο φεστιβάλ. Θα πάω να κάνω κι εγώ το κομμάτι μου! :D Καλό βράδυ.

logia είπε...

meril
καλημέρα και μάλλον και με την ίδια ματιά....

logia είπε...

kiki
δεν είναι μόνο που αυτοί έγραψαν ιστορία είναι και που μεγαλώσαμε σε ζωές τεμνώμενες αφού συχνά πυκνά οι δρόμοι μας διασταυρώνονταν
κάθε στιγμή της ζωής μας συνδέεται με κάποιο τραγούδι τους ή με κάποια συναυλία τους

logia είπε...

Morgen Walter
es hat zu tun mit der Musik der beiden Artisten und unseren Leben.
Ein cd, was wir am Sonntag mit der Zeitung gekauft haben, und dann mit Kaffee auf der Terasse gehoert...
Da unser Leben mit den Weg dieser Artisten unzerbrechlich verbunden ist, haben wir Momenten, wie ein Film, zurueckgerufen.
Es war ruehrend, darum habe ich den Text geschrieben...
Danke schoen fuer Dein Interesse...

logia είπε...

"Αισθηματική Ηλικία"
δεν χρειάζεται να σου πω πόσο χαίρομαι που πέρασες από δω!!!
Με τον "απο πάνω" που λες και συ ανταλάσσουμε επισκέψεις συχνά, μιας και τα κουτσοκαταφέρνω με τα Γερμανικά, αλλά κυρίως γιατί είναι έξοχος φωτογγράφος. Καν' του μια επίσκεψη...
Όσο για τη συγκίνηση, τι να πω, απλά σε ευχαριστώ.
Και ξέρεις δεν είναι μόνο η μουσική, είναι και οι παλιές ταινίες που ανασύρουν μνήμες και μας δημιουργούν αυτή την τόσο γλυκειά αίσθηση της γεύσης της ζωής, που υπάρχει ακόμη στον ουρανίσκο...
την καλημέρα μου

logia είπε...

kayadesigner
καλώς τηνε
Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου
...άρα θα σε δούμε και σένα στο φεστιβάλ και θα σε απολαύσουμε...

Benikos place είπε...

Καλημέρα, logia! Από τα πράγματα που μου λείπουν πάρα πολύ εδώ στο Βερολίνο είναι το να πίνουμε τον καφέ μας Κυριακή πρωί και να διαβάζουμε εφημερίδα (ελληνική, οι γερμανικές δεν πιάνονται). Κι ακόμη καλύτερα να χουμε αγοράσει την εφημερίδα βράδυ Σαββάτου, όπως παλιά στη Θεσσαλονίκη, και να μας περιμένει στο τραπεζάκι το πρωί της Κυριακής.
Καλή σου μέρα!

logia είπε...

@Benikos place
καλησπέρα!

και μεις πολλές φορές τις παίρνουμε από Σάββατο...
όμως εμένα μ' αρέσει την Κυριακή να σηκώνομαι αξημέρωτα, να βγαίνω για περπάτημα στο πάρκο θαυμάζοντας ανατολή, να αγοράζω εφημερίδα και να επιστρέφω να φτιάχνω τους καφέδες και να αράζουμε για την Κυριακάτικη ραστώνη...
αλλά αυτή την Κυριακή τα έκανε όλα ο καλός μου...