ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΝΟΣ και ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΟΥΤΑ (NEFELI WALKING UNDERCOVER)

Αγαπητοί φίλοι

Χρόνια Πολλά σε όλους!

Η πρότασή μας για σήμερα είναι το θεατράκι του Νixon

όπου

ο Γιώργος Κατσάνος

και η

Νεφέλη Λιούτα  (Nefeli Walking Undercover)

σήμερα Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011
και ώρα 21:30

παρουσιάζουν τις δουλειές τους

Καταξιωμένος μουσικός και πολυοργανίστας ο Γιώργος Κατσάνος, με συνεργασίες εξαιρετικές στον χώρο της ελληνικής μουσικής σκηνής,
νέα στο χώρο με το βραβείο σύνθεσης και το βραβείο στίχου των Αγώνων Ελληνικής Δημιουργίας στις αποσκευές της η Νεφέλη Λιούτα
θα μοιραστούν απόψε τη σκηνή του Νίξον στο θεατράκι των 60 θέσεων της Αγησιλάου


Nixon
Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός
Τηλ.: 2103462077
Είσ. � 8

ΑΝΗΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

Ναι, αυτή σίγουρα είναι η καλύτερη πρόταση για την ημέρα των Χριστουγέννων!

Θα έχετε φάει οικογενειακά ή με αγαπημένους φίλους το μεσημέρι, θα έχετε ξεκουραστεί και στις 7.45 θα είστε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, να παρακολουθήσετε την εισαγωγική ομιλία, που θα σας ξεκλειδώσει πόρτες μυστικές για να εισχωρήσετε στη μαγεία του Χριστουγεννιάτικου Ορατορίου του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και στις 20.30 θα μπείτε στην αίθουσα "Χρήστος Λαμπράκης", θα καθίσετε αναπαυτικά στο κάθισμα και θα αφεθείτε να σας πλημμυρίσει η θεία μουσική!
Μόνο φροντίστε να προμηθευτείτε εγκαίρως τα εισιτήρια σας...

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

και σεις μαζί μας την

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

20:30

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης


ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΤΕ ΕΔΩ


..........................................................................................

ΑΓΩΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Αντιγράφουμε από το MUSIC PAPER

γράφει ο Σωτήρης Μπέκας

Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού. Ναι! Ήταν. Διότι υπήρξαν νέες προτάσεις, φιλοξενήθηκαν «δείγματα» από πολλά είδη ελληνικού τραγουδιού και αντίθετα δεν υπήρξε αποκλεισμός ή μονομέρεια. Μέχρι και ο «σκληρός» στίχος, ο άκρως βιωματικός βρήκε το χώρο του, παρότι εκτός τελικού συναγωνισμού. Τίμησαν τη σκυτάλη που πήραν από τα χέρια του Μάνου Χατζιδάκι; Μάλλον Όχι. Ακόμα τουλάχιστον. Οι διοργανωτές είναι άξιοι συγχαρητηρίων για πολλά και προπαντός για την πρωτοβουλία. Είναι και άξιοι κριτικής και για άλλα, τα οποία οφείλουν να ψυχανεμιστούν, πρέπει να τους προβληματίσουν και να βελτιώσουν τη λογική της διοργάνωσης. Λόγος πολύς μπορεί να γίνει για επιμέρους ζητήματα (σημαντικά), μα πάνω από όλα επειδή οι Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού διοργανώθηκαν με επίκεντρο το… ελληνικό τραγούδι έχουμε να καταθέσουμε πως ναι, βγήκε με κέρδη από τη Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων, που ως οργανισμός το αγκάλιασε με σεβασμό, το διοργάνωσε δε με ελλείψεις και κενά, που πρέπει να καλυφθούν, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη χρονιά. Στο προκείμενο, οι δύο κυρίες, νικήτριες του Διαγωνισμού είναι ένα μεγάλο κέρδος. Νομίζω για όλους μας όσους αγωνιούν και λαχταρούν για κάτι πραγματικά καινούργια από το χώρο του (επί της ουσίας…) έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Χωρίς εισαγωγικά. Οι κυρίες Νεφέλη Λιούτα και Κατερίνα Φωτεινάκη άξιζαν απολύτως το βραβείο που τελικά μοιράστηκαν για την καλύτερη σύνθεση Ελληνικού Τραγουδιού! Την προσέγγιση της Νεφέλης Λιούτα τη διακατείχε η λεπτομερή επιμέλεια σε επιμέρους μουσικές φράσεις, με βάση στον ήχο των εγχόρδων από όπου και προέρχεται (βιολί), ενώ οι μελωδικές ατμόσφαιρες και η δική της ερμηνεία –ας μας επιτραπεί η υπερβολή- εξωθεί, ταξιδεύει, παραπέμπει σε κάτι έξω… και πάνω γης. Παραμυθιακό. Πολλά συγχαρητήρια! Ειλικρίνεια έδειξε η μεγάλη της αγωνία, που φανέρωσε η κίνηση των δαχτύλων της που προσπαθούσαν να αγκιστρωθούν από το ολόμαυρο φόρεμά της, καθώς ζητήθηκε μία δεύτερη ερμηνεία κι ενώ είχε ήδη βραβευτεί! Αστερίσκος: Η άρθρωση στην ερμηνεία, εφόσον επιλέγει η ίδια να τραγουδήσει. Φτιάχνει την ατμόσφαιρα, που μόλις περιγράψαμε (προσωπικά μας αρέσει), δημιουργεί διλήμματα σε κάποιον που έχει συνηθίσει τα στάνταρ του τραγουδίσματος. Στην περίπτωση της Κατερίνας Φωτεινάκη έχουμε να κάνουμε με μία εκπληκτική ερμηνεύτρια, μουσικό και άνθρωπο που προσεγγίζει τα τραγούδια άκρως βιωματικά, όπως φανέρωσε η συμμετοχή κάθε ικμάδας του σώματός της, κάθε σύσπαση της έκφρασής της που ήταν μέρος και μέλος της ερμηνείας της! Περισσότερο εγκεφαλική, με ολότητα ενός συμπαγούς καλλιτεχνικού κόσμου, μία δημιουργός που αφήνει μεγάλες υποσχέσεις για «διαμάντια». Από αυτά που ο θησαυρός κρύβεται εντός και όχι στη γυαλιστερή επιφάνεια. Κιθαρωδός, θεατρική παρουσία. Τραγούδι σημαίνει δραματουργική γραμμή, αρχή, μέση, τέλος. Κορύφωση, ακροτελεύτιο. Τα έχει. Η Φωτεινάκη έχει αυτή την προσωπικότητα καλλιτέχνη που ξέρεις, το νιώθεις, πως αξίζει την αναμονή, γιατί αυτό που τελικά θα εκφράσει σε αγγίζει βαθιά, εκεί που τίποτε πλέον δεν κρύβεται. Κι ας το κάνει κατά κόρον με την ποίηση των «φάρων» μας. Δεν είναι άλλωστε εύκολο αυτό. Πρέπει να έχεις «θυσιαστεί» στην ποίηση για να μπορείς να την αγγίξεις. Θα θέλαμε ειλικρινά να απευθύνουμε έκκληση στους μελλοντικούς συνεργάτες της δισκογραφικά να μην παρέμβουν «συμβουλευτικά» επουδενί. Δεν πρέπει. Από την κ. Φωτεινάκη μας αξίζει η δική της, ολοδική της αλήθεια. Συγχαρητήρια πολλά. Υποσημείωση που πήγαινε για υστερόγραφο: Βγήκε στη σκηνή και ερμήνευσε με γυμνά πόδια. Ακόμη κι αν δεν πήγε εκεί ο νους της (που ενστικτωδώς δεν το νομίζουμε) η ξυπόλητη ντίβα που έφυγε την ίδια μέρα (17 Δεκεμβρίου) της βράβευσή της θα της έριξε κάποιο θλιμμένο βλέμμα από ψηλά… * Κι όμως αφότου βάλαμε τις τρεις τελείες, ψάξαμε και βρήκαμε στο youtube πως το συνηθίζει. Σύμπτωση; Ωστόσο, Διαγωνισμός δεν είναι μόνο οι νικητές, οι όροι, αλλά και το κοινό, η επιτροπή, οι διοργανωτές και οι… υψηλές παρουσίες. Παρατήρηση προς σκέψη: Πολλοί «χατζιδακικοί» ερμηνευτές, πολλά «χατζιδακικά» τραγούδια. Τόσα χρόνια διαβάζω (γιατί δεν έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά, δυστυχώς) για τον συγκεκριμένο όρο σαν θέσφατο και σαν όριο ενός πήχη που ο κ. Μάνος Χατζιδάκις έθεσε ή άφησε ως παρακαταθήκη. Ε, έχω την άποψη πως με τη (κατά)χρηση του δεν θα συμφωνούσε κι ο ίδιος. Μα και με την εμμονή (ίσως;) προικισμένων δημιουργών και τραγουδιστών να αναπαράγουν αυτό το πρωτότυπο (που στη μουσική δεν υπάρχει…). Ο ίδιος ο Χατζιδάκις ήταν καταρχάς θιασώτης της πρωτοπορίας. Ναι, με ξεκάθαρα στεγανά αισθητικής. Επιπροσθέτως, όπως είπε και ο κύριος Δημήτρης Παπαδημητρίου στην αποφώνησή του, «βασικό ζητούμενο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών είναι ο διάλογος με το νέο. Τους νέους δημιουργούς». Πιστεύουμε στις ειλικρινείς προθέσεις. Η συμπεριφορά της «μπροστινής παρέας» της πλατείας, μα και άλλων με πολλά «ένσημα» στο χώρο ήταν λες και λαχταρούσαν στη θέση των διαγωνιζόμενων να βρίσκονται οι ίδιοι. Κάτι τους ενοχλούσε. Στιγμές – στιγμές ολοφάνερο. Μάλιστα, σε προχωρημένη ώρα του προγράμματος, νεαρή (ακόμη σε ηλικία) συνάδελφος των διαγωνιζόμενων, τραγουδίστρια ψιθύριζε… την ώρα που επί σκηνής ο ιδρώτας έλουζε τα χέρια από άγχος και αγωνία και η κοιλιακή χώρα αδυνατούσε να χαλαρώσει. Ασέβεια. Παρομοίως, από τις κυρίες που μαζεύτηκαν τσούρμο, αλλά χωρίς τις… καμελίες όταν πλησίασαν οι φωτορεπόρτερ, προκειμένου να μπουν στο κάδρο! Την ίδια ώρα η μισή αίθουσα είχε αδειάσει από το κουρασμένο κοινό. Η εκδήλωση ξεκίνησε 8.30μ.μ. και τελείωσε στις 1.20π.μ. μετά τα μεσάνυχτα!!! Η κ. Φωτεινή Δάρρα ανέβηκε επί σκηνής για να βραβεύσει την κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Ως μαθήτριά της… Γνωρίζω πολύ καλά την προσφορά της κ. Διαμαντοπούλου στο ελληνικό τραγούδι. Της κ. Δάρρα ειλικρινά τόσα χρόνια δυσκολεύομαι πολύ για να την αντιληφθώ. Οφείλει κάποιος επιτέλους να μας ενημερώσει. Για ποιο λόγο το τραγούδι τίτλων στην ραδιοφωνική διαφήμιση της εκδήλωσης ήταν ένα από αυτά τα οποία ειρηνεύει η ίδια; Θέτει κάποιο μέτρο η κ. Δάρρα; Οι επισημάνσεις έγιναν με όλο το θάρρος που χαρίζει ο τίτλος «Δημιουργία Ελληνικού Τραγουδιού». Έχω τη βεβαιότητα πως η διατύπωση δίνει σε όλους μας τη δυνατότητα να νιώσει πως κάπως μας αφορά, κάπως μας ανήκει και εμάς αυτό το έρμο ελληνικό τραγούδι. Σε όλους και όχι σε μία κλειστή κάστα ανθρώπων. ΤΑ ΣΥΝ -Ο ίδιος ο διαγωνισμός. Έφερε στην επιφάνεια πολύ ωραία νέα μουσικά πράγματα. -Νεφέλη «εξωγήινη». Κατερίνα, πιο γήινη, απολύτως αληθινή. θεατρική. Εδώ και η δραματουργία. -Η κάλυψη από το κρατικό ραδιόφωνο. -Ο εξαιρετικός χώρος. ΤΑ ΠΛΗΝ -Η διοργάνωση «ξεχείλωσε» και κούρασε το κοινό που έφυγε αφήνοντας στο τέλος τους βραβευθέντες να ερμηνεύσουν σε μισοάδεια αίθουσα! -Διαπίστωσα πως τα μουσικά σκουπίδια έχουν εισχωρήσει τόσο πολύ στα αυτιά της ψυχής μας έχουν υποβιβαστεί σαν κοινό. Συμπεριφορά γηπεδική. Η ποδοσφαιροποίηση του φιλόμουσου κοινού (ψίθυροι και κραυγές (!) λες και βρισκόμασταν σε ταβέρνα. Πως περιμένεις μετά η ψυχή σου να υποδεχτεί τη συγκίνηση) - Το ένθετο με τους στίχους και την παρουσίαση είχε αρκετά λάθη. ΝΙΚΗΤΕΣ ΑΓΩΝΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ (χορηγία έκδοσης ολοκληρωμένου έργου – cd) ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΟΥΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ Τα ανομολόγητα, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Το όνειρο, Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός Του περήφανου, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Ντούκου, ντούκου μηχανάκι, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης Το βαλς του τούρκικου, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Τα τζιτζίκια, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ Κόκκινα νερά, Στίχοι: Ελένη Φωτάκη Όλα είναι κρυφτό, Στίχοι: Φωτεινή Λαμπρίδη Άλλο ένα βράδυ, Στίχοι: Έμη Σίνη 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΡΑΣ Δρόμος, Ποίηση: Κ.Γ. Καρυωτάκης Το ξύδι και το μέλι, Στίχοι: Μάριος Μάκρας Ο εαυτός μου, Στίχοι: Μάριος Μάκρας ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ: ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΚΟΡΟΛΟΓΟΥ Κορμί μου αντέχεις Στίχοι, ερμηνεία: Ιφιγένεια Κορολόγου ΕΥΦΗΜΟΣ ΜΝΕΙΑ ΓΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΝΑΝΑ ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ στα τραγούδια του Άγγελου Αγγέλου Και ΤΑΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ στα τραγούδια του Κώστα Μάκρα ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΟΥΤΑ: http://www.youtube.com/watch?v=50QUvqP0D3E ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ: http://www.youtube.com/watch?v=D9ppb8qiLoU  Ας μου επιτρέψει ο συντάκτης του άρθρου να συμπληρώσω ότι δόθηκε και εύφημος μνεία για τον στίχο που μοιράστηκε η Νεφέλη Λιούτα με τον Χρήστο Γόδα!

Η ΝΕΦΕΛΗ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ 1. ΣΥΝΘΕΣΗ

 Τελικός των Αγώνων Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού
(1. Σύνθεση),

που οργανώνει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 20:00

Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα 11745
Εισιτήρια: 210 900 5 800,
Διοίκηση: 2130 1 78000

Email: info@sgt.gr



H επιτροπή του τελικού απαρτίζεται από τους:

Δήμο Αβδελιώδη, Αγαθή Δημητρούκα, Πέτρο Μάρκαρη, Χρήστο Μιχαηλίδη, Μίλτο Λογιάδη, Αντώνη Παπαδημητρίου, Βασίλη Παπαβασιλείου, Μηνά Μαυρικάκη

Και η Νεφέλη μας, θα είναι εκεί, να διαγωνίζεται, ανάμεσα σε άλλους 10 άξιους καλλιτέχνες



Νεφέλη, θα είμαστε εκεί!

Καλή επιτυχία!

ΤΟ ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΟΥ ΤΟ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΤΑΜΕΙΑ

ΘΑΛΑΣΣΑ ΟΙ ΑΝΕΞΟΦΛΗΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

ΑΧΤΙΔΑ ΦΩΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

 ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΝΑ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΝΝΕΦΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΠΑΛΙ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ

ΑΝΑΚΟΠΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ

ΚΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝΕ ΤΟ ΦΩΣ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ

ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

ΠΙΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗ ΜΕΡΑ

photos by nelly

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ

ΟΙ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΝΟΤΑΣ

μπορεί να έχουν το χρώμα

της " ΣΙΓΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ" του Γερμανού συνθέτη Bernd Alois Zimmermann

ή το σοφιστικέ χρώμα της

" Συμφωνίας του Παρισιού" του Wolfgang Amadeus Mozart,



το χρώμα
της εισαγωγής του Αυστριακού συνθέτη για την όπερα Ντον Τζοβάνι



και το πιο γλυκό χρώμα
του
πιο γνωστού του και αγαπητού κοντσέρτου για βιολί αρ. 5 σε λα ελάσσονα,



παιγμένο από τον Ρουμάνο βιολονίστα Σέρτζιου Ναστάσα,

που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα ως Εξάρχων της  Καμεράτα ορχήστρας Φίλων της Μουσικής.

Διευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών

Βασίλης Χριστόπουλος.

Ενδιαφέρουσα συνύπαρξη ενός συνθέτη του 20 αιώνα με τον πιο γνωστό συνθέτη όλων των εποχών

Ο Zimmermann γεννήθηκε στην Bliesheim κοντά στην Κολωνία . Μεγάλωσε σε μια αγροτική οικογένεια, παρακολουθώντας ένα αυστηρό καθολικό σχολείο και στην συνέχεια σπούδασε παιδαγωγικά με ειδίκευση στην μουσική εκπαίδευση, μουσικολογία και σύνθεση.
Με δυο υποτροφίες για τη Villa Massimo στο ενεργητικό του και την θέση του καθηγητή  σύνθεσης στο μουσικό πανεπιστήμιο της Κολωνίας  και μετά την όπερά του "οι Στρατιώτες" που τον έκανε διάσημο, άνοιξε ο δρόμος με υποτροφία για την ακαδημία των τεχνών του Βερολίνου.
Όμως χρόνια προβλήματα υγείας, μια σπάνια δερματική πάθηση που προσέβαλε και την όρασή του, τον οδήγησε σε κατάθλιψη και τελικά σε αυτοκτονία τον Αύγουστο του 1970.
Άφησε πίσω του πολλά έργα, άλλα σε ατονικό στυλ, άλλα σε δωδεκαφθογγικό, άλλα με σειραϊκή μορφή, αλλά και με μεγάλη επιρροή από την παράδοση και την μεγάλη του αγάπη την τζαζ.
 Έγραψε και μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο, γενικά δηλ μουσική επένδυση για εικόνα.
Η όπερά του "οι Στρατιώτες" αν και αρχικά θεωρήθηκε έργο μη εκτελεστό λόγω του μεγάλου αριθμού εκτελεστών που απαιτούσε, τελικά έκανε πρεμιέρα το 1965. Και ήταν αυτό που τον έκανε διάσημο.  Λίγο πριν τον θάνατό του δούλευε μια νέα όπερα, την Μήδεια.

Σας περιμένουμε στην αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
σήμερα
Παρασκευή 4/11/2011 και ώρα 20:30

Καλή σας ακρόαση!

ΤΑ ΜΟΛΥΒΙΑ - ΚΟΜΑΝΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ!

μια βόλτα πρώτα εδώ να μάθετε το τι το πώς και το γιατί και μετά βούρ για

http://nefeliwalkingundercover.bandcamp.com/

και καλή ακρόαση!!!!

Καλή επιτυχία Νεφέλη!

ΤΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗ
ΛΑΜΙΑ
ΧΑΙΝΤΕΛ, ΤΣΑΪΚΟΦΣΚΥ,
ΜΠΕΤΟΒΕΝ
ΠΑΡ. 14 ΟΚΤ. 21:00
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΛΑΜΙΑΣ
ΓΚΕΟΡΓΚ
ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΧΑΙΝΤΕΛ
Μουσική των Νερών,
(αποσπάσματα από
την 1η και 2η Σουίτα)
ΠΙΟΤΡ ΙΛΙΤΣ
ΤΣΑΪΚΟΦΣΚΥ
Παραλλαγές Ροκοκό,
για βιολοντσέλο και
ορχήστρα, έργο 33
ΛΟΥΝΤΒΙΧ
ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ
Συμφωνία αρ.4
σε σι ύφεση μείζονα,
έργο 60
ΣΟΛΙΣΤ
Τιμόθεος Πετρίν,
βιολοντσέλο
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Βασίλης Χριστόπουλος

..........................................................................................................................

ΓΚΑΛΑ ΟΠΕΡΑΣ
ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΟΝΑΣ
ΚΑΟΥΦΜΑΝ
«Ένας από τους
μεγαλύτερους
τενόρους των
ημερών μας
ερμηνεύει άριες
από τον ιταλικό
βερισμό...»
Οι φωνητικές και ερμηνευτικές του επιδόσεις
του επιτρέπουν να υπηρετεί ένα ασυνήθιστα
ευρύ ρεπερτόριο (όπερα, συναυλιακές εμφανί-
σεις, ρεσιτάλ). Ο διάσημος Γερμανός τενόρος
είναι περιζήτητος στις μεγαλύτερες αίθουσες
του κόσμου και έχει ερμηνεύσει σημαντικούς
ρόλους δίπλα σε μεγάλες φωνές όπως η Α.
Γκεοργκίου και η Α. Νετρέμπκο. Συνεργάζεται με
αρχιμουσικούς όπως ο Παππάνο, ο Μπίτσκοφ,
ο Μπάρενμποϊμ, ο Γκέργκιεφ, ο Ντουνταμέλ, ο
Τήλεμαν, ο Ρατλ κ.ά. Πολύ σημαντική περίοδος
στην καριέρα του, που καθόρισε και τη μετέ-
πειτα πορεία του, ήταν τα χρόνια της στενής
συνεργασίας του με την Όπερα της Ζυρίχης,
μία συνεργασία που ξεκίνησε το 2001. Το πρώτο
σόλο άλμπουμ του Γιόνας Κάουφμαν με τίτλο
≪Romantic Arias≫ έγινε αμέσως μπεστ σέλλερ
(Decca), ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε ο δίσκος
με τίτλο ≪Verismo Arias≫ που ηχογράφησε με την
Ορχήστρα Santa Cecilia υπό τον Α. Παππάνο.
Ανατύπωση από το πρόγραμμα του Ο.Μ.Μ.Α.
(Σεπτέμβριος–Δεκέμβριος 2011)

ΠΕΜ. 20 ΟΚΤ. 20:30
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΑΘΗΝΩΝ
Αίθουσα Χρήστος
Λαμπράκης
Έργα των:
ΜΑΣΚΑΝΙ
ΠΟΝΚΙΕΛΙ
ΤΣΙΛΕΑ
ΛΕΟΝΚΑΒΑΛΟ
ΤΖΙΟΡΝΤΑΝΟ
κ.ά.
ΣΟΛΙΣΤ
Γιόνας Κάουφμαν,
τενόρος
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Γιόχεν Ρήντερ
Παραγωγή
Ο.Μ.Μ.Α.

........................................................................................................................................

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΙΑΧΗ
ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΚΥΚΛΟΣ «ΘΥΣΙΑ»
«Το συμφωνικό
μεγαλείο του
κορυφαίου συμ-
φωνιστή φτάνει
στο απόγειό του»
Ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης και ο πιανί-
στας Τάσος Πάππας ενώνουν τις ερμηνευτικές
τους δυνάμεις σε ένα πρόγραμμα υψηλών
απαιτήσεων και αδιάλειπτης έντασης.
Τα τραγικά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου δεν θα μπορούσαν να μην αφήσουν
το στίγμα τους στην μουσική δημιουργία.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η κολοσσιαία
Έβδομη Συμφωνία του Σοστακόβιτς, επονο-
μαζόμενη ≪του Λένινγκραντ≫, στην οποία το
συμφωνικό μεγαλείο του κορυφαίου συμφω-
νιστή φτάνει στο απόγειό του και ≪στρατεύε-
ται≫ όχι μόνο για να περιγράψει την φρίκη του
πολέμου, τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής
και αξιοπρέπειας αλλά και για να υμνήσει την
αυτοθυσία του ανώνυμου στρατιώτη ή πολίτη.
Ο μεγαλύτερος συνθέτης της Αρμενίας, Αράμ
Χατσατουριάν, πρόβαλε με το έργο του το μου-
σικό χρώμα της πατρίδας του στο παγκόσμιο
κοινό. Στο διάσημο κοντσέρτο για πιάνο, πιάνο
και ορχήστρα τραγουδούν από κοινού τις λύπες
και τις χαρές ενός λαού, χορεύουν μαζί του με
ανυπόκριτο πάθος και μας θυμίζουν πως το βαθιά
εθνικό είναι συγχρόνως βαθιά πανανθρώπινο.
ΚΥΚΛΟΣ ≪ΘΥΣΙΑ≫
Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΘΥΣΙΑ

ΠΑΡ. 28 ΟΚΤ. 20:30
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΑΘΗΝΩΝ
Αίθουσα Χρήστος
Λαμπράκης
ΑΡΑΜ ΧΑΤΣΑΤΟΥΡΙΑΝ
Κοντσέρτο για πιάνο
και ορχήστρα
ΝΤΜΙΤΡΙ
ΣΟΣΤΑΚΟΒΙΤΣ
Συμφωνία αρ.7 σε
ντο μείζονα, έργο 60
≪του Λένινγκραντ≫
ΣΟΛΙΣΤ
Αναστάσιος Πάππας,
πιάνο
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Μίλτος Λογιάδης

Λαμπρή επανεκκίνηση για την ΚΟΑ!

δια της πένας του Γιάννη Σβώλου, στην σημερινή Ελευθεροτυπία!



Φούσκωσα σαν γάλος διαβάζοντας σήμερα την κριτική του Γιάννη Σβώλου στην Ελευθεροτυπία.

Επιτέλους, ανεβήκαμε στη σκηνή με ψηλά το κεφάλι και φύγαμε από κει μετά το τέλος της συναυλίας με το κεφάλι ακόμη ψηλότερα.
Κάτι καλό συμβαίνει στην ΚΟΑ και το κυριότερο, ο κόσμος το καταλαβαίνει.
Φάνηκε ήδη στην εκτέλεση της συμφωνίας Μάλερ στο Ηρώδειο το καλοκαίρι, φάνηκε στην πολύ πετυχημένη περιοδεία μας στην Αυστρία, φάνηκε στις συναυλίες μας στην επαρχία.

Νέα πνοή, άλλο επίπεδο.
Διευθυντής και μουσικοί μαζί στον ίδιο στόχο, στον ίδιο αγώνα.
Αίθουσα γεμάτη με εισιτήρια και όχι με εκατοντάδες προσκλήσεων.
Πρόβες επαρκείς, με κλίμα όμορφο κι ας μας καταρρακώνει η εποχή.
Καλλιτεχνικό επίπεδο, επιτέλους αντάξιο του δυναμικού της ορχήστρας.

Μόνη μου αγωνία, αν η κρίση θα μας αφήσει να σηκώσουμε κεφάλι,
αν οι περιστάσεις και τα άδεια ταμεία θα μας αφήσουν να δείξουμε, τι μπορούμε να κάνουμε,
αν ο διευθυντής μας θα καταφέρει να υλοποιήσει τον προγραμματισμό του χωρίς χρήματα....


Κύριε Υπουργέ Πολιτισμού
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έμεινε ανοιχτή σε όλη τη διάρκεια της κατοχής, αλλά τότε ο κατακτητής ήθελε να δείξει πολιτισμό και την στήριξε.
Ίσως αυτή να είναι και η μόνη μας διαφορά από τις τότε συνθήκες...
Ανήμερα της κηδείας του Κωστή Παλαμά, 28 Φεβρουαρίου του 1943 η ΚΟΑ έδινε την πρώτη της συναυλία σαν Κρατική Ορχήστρα στο κατάμεστο Ολύμπια υπό την διεύθυνση του Μανόλη Καλομοίρη!
Την ΚΟΑ την έκλεισε μόνο η χούντα ...

Ελπίζω και εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, τώρα που κάτι καλό γίνεται στην πρώτη τη τάξει ορχήστρα της χώρας, στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τώρα που μπορούμε να κοιτάμε τις άλλες ευρωπαϊκές ορχήστρες κατάματα, να μην μας κλείσετε, να μην μας αφήσετε να κλείσουμε από έλλειψη πόρων.
 Ίσως θα μπορούσατε από κάπου αλλού να εξοικονομήσετε πόρους και να καλύψετε  τουλάχιστον την μισθοδοσία των 9 διοικητικών μας υπαλλήλων!!!!

ΜΟΝΑΞΙΑ

ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΑΛΑΙΝΕΣ!

http://www.youtube.com/watch?v=RzSWGPmjwjA&feature=player_detailpage


ΚΥΚΛΟΣ "ΝΕΡΟ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΑ

Σε πρώτη εκτέλεση για την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

το έργο του

HOVHANESS

"και ο Θεός έπλασε τις μεγάλες φάλαινες"

πληροφορίες ΕΔΩ

ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

Ε λοιπόν ναι
Χτυπήστε με
Κρεμάστε με
Ξεσκίστε με
Ρίξτε με στην Πυρά
Ναι, εγώ φταίω για όλα
Εγώ που είχα την πονηριά να σπουδάσω 15 χρόνια μουσική, να δουλεύω από τα 15 για να αγοράσω ένα όργανο αξιοπρεπές για τις σπουδές μου και μετά για τη δουλειά μου,
που έχασα ό,τι οι συνομήλικοί μου χάρηκαν στα καλοκαίρια που εγώ δεν έζησα,
πού μπήκα στη δουλειά μου με εξετάσεις,
που πήρα την ανώτερη θέση πάλι με εξετάσεις,
που είμαι εκεί 26 χρόνια και εξακολουθώ να μελετώ για να μπορώ να ανταποκριθώ,
που ακριβοπλήρωσα τις σπουδές μου γιατί ποτέ η πολιτεία δεν φρόντισε να μου τις παρέχει δωρεάν και που ακόμη εξακολουθώ να πληρώνω όργανα, αξεσουάρ, συντήρηση, βιβλία,
για να είμαι καλύτερη στη δουλειά μου
Ναι, πετάξτε με στον Καιάδα
Ομολογώ
Εγώ οδήγησα τη χώρα στην καταστροφή
Κατάκλεψα τα ταμεία
έστειλα τις καταθέσεις μου μισθοδοσίας σητν Ελβετία
κατάκλεψα την Εφορία γιατί προφανώς έπρεπε να μου κρατούν περισσότερο φόρο
τόλμησα να ονειρευτώ ένα δικό μου σπίτι
τόλμησα να μην αφήσω το σπίτι της μητέρας μου στο χωριό να γκρεμιστεί
τόλμησα να κάνω οικογένεια
τόλμησα να στείλω τα παιδιά μου σε σχολεία που δεν λειτουργούν
ναι ομολογώ
ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ
ο υπ' αριθ. 1 εχθρός της χώρας!
Λιθοβολήστε με μέχρι θανάτου
και υπομονή λιγάκι ακόμη
όπου νάναι ξεψυχάω....

το παραμύθι των καρεκλών!

Μια φορά κι έναν καιρό ένας μεγάααλος άρχοντας κάθιζε τα γερασμένα του οπίσθια στον θρόνο του, τον οποίον φρόντιζε να ταΐζει  καλά- καλά με τα πλούσια φαγητά που του χάριζαν κάτι πλούσιες και γηραιές κυρίες

Μέχρι που ο θρόνος έγινε πολύ μεγάλος, αλλά τα γερασμένα του οπίσθια τον έβρισκαν πολύ σκληρό και σκέφτηκε πως ήταν καιρός να αποσυρθεί

Σκέφτηκε  πολύ, γιατί δεν ήθελε να υπάρξει ποτέ κανείς καλύτερός του και έτσι αποφάσισε να τον τεμαχίσει στα δυο μοιράζοντάς τον στους δυο καλύτερους γιους του

Όπως βέβαια γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ένας εκ των δυο διαδόχων πριόνισε τον θρόνο του δευτέρου σκεπτόμενος πολύ σωστά ότι η εξουσία δεν μοιράζεται στα δυο...

Για πολλά χρόνια μάζευε γύρω του κόσμο και καμαρωτός απολάμβανε την κυριαρχία του

Δεν σηκωνόταν ποτέ από τον θρόνο του μέχρι που αυτός άρχισε να φθείρεται

Προσπαθούσε να δει αν υπάρχει κάπου μακρυά ένα φως

αλλά όντας εγωιστής και απερίσκεπτος έβλεπε την καρέκλα του σαν πολυθρόνα και το χειρότερο δεν έβλεπε πως είναι φθαρμένη από το πολύ κλωθογύρισμα  των οπισθίων

Άρχισε να βλέπει τριγύρω του σκιές, φανταστικούς εχθρούς δηλαδή

μα δεν μπορούσε να καταλάβει ότι με το πολύ τρίψε - τρίψε των οπισθίων πάνω στον θρόνο του, τον είχε φτάσει στο χείλος του γκρεμού

και δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι ο τρόπος που συμπεριφερόταν στον θρόνο του είχε μετατρέψει το βασίλειό του σε ένα πολυτελές wc

Μέχρι που έπεσε μέσα στη γούρνα του βόθρου και πνίγηκε αφήνοντας το θρόνο του άδειο...

προς μεγάλη αγαλλίαση των υπηκόων του 

ΥΓ: γιαυτό λατρεύω τις άδειες καρέκλες...

photos by nelly