Λαμπρή επανεκκίνηση για την ΚΟΑ!

δια της πένας του Γιάννη Σβώλου, στην σημερινή Ελευθεροτυπία!



Φούσκωσα σαν γάλος διαβάζοντας σήμερα την κριτική του Γιάννη Σβώλου στην Ελευθεροτυπία.

Επιτέλους, ανεβήκαμε στη σκηνή με ψηλά το κεφάλι και φύγαμε από κει μετά το τέλος της συναυλίας με το κεφάλι ακόμη ψηλότερα.
Κάτι καλό συμβαίνει στην ΚΟΑ και το κυριότερο, ο κόσμος το καταλαβαίνει.
Φάνηκε ήδη στην εκτέλεση της συμφωνίας Μάλερ στο Ηρώδειο το καλοκαίρι, φάνηκε στην πολύ πετυχημένη περιοδεία μας στην Αυστρία, φάνηκε στις συναυλίες μας στην επαρχία.

Νέα πνοή, άλλο επίπεδο.
Διευθυντής και μουσικοί μαζί στον ίδιο στόχο, στον ίδιο αγώνα.
Αίθουσα γεμάτη με εισιτήρια και όχι με εκατοντάδες προσκλήσεων.
Πρόβες επαρκείς, με κλίμα όμορφο κι ας μας καταρρακώνει η εποχή.
Καλλιτεχνικό επίπεδο, επιτέλους αντάξιο του δυναμικού της ορχήστρας.

Μόνη μου αγωνία, αν η κρίση θα μας αφήσει να σηκώσουμε κεφάλι,
αν οι περιστάσεις και τα άδεια ταμεία θα μας αφήσουν να δείξουμε, τι μπορούμε να κάνουμε,
αν ο διευθυντής μας θα καταφέρει να υλοποιήσει τον προγραμματισμό του χωρίς χρήματα....


Κύριε Υπουργέ Πολιτισμού
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έμεινε ανοιχτή σε όλη τη διάρκεια της κατοχής, αλλά τότε ο κατακτητής ήθελε να δείξει πολιτισμό και την στήριξε.
Ίσως αυτή να είναι και η μόνη μας διαφορά από τις τότε συνθήκες...
Ανήμερα της κηδείας του Κωστή Παλαμά, 28 Φεβρουαρίου του 1943 η ΚΟΑ έδινε την πρώτη της συναυλία σαν Κρατική Ορχήστρα στο κατάμεστο Ολύμπια υπό την διεύθυνση του Μανόλη Καλομοίρη!
Την ΚΟΑ την έκλεισε μόνο η χούντα ...

Ελπίζω και εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, τώρα που κάτι καλό γίνεται στην πρώτη τη τάξει ορχήστρα της χώρας, στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τώρα που μπορούμε να κοιτάμε τις άλλες ευρωπαϊκές ορχήστρες κατάματα, να μην μας κλείσετε, να μην μας αφήσετε να κλείσουμε από έλλειψη πόρων.
 Ίσως θα μπορούσατε από κάπου αλλού να εξοικονομήσετε πόρους και να καλύψετε  τουλάχιστον την μισθοδοσία των 9 διοικητικών μας υπαλλήλων!!!!