ΑΓΩΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Αντιγράφουμε από το MUSIC PAPER

γράφει ο Σωτήρης Μπέκας

Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού. Ναι! Ήταν. Διότι υπήρξαν νέες προτάσεις, φιλοξενήθηκαν «δείγματα» από πολλά είδη ελληνικού τραγουδιού και αντίθετα δεν υπήρξε αποκλεισμός ή μονομέρεια. Μέχρι και ο «σκληρός» στίχος, ο άκρως βιωματικός βρήκε το χώρο του, παρότι εκτός τελικού συναγωνισμού. Τίμησαν τη σκυτάλη που πήραν από τα χέρια του Μάνου Χατζιδάκι; Μάλλον Όχι. Ακόμα τουλάχιστον. Οι διοργανωτές είναι άξιοι συγχαρητηρίων για πολλά και προπαντός για την πρωτοβουλία. Είναι και άξιοι κριτικής και για άλλα, τα οποία οφείλουν να ψυχανεμιστούν, πρέπει να τους προβληματίσουν και να βελτιώσουν τη λογική της διοργάνωσης. Λόγος πολύς μπορεί να γίνει για επιμέρους ζητήματα (σημαντικά), μα πάνω από όλα επειδή οι Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού διοργανώθηκαν με επίκεντρο το… ελληνικό τραγούδι έχουμε να καταθέσουμε πως ναι, βγήκε με κέρδη από τη Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων, που ως οργανισμός το αγκάλιασε με σεβασμό, το διοργάνωσε δε με ελλείψεις και κενά, που πρέπει να καλυφθούν, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη χρονιά. Στο προκείμενο, οι δύο κυρίες, νικήτριες του Διαγωνισμού είναι ένα μεγάλο κέρδος. Νομίζω για όλους μας όσους αγωνιούν και λαχταρούν για κάτι πραγματικά καινούργια από το χώρο του (επί της ουσίας…) έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Χωρίς εισαγωγικά. Οι κυρίες Νεφέλη Λιούτα και Κατερίνα Φωτεινάκη άξιζαν απολύτως το βραβείο που τελικά μοιράστηκαν για την καλύτερη σύνθεση Ελληνικού Τραγουδιού! Την προσέγγιση της Νεφέλης Λιούτα τη διακατείχε η λεπτομερή επιμέλεια σε επιμέρους μουσικές φράσεις, με βάση στον ήχο των εγχόρδων από όπου και προέρχεται (βιολί), ενώ οι μελωδικές ατμόσφαιρες και η δική της ερμηνεία –ας μας επιτραπεί η υπερβολή- εξωθεί, ταξιδεύει, παραπέμπει σε κάτι έξω… και πάνω γης. Παραμυθιακό. Πολλά συγχαρητήρια! Ειλικρίνεια έδειξε η μεγάλη της αγωνία, που φανέρωσε η κίνηση των δαχτύλων της που προσπαθούσαν να αγκιστρωθούν από το ολόμαυρο φόρεμά της, καθώς ζητήθηκε μία δεύτερη ερμηνεία κι ενώ είχε ήδη βραβευτεί! Αστερίσκος: Η άρθρωση στην ερμηνεία, εφόσον επιλέγει η ίδια να τραγουδήσει. Φτιάχνει την ατμόσφαιρα, που μόλις περιγράψαμε (προσωπικά μας αρέσει), δημιουργεί διλήμματα σε κάποιον που έχει συνηθίσει τα στάνταρ του τραγουδίσματος. Στην περίπτωση της Κατερίνας Φωτεινάκη έχουμε να κάνουμε με μία εκπληκτική ερμηνεύτρια, μουσικό και άνθρωπο που προσεγγίζει τα τραγούδια άκρως βιωματικά, όπως φανέρωσε η συμμετοχή κάθε ικμάδας του σώματός της, κάθε σύσπαση της έκφρασής της που ήταν μέρος και μέλος της ερμηνείας της! Περισσότερο εγκεφαλική, με ολότητα ενός συμπαγούς καλλιτεχνικού κόσμου, μία δημιουργός που αφήνει μεγάλες υποσχέσεις για «διαμάντια». Από αυτά που ο θησαυρός κρύβεται εντός και όχι στη γυαλιστερή επιφάνεια. Κιθαρωδός, θεατρική παρουσία. Τραγούδι σημαίνει δραματουργική γραμμή, αρχή, μέση, τέλος. Κορύφωση, ακροτελεύτιο. Τα έχει. Η Φωτεινάκη έχει αυτή την προσωπικότητα καλλιτέχνη που ξέρεις, το νιώθεις, πως αξίζει την αναμονή, γιατί αυτό που τελικά θα εκφράσει σε αγγίζει βαθιά, εκεί που τίποτε πλέον δεν κρύβεται. Κι ας το κάνει κατά κόρον με την ποίηση των «φάρων» μας. Δεν είναι άλλωστε εύκολο αυτό. Πρέπει να έχεις «θυσιαστεί» στην ποίηση για να μπορείς να την αγγίξεις. Θα θέλαμε ειλικρινά να απευθύνουμε έκκληση στους μελλοντικούς συνεργάτες της δισκογραφικά να μην παρέμβουν «συμβουλευτικά» επουδενί. Δεν πρέπει. Από την κ. Φωτεινάκη μας αξίζει η δική της, ολοδική της αλήθεια. Συγχαρητήρια πολλά. Υποσημείωση που πήγαινε για υστερόγραφο: Βγήκε στη σκηνή και ερμήνευσε με γυμνά πόδια. Ακόμη κι αν δεν πήγε εκεί ο νους της (που ενστικτωδώς δεν το νομίζουμε) η ξυπόλητη ντίβα που έφυγε την ίδια μέρα (17 Δεκεμβρίου) της βράβευσή της θα της έριξε κάποιο θλιμμένο βλέμμα από ψηλά… * Κι όμως αφότου βάλαμε τις τρεις τελείες, ψάξαμε και βρήκαμε στο youtube πως το συνηθίζει. Σύμπτωση; Ωστόσο, Διαγωνισμός δεν είναι μόνο οι νικητές, οι όροι, αλλά και το κοινό, η επιτροπή, οι διοργανωτές και οι… υψηλές παρουσίες. Παρατήρηση προς σκέψη: Πολλοί «χατζιδακικοί» ερμηνευτές, πολλά «χατζιδακικά» τραγούδια. Τόσα χρόνια διαβάζω (γιατί δεν έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά, δυστυχώς) για τον συγκεκριμένο όρο σαν θέσφατο και σαν όριο ενός πήχη που ο κ. Μάνος Χατζιδάκις έθεσε ή άφησε ως παρακαταθήκη. Ε, έχω την άποψη πως με τη (κατά)χρηση του δεν θα συμφωνούσε κι ο ίδιος. Μα και με την εμμονή (ίσως;) προικισμένων δημιουργών και τραγουδιστών να αναπαράγουν αυτό το πρωτότυπο (που στη μουσική δεν υπάρχει…). Ο ίδιος ο Χατζιδάκις ήταν καταρχάς θιασώτης της πρωτοπορίας. Ναι, με ξεκάθαρα στεγανά αισθητικής. Επιπροσθέτως, όπως είπε και ο κύριος Δημήτρης Παπαδημητρίου στην αποφώνησή του, «βασικό ζητούμενο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών είναι ο διάλογος με το νέο. Τους νέους δημιουργούς». Πιστεύουμε στις ειλικρινείς προθέσεις. Η συμπεριφορά της «μπροστινής παρέας» της πλατείας, μα και άλλων με πολλά «ένσημα» στο χώρο ήταν λες και λαχταρούσαν στη θέση των διαγωνιζόμενων να βρίσκονται οι ίδιοι. Κάτι τους ενοχλούσε. Στιγμές – στιγμές ολοφάνερο. Μάλιστα, σε προχωρημένη ώρα του προγράμματος, νεαρή (ακόμη σε ηλικία) συνάδελφος των διαγωνιζόμενων, τραγουδίστρια ψιθύριζε… την ώρα που επί σκηνής ο ιδρώτας έλουζε τα χέρια από άγχος και αγωνία και η κοιλιακή χώρα αδυνατούσε να χαλαρώσει. Ασέβεια. Παρομοίως, από τις κυρίες που μαζεύτηκαν τσούρμο, αλλά χωρίς τις… καμελίες όταν πλησίασαν οι φωτορεπόρτερ, προκειμένου να μπουν στο κάδρο! Την ίδια ώρα η μισή αίθουσα είχε αδειάσει από το κουρασμένο κοινό. Η εκδήλωση ξεκίνησε 8.30μ.μ. και τελείωσε στις 1.20π.μ. μετά τα μεσάνυχτα!!! Η κ. Φωτεινή Δάρρα ανέβηκε επί σκηνής για να βραβεύσει την κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Ως μαθήτριά της… Γνωρίζω πολύ καλά την προσφορά της κ. Διαμαντοπούλου στο ελληνικό τραγούδι. Της κ. Δάρρα ειλικρινά τόσα χρόνια δυσκολεύομαι πολύ για να την αντιληφθώ. Οφείλει κάποιος επιτέλους να μας ενημερώσει. Για ποιο λόγο το τραγούδι τίτλων στην ραδιοφωνική διαφήμιση της εκδήλωσης ήταν ένα από αυτά τα οποία ειρηνεύει η ίδια; Θέτει κάποιο μέτρο η κ. Δάρρα; Οι επισημάνσεις έγιναν με όλο το θάρρος που χαρίζει ο τίτλος «Δημιουργία Ελληνικού Τραγουδιού». Έχω τη βεβαιότητα πως η διατύπωση δίνει σε όλους μας τη δυνατότητα να νιώσει πως κάπως μας αφορά, κάπως μας ανήκει και εμάς αυτό το έρμο ελληνικό τραγούδι. Σε όλους και όχι σε μία κλειστή κάστα ανθρώπων. ΤΑ ΣΥΝ -Ο ίδιος ο διαγωνισμός. Έφερε στην επιφάνεια πολύ ωραία νέα μουσικά πράγματα. -Νεφέλη «εξωγήινη». Κατερίνα, πιο γήινη, απολύτως αληθινή. θεατρική. Εδώ και η δραματουργία. -Η κάλυψη από το κρατικό ραδιόφωνο. -Ο εξαιρετικός χώρος. ΤΑ ΠΛΗΝ -Η διοργάνωση «ξεχείλωσε» και κούρασε το κοινό που έφυγε αφήνοντας στο τέλος τους βραβευθέντες να ερμηνεύσουν σε μισοάδεια αίθουσα! -Διαπίστωσα πως τα μουσικά σκουπίδια έχουν εισχωρήσει τόσο πολύ στα αυτιά της ψυχής μας έχουν υποβιβαστεί σαν κοινό. Συμπεριφορά γηπεδική. Η ποδοσφαιροποίηση του φιλόμουσου κοινού (ψίθυροι και κραυγές (!) λες και βρισκόμασταν σε ταβέρνα. Πως περιμένεις μετά η ψυχή σου να υποδεχτεί τη συγκίνηση) - Το ένθετο με τους στίχους και την παρουσίαση είχε αρκετά λάθη. ΝΙΚΗΤΕΣ ΑΓΩΝΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ (χορηγία έκδοσης ολοκληρωμένου έργου – cd) ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΟΥΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ Τα ανομολόγητα, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Το όνειρο, Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός Του περήφανου, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Ντούκου, ντούκου μηχανάκι, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης Το βαλς του τούρκικου, Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα Τα τζιτζίκια, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ Κόκκινα νερά, Στίχοι: Ελένη Φωτάκη Όλα είναι κρυφτό, Στίχοι: Φωτεινή Λαμπρίδη Άλλο ένα βράδυ, Στίχοι: Έμη Σίνη 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΡΑΣ Δρόμος, Ποίηση: Κ.Γ. Καρυωτάκης Το ξύδι και το μέλι, Στίχοι: Μάριος Μάκρας Ο εαυτός μου, Στίχοι: Μάριος Μάκρας ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ: ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΚΟΡΟΛΟΓΟΥ Κορμί μου αντέχεις Στίχοι, ερμηνεία: Ιφιγένεια Κορολόγου ΕΥΦΗΜΟΣ ΜΝΕΙΑ ΓΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΝΑΝΑ ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ στα τραγούδια του Άγγελου Αγγέλου Και ΤΑΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ στα τραγούδια του Κώστα Μάκρα ΝΕΦΕΛΗ ΛΙΟΥΤΑ: http://www.youtube.com/watch?v=50QUvqP0D3E ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ: http://www.youtube.com/watch?v=D9ppb8qiLoU  Ας μου επιτρέψει ο συντάκτης του άρθρου να συμπληρώσω ότι δόθηκε και εύφημος μνεία για τον στίχο που μοιράστηκε η Νεφέλη Λιούτα με τον Χρήστο Γόδα!