Η Θάλασσά μου

Η Θάλασσά μας

Στον Thalassokratora

Καθρέφτης της ψυχής

ό,τι το βλέμμα αγγίζει

και ό,τι ο νους φαντάζεται.

Ο Παράδεισος είναι μέσα μας.

Το νιώθω!

Μα παίρνει σάρκα και οστά

στο βαθύ γαλάζιο,

στον γκρίζο όγκο των βουνών απέναντι

στου ήλιου την καταχνιά.

Οράματα, πάθη, αβυσσαλέοι έρωτες, χαρές και λύπες

παίρνουν μορφή

στης φύσης τα καμώματα.

Όραμα,

το αχνό περίγραμα του βουνού στο βάθος του ορίζοντα.

Πάθος,

το χάσιμο του ουρανού μέσα στη θάλασσα.

Αβυσσαλέος έρωτας,

το σφιχταγκάλιασμα του βράχου με τ' αφρισμένα κύματα.

Χαρά,

τ' ασημένιο παιγνίδισμα του ήλιου πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας.

Λύπη,

ο γκρίζος ουρανός όταν βαρύς την ακουμπάει.

Ό, τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αισθάνομαι

μέσα κι έξω μου,

είναι η θάλασσά μου

είναι η ίδια η ζωή!

Με τον Thalassokratora δεν γνωριζόμαστε,

όμως μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα.

Εγώ την κολυμπώ,

εκείνος την διαπλέει με το πειρατικό του.

Ο Thalassokrator μου χάρισε βραβείο και γω του ανταπαντώ

χαρίζοντάς του

τις εικόνες της θάλασσάς μας

μέσα απ' τα δικά μου μάτια!