Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

ΕΞΑΫΛΩΣΗ


Αχόρταγο στόμα του πεινασμένου μου θέλω,
πώς λαίμαργα καταβροχθίζεις της ζωής τα κεράσματα;
Κι αυτή να σου λικνίζεται πρόστυχα, ξεδιάντροπα μια 'νάσα εμπρός σου;

Έτσι ν' απλώσεις το χέρι τη γράπωσες!
Μα, μη θέλεις μονάχα να την κοιτάς, να την οσφρίζεσαι, να τη νοιώθεις;
Μη και στης παλάμης τις γραμμές γατζωθεί και βάναυσα την πληγώσεις;

Εξαϋλώσου πνεύμα μου,ανάσα της ψυχής μου, εξαϋλώσου
ρούφα αχόρταγα ό,τι εμπρός σου απερίγραπτα όμορφο απλώνεται,
ό,τι το ελεήμον χέρι του θεού άγγιξε και μάγεψε...

Εξαϋλώσου πνεύμα μου, φως των ματιών μου, εξαϋλώσου
στην απεραντοσύνη της θάλασσας, των ματιών του!
στων βουνών την άγρια απατησιά, στο κορμί του!
στα λιβάδια των κορφών τους, στην ψυχή του!

30 σχόλια:

ανέμη είπε...

Σ'αυτή την απεραντοσύνη που παρουσιάζουν οι εικόνες σου, νιώθεις την Εξαϋλωση...

Καλημέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

η τέταρτη! εκεί στο βάθος. που τελειώνει η θάλασσα. και αρχίζει ο ουρανός. ;)

logia είπε...

Αγονη
αυτή ήταν η πρόθεσή μου με τις εικόνες να δώσω το νόημα του κειμένου
αν το πέτυχα, χαίρομαι γιαυτό...
δεν είμαι δα και καμμιά επαγγελματίας...

logia είπε...

b|a|s|n\i/a
η τέταρτη...
είναι τα μάτια του...

Sehraeuber είπε...

grossartige Serie mit tollen Farben und Formen!

A.G.Selena είπε...

Χαίρομαι που βλέπεις κι εσύ την ομορφιά που αντικρίζουν τα μάτια μου...

logia είπε...

vielen Dank Walter! Ich freue mich, dass Du wieder hier bist!

logia είπε...

Selena μου χαίρομαι που ξανάρθες!
χαίρομαι που βλέπουμε με τα ίδια μάτια...

Talisker είπε...

Τα σκουρα ειναι
οταν πονανε οι σκεψεις τοσο που παρακαλεις να εξαυλωνονται

αν οχι εσυ
αυτες!

Υστερα
βλεπει κανεις την απεραντοοσυνη των εικονων αυτων
και καταλαβαινει
πως στην ουσια
δεν ειμαστε τιποτα μεσα στα μικρα η στα μεγαλα μας δραματα
ουτε ως υλη
ουτε ως σκεψη

μπροστα σε αυτο το συμπαν
που θα παρμεινει αμετακινητο

ακομα και οταν εχουμε πραγματι εξαυλωθει

σαν να μην περασαμε ποτε!

Οι μονοι χαμενοι ειμαστε τελικα εμεις που δεν το ρουφαμε αλλα ουτε καν το βλεπουμε απορροφημενοιστα μικρα μας τιποτα..

ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΝΕΛΛΥ

Ανώνυμος είπε...

Νέλλη να΄σαι καλά, εξαϋλώθηκε το μπλόγκ μου για λίγο αλλά ξαναπήρε σάρκα και οστά, να΄σαι πάντα καλά, τα ξαναλέμε :)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Θα γελασεις απ'τα βαθη των χρυσων σου ματιων
Ειμαστε μεσ'το δικο μας κοσμο
Η πιο ομορφη θαλασσα
ειν'αυτη που δεν εχουμε ακομα ταξιδεψει
Τα πιο ομορφα παιδια
δεν εχουν μεγαλωσει ακομα
Τις πιο ομορφες μερες μας
δεν τις εχουμε ζησει ακομα
Κι αυτο που θελω να σου πω
το πιο ομορφο απ'ολα
δεν στοχω πει ακομα
Ναζίμ Χικμετ
http://www.youtube.com/watch?v=2_rJHbZLnr0

dodo είπε...

Ωραία σύνθεση, ωραίο πέρασμα από χρώμα σε χρώμα...

kiki είπε...

Θα βουτήξω στο κόκκινο της 1ης να εξαϋλωθώ και να εξιλεωθώ!

logia είπε...

Talisker
έτσι είμαστε, περαστκοί! και τι είναι η ύλη τελικά; κάτι το πεπερασμένο...
όσο για την ψυχή, για την πνοή, δεν ξέρω...

logia είπε...

καλοδεχούμενος Ηλιογράφε, καλοδεχούμενος
και με το πάσο σου...

logia είπε...

and33
από τα πιο αγαπημένα έργα του Χικμέτ!
σε ευχαριστώ γιαυτήν την υπενθύμιση

logia είπε...

dodo καλημέρα
σε ευχαριστώ
είμαι στη φάση που μου αρέσει πολύ το χρώμα

logia είπε...

Κική μου
καλημέρα
σε ευχαριστώ
ωραίο το λογοπαίγνιο...

meril είπε...

"Αχόρταγο στόμα του πεινασμένου μου θέλω,"

η κατάρα καιη ευλογία μας....

Πολύ όμορφος ο συνδυασμός λόγου και εικόνας

Margo είπε...

"ρούφα αχόρταγα ό,τι εμπρός σου απερίγραπτα όμορφο απλώνεται" αυτό ακριβώς ένιωσα με αυτό που είδα και διάβασα.... υπέροχο Νέλλη.. υπέροχο!!!!

logia είπε...

Meril και Μargo

κορίτσια καλημέρα και σας ευχαριστώ!
έτσι αχόρταγες πρέπει να είμαστε εμείς οι γυναίκες... για να έχει η ζωή μας χρώμα, ποικιλία, ομορφιά!

AlexMil είπε...

γεια σου,
η εξαύλωση, σαν μεταφορά όμορφη, μακάρι να μπορούσαμε να γινόμαστα ένα με το "είναι" το φυσικό και της κοινωνίας, με το πρώτο για να αισθανθουμε τη γη μας και με το δεύτερο το πόνο των ανθρώπων, μήπως και καταλάβουμε πως πρέπει να κάνουμε πολλά και τα τα δυο άν θέλουμε να τα σώσουμε.

καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Πώς τα καταφέρνεις κάθε φορά και με φέρνεις σε τόσο δύσκολη θέση!!!
Δεν ξέρω τι να σου γράψω.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

απο χθές με στοίχιωσαν οι εικόνες σου, μαζί με το κείμενό σου.

Σκεφτόμουν μια απάντηση να γράψω, μιά σκέψη, ενα χαμόγελο απόστασης να δώσω, μα...

μια λέξη με σταματούσε

ΕΞΑΥΛΩΣΗ

λές γι αυτο να χανόμαστε στους δρόμους?
γι αυτό μετα το κονσέρτο δε περπατάμε χέρι χερι χωρις να μιλάμε για αυτό που μοιραζόμαστε
εξαυλωση
λέγεται η αρρώστεια μας δηλαδή?

και πως θεραπεύεται άραγε, αν είναι κάτι κακό

και πως μεταδίδεται αν πάλι τόσο καλό είναι όσο το αισθάνομαι βλέποντας τις εικόνες σου?

logia είπε...

AlexMil
καλησπέρα, καλως ήρθες!
μακάρι να μπορούσαμε, ίσως βοηθάει να προσπαθήσουμε και ότι καταφέρουμε...

logia είπε...

Thalassokrator,
με κολακεύεις!!!

logia είπε...

Αισθηματική ηλικία,
η μόνη απάντηση που μπορώ να βρω σε όσα λες, είναι μια νέα ανάρτηση με τη μουσική της ΕΞΑΫΛΩΣΗΣ, όπως την σκέφτηκε και την εμπνεύστηκε ο Richard Strauss στο συμφωνικό του ποίημα
"Tod und Verklaerung"
δηλ "Θάνατος και Εξαϋλωση".
Καλή ακρόαση!

logia είπε...

για όλους εσάς, φίλοι μου, η μουσική της εξαϋλωσης υπό Richard Strauss.
Ακούστε την!

KitsosMitsos είπε...

Ταξιδιάρικο...Με έστειλες!
Καλησπέρα

logia είπε...

καλησπέρα KitsosMitsos

σε ευχαριστώ!