Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

το τσιγάρο που κρατούσες...


















Στα δάκτυλα περνούσα
τα δακτυλίδια του καπνού
από το τσιγάρο στο τέλος της μέρας
Στην τσέπη του παλτού
τα έχωνα στα κλεφτά
να τα κρατούσα συντροφιά
στις μέρες της μοναξιάς...

23 σχόλια:

AlexMil είπε...

Και όταν μοναξιά δεν ένοιωθα,
γιατί ήμουνα μαζί σου,
τα δακτυλίδια ελευθέρωνα
να στέψουν τη καρδιά σου

Καλημέρα

Μαρια Νικολαου είπε...

Kι έμεναν δαχτυλίδια αόρατα
στα δάχτυλά μου επάνω,
μέχρι που τα πουλούσα στους ανέμους
ίσα να πάρω μια σταλιά ανάσα μπλε
κι ύστερα να σε βγάλω εκπνοή από μεσα μου , και να σε ρίξω στα κύματα...

b|a|s|n\i/a είπε...

τσιγαράκι; :) μισό να ανάψω ένα. καπνίζω χρόνια και δαχτυλίδια καπνού ποτέ μου δεν κατάφερα να κάνω. μερικές φορές παρατηρούσα μερικά που σχηματιζόντουσαν μόνα τους.
να κρατάς το χέρι που κρατά το τσιγάρο και να γίνεσαι ο καπνός της ανάσας του.
καλησπέρα!

dodo είπε...

Το άπιαστο ως αντίδοτο στην μοναξιά; Ναι, γίνεται...

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Πίσω απο τις λέξεις σου
ακούω ενα τραγούδι
πιθανώς ναναι καποιο βερυ ερωτικό λαικό που αγνοώ

εγω
θα σου χαρίσω την ώρα των δακτυλιδιών
μια καβατίνα ναχεις συντροφιά
στις ρουφηξιές

(κάτι υποψιάζομαι πως ξέρεις κι εσύ απο μοναξιά)

Takiz είπε...

οτι κι αν είναι
οτι και να ρθει
κλείσε τα μάτια σου
και ζήσε το

κι αν τα δαχτυλίδια του καπνού
όνειρα εκφράζουν
μην τα ξεφυσάς
άστα μέσα σου

αποκοιμήσου μαζί τους
κι ώρα της μοναξιάς σου
δεν θα νε ποτέ μοναχή της

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μέχρι που τα δαχτυλίδια του καπνού
έγιναν ένα με τον αγέρα
κι απόμεινε η μοναξιά μονάχη με τη μοναξιά της.

logia είπε...

AlexMil, Μαρία Νικολάου, and33

νομίζω σκαρώσαμε ένα ωραίο ποίημα:

Στα δάκτυλα περνούσα
τα δακτυλίδια του καπνού
από το τσιγάρο στο τέλος της μέρας
Στην τσέπη του παλτού
τα έχωνα στα κλεφτά
να τα κρατούσα συντροφιά
στις μέρες της μοναξιάς...
Και όταν μοναξιά δεν ένοιωθα,
γιατί ήμουνα μαζί σου,
τα δακτυλίδια ελευθέρωνα
να στέψουν τη καρδιά σου...
Kι έμεναν δαχτυλίδια αόρατα
στα δάχτυλά μου επάνω,
μέχρι που τα πουλούσα στους ανέμους
ίσα να πάρω μια σταλιά ανάσα μπλε
κι ύστερα να σε βγάλω εκπνοή από μεσα μου , και να σε ρίξω στα κύματα...
Μέχρι που τα δαχτυλίδια του καπνού
έγιναν ένα με τον αγέρα
κι απόμεινε η μοναξιά μονάχη με τη μοναξιά της.

logia είπε...

b|a|s|n\i/a
καλημέρα
το κρατώ καλά, πολλά χρόνια τώρα...
από τα 19 μου!
και πίστεψέ με, είναι όμορφα!

logia είπε...

Dodo
το άπιαστο είναι το όνειρο, είναι η σκέψω...
αυτά δεν μας κρατούν συντροφιά τις ώρες της μοναξιάς;
μια θύμηση, μια αίσθηση, μια εικόνα,
που τα ανασύρουμε από το πίσω μέρος του μυαλού μας

logia είπε...

αισθηματική ηλικία για βαρύ λαϊκό δεν ξέρω να σου πω...
η καβατίνα καλοδεχούμενη!
σε ευχαριστώ!
όσο για τη μοναξιά, δεν νομίζω να υπάρχει άνθωπος, που να μην τη βιώνει (σε σχέση ή μονάχος).
πορευόμαστε μ' αυτήν από τη γέννησή μας χέρι-χέρι.
άλλοτε την αποδεχόμαστε, την αγαπάμε, άλλοτε την αποζητούμε, την έχουμε ανάγκη, άλλοτε την αποδιώχνουμε γιατί μας φοβίζει και άλλοτε την αποκοιμίζουμε στα βάθη της ψυχής μας...

logia είπε...

Takiz
έχω μάθει πια να αποδέχομαι,
εχω μάθει να ονειρεύομαι,
έχω μάθει να αγαπώ,
έχω μάθει να ζω...
ή μήπως ακόμη προσπαθώ;

logia είπε...

φίλοι μου
καλημέρα σε όλους και σας ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

Αν και δεν καπνίζω, θα διάλεγα να κρατήσω κρυφά, ένα μικρό αποτσίγαρο.

Καλημέρα Νέλη, αν και πρωινή σήμερα, πάλι τελευταία:))

logia είπε...

Καλή μου Αστρια
σε περίμενα να έρθεις. Είχες μέρες να φανείς και μου έλειψε ο καλός σου λόγος!
Όποτε κι αν φτάνεις όμως, είσαι πάντα καλοδεχούμενη!!!
και να σου πω ένα μυστικό; ούτε και γω καπνίζω...
προσπαθούσα να σου στείλω και μια φωτό στις 15! Αλλά μου γύρισε πίσω...
θα ξαναπροσπαθήσω...

Ανώνυμος είπε...

Εξακολουθείς να παίζεις με τίς λέξεις, με τις εικόνες,να τά κάνεις έρμαια των ικανοτήτων σου.
Ν δίνει το νόημα που θέλεις εσύ και ας δείχνουν αλλού.
Εισαι.....εντυπωσιακή.
Καλημέρα.

logia είπε...

καλημέρα θαλασσοδαρμένε γείτονα της νιότης μου...σε ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

τώρα που άρχισα τα στριφτά είναι ότι καλύτερο :)

Anastasios είπε...

Όμορφο το χρώμα της χιλιετίας.

Καλημέρα!

logia είπε...

...άρα κρατώ και τα δικά σου δακτυλίδια μαζί με του Basnia που δήλωσε επίσης καπνιστής...
κι όταν τ' ανάβετε, τραβήξτε και για μένα καμμιά τζούρα, που έχω δυο χρόνια να το βάλω στο στόμα μου

logia είπε...

Καλημέρα Π. Αναστάσιε
όμορφο για τους άκαπνους...
οι άλλοι θα δυσκολευτούν κομματάκι...

xristina είπε...

Eίδα οτι μιλάς για τσιγάρο(!), να μην πώ μια καλησπέρα? Καλησπέρα.

logia είπε...

xristina
καλησπέρα σου!
καλωσήρθες! φαίνεται πως είσαι ακόμη καπνίστρια ε;