Ο γυιός μου είναι δεκατεσσάρων και έχει μακρυά σγουρά μαλλιά και θλιμμένα μάτια, που τα κρύβει επιμελώς πίσω από τις μακρυές του μπούκλες.
Το πρωί, που ξυπνά, έχει σφιγμένο στόμα και με το ζόρι του παίρνεις δυο λεξούλες στο πρωινό...
Όχι, δεν είναι emo...
Ανάμεσα στα γάλατα, τα φρούτα, τα πρωινά, σκόρπια βιβλία και τετράδια...
Γράφει Αρχαία...
Κάνουμε επανάληψη στον Αόριστο Β' και στον Μέλλοντα και Αόριστο των υγρόληκτων και ενρινόληκτων.
Κάνουμε συντακτική ανάλυση των κειμένων και από κει προσπαθώ να τον μάθω να βγάζει τη μετάφραση μόνος και να μην έχει ανάγκη τη μετάφραση που τους δίνει η φιλόλογός τους. Κι ας μην πιάσει το Άριστα... Να μάθει όμως να κατανοεί τι διαβάζει... Να αποκωδικοποιεί τη γλώσσα...
Τον ρωτάω αν έχει διδαχτεί την Γενική κτητική και μου λέει θλιμμένα, ναι, αλλά δεν θυμάται σε ποιό μάθημα... Στα Αρχαία ή στα Νέα;
Τίγκα στις μετοχές το κείμενο, ψάχνουμε να βρούμε το είδος τους για να βοηθηθούμε στη μετάφραση...
Θα πήγαινε εκκλησία το σχολείο, αλλά ο δικός μου ήθελε να μείνει σπίτι, για να προλάβει την επανάληψη...
Μια βδομάδα διάβαζε "Ελένη" και στο τεστ έγραψε 11!
Καταλαβαίνετε, οτι έχει μια σχετική ανησυχία και για τα Αρχαία...
Όχι, χαζός δεν είναι!
Δεν καταλαβαίνει όμως, τι δεν του πήγε καλά στην "Ελένη" και αυτό τον αγχώνει...
και τον θλίβει...
Όπως και εκείνη η καθηγήτρια, που του πέταξε στο πάτωμα τα βιβλία, γιατί της διέκοψε το μάθημα ζητώντας συγγνώμη... κι αυτή τον θλίβει...
και η άλλη της δεύτερης ξένης γλώσσας, που δεν λογαριάζει τις 40 ασκήσεις που κάνει το παιδί για το μάθημα, αλλά το τεστ, στο οποίο δεν θυμόταν την ελληνική απόδοση κάποιων λέξεων...
Ο μικρός είναι θλιμμένος και κρύβει τη θλίψη του πίσω από τις μπούκλες του
και γω μαζί του στη θλίψη του, να θέλω να τον κοιτώ στα μάτια και να μου τα κρύβει...
Δεν του αρέσει το σχολείο!
Δεν του αρέσει που ξυπνά πρωί!
Δεν του αρέσει που όλη μέρα είναι στην τρεχάλα!
Μόνο η κιθάρα του αρέσει και τα αγγλικά...
Είναι σύμπτωση άραγε, που αυτούς τους δυο δασκάλους τους λατρεύει;
Και τι να του πω εγώ;
Πως αυτό είναι το σχολείο;
Αυτή είναι η κοινωνία;
Πως πρέπει όλη του τη ζωή να ξυπνά χαράματα;
Πως το πρωί πρέπει να πηγαίνει σχολείο ή να δουλεύει και το απόγευμα να διαβάζει ή να δουλεύει πάλι;
Πως η κοινωνία είναι ανταγωνιστική και πρέπει να μαζεύει εφόδια;
Που το πιθανότερο είναι στο μέλλον να του φανούν και άχρηστα;
Πως πρέπει να νοιώθει τυχερός, που γνώρισε εκείνη την εξαιρετική διευθύντρια που μας την πήραν;
Πως πρέπει να νοιώθει τυχερός, που έχει κάποιους καθηγητές που αγαπά;
Πως πρέπει να νοιώθει τυχερός, που αγάπησε τον Καβάφη, γιατί η εξαιρετική τους φιλόλογος ήξερε πώς να τους τον παρουσιάσει;
Πως πρέπει να νοιώθει ευτυχής, που του έτυχαν δάσκαλοι σαν τον Τάκη τον Μπαρμπέρη στην κιθάρα ή την καλή μας κυρία Αμαλία των Αγγλικών;
Θέλω μόνο να του πω,
πως η ζωή είναι ωραία
και πρέπει να βρει την ομορφιά της και το νόημα της
και να είναι χαρούμενος, που είναι αυτός που είναι!
Και στα κομμάτια τα χαζομαθήματα...
Ας μην πάει μια μέρα στο σχολείο
να κάτσει σπίτι να κοιμηθεί, να χουζουρέψει...
μαζί θα την κάνουμε την κοπάνα!
θέλω μόνο να του πω, πως τον αγαπώ!
Αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες και τους μπαμπάδες των εφήβων,
που ζουν την παράνοια του ελληνικού σχολείου!
68 σχόλια:
Γιατί μόνο στις μανάδες;δεν κατάλαβα!!Και στούς πατεράδες να την αφιερώσεις την ανάρτηση.
Οι περίεργοι δάσκαλοι υπάρχουν όπως υπάρχουν και οι περίεργοι γονείς νομίζω.Πάντα υπήρχαν πάντα θα υπάρχουν, είναι μέσα στο παιχνίδι δυστυχώς.Σημασία έχει να μη κάνουμε τα παιδιά μας περίεργα και διαιωνίζουν την κατάσταση αυτή.Πες στον τύπο με τις μπούκλες να μη "μασάει" γιατί τα ίδια προβλήματα τα αντιμετωπίζουν πολλα παιδιά και να μάθει καλή κιθάρα.
Καλημέρα καλή μου φίλη.
Ντρεπεσε για πρωτη φορα μπροστα στον γιο σου...?
Να του πεις οτι το 95% της ψυχολογιας του παιδιου ειναι διαμορφωμενη ως τα 5 του χρονια.Αρα, οτι το σχολειο δεν παιζει ιδιαιτερο ρολο.Κι επισης, πες του να γινει εισοδηματιας,να μην ξυπναει χαραματα και κουραζεται.
Τόσα χρόνια, κι εγώ έτσι τα βλέπω τα αρχαία. Ποτέ δεν είχαμε καλή σχέση. Ακόμα και στις τραγωδίες, που τις λατρεύω γιατί περνάνε καταπληκτικά ανθρωπιστικά μηνύματα, δεν μπορώ να συμμετέχω γιατί διδάσκονται από αρχαίο κείμενο.
Ευτυχώς, σε λίγα χρόνια θα τελειώσει το βάσανο των αρχαίων, γιατί, όπως διδάσκονται σήμερα τουλάχιστον, βάσανο είναι.
Καλησπέρα!
Έτσι είναι, είναι λίγο δύσκολα αυτά τα χρόνια αλλά θα περάσουν και μετά θα είναι όμορφα.. θα ξαναγυρνάω πίσω μόνο για να θυμάται..
δεν έχω γιο στην εφηβεία,δεν έχω καν παιδί,αλλά πολύ θα ήθελα να με υπερασπίζεται έτσι,καμιά φορά,και η δική μου η μητέρα,όταν είχα την ηλικία του γιού σου...Όσο για τους προβληματισμούς σου,να πω ότι είναι υπερβολικοί;Δε θα το πω...
Καλησπέρα!
δεν έχω γιο στην εφηβεία,δεν έχω καν παιδί,αλλά πολύ θα ήθελα να με υπερασπίζεται έτσι,καμιά φορά,και η δική μου η μητέρα,όταν είχα την ηλικία του γιού σου...Όσο για τους προβληματισμούς σου,να πω ότι είναι υπερβολικοί;Δε θα το πω...
Καλησπέρα!
Με ταρακούνησες Νέλλη γιατί θυμήθηκα τα χρόνια του σχολείου και τα άλλα που ήρθαν μετά.. γιατί θυμήθηκα τις στιγμές που μου ήταν τρομερά δύσκολο να πιστέψω πως η ζωή είναι ωραία μα με πείσμα συνέχιζα να αποδείξω την ομορφιά της για να μπορώ να συνεχίσω.. και πόσο άλλαξαν όλα όταν έγινα μητέρα και που ξέρω ότι από τα ίδια μονοπάτια θα περάσουν και τα παιδιά μου.. και αγωνιώ.. πώς θα λειτουργήσει σε εκείνα η δική μου στάση ζωής και και και...
Μου έλειψες Νέλλη... να είστε καλά!!!
Φιλιά..
Αχ μωρέ φιλενάδα με βούρκωσες πάλι
τι καημός κι αυτός...
Λαχείο μεγάλο για τα εφηβάκια μας κάποιοι εμπνευσμένοι δάσκαλοι
τα υπόλοιπα ...πάνω μας !!
(Σαν τους καλούς Μαέστρους ένα πράμα..........χαχαχαχα!!!)
@Thalassokratora
χαίρομαι που είσαι εδώ μετά από τόοοοοσον καιρό!!!!
Θα το διορθώσω αμέσως στην ανάρτηση, μανάδες και πατεράδες θα βάλω!
Ξέρω τι αγώνα κάνεις και συ, μα όταν το έγραφα είχα στο μυαλό μου δυό φιλεναδίτσες μου...
Σε φιλώ
υ.γ. Σήμερα ήμουν στα μέρη σου
έχω την αίσθηση ότι είσαι μια πολύ καλή μητέρα... το δυσκολότερο όλων, να είσαι καλός γονιός... τραχύς ο ανάβατος... καλησπέρα φίλη...
@Efhbos
βρε Έφηβε γιατί να ντρέπομαι;
Στενοχωριέμαι, που χάνετε τόσο όμορφα χρόνια μα και τόσο όμορφα πράγματα...
Τα χρόνια σας προσπαθώντας να κατανοήσετε τα ακατανόητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την ομορφιά, που θα σας πρόσφερε η γνώση, αν θα δινόταν με σωστό και συναρπαστικό τρόπο και όχι με στείρο και βαρετό, όπως γίνεται σήμερα κατά κανόνα...
Γιατί εγώ το σχολείο το φαντάζομαι σαν μια κυψέλη, σαν ένα δεύτερο σπίτι και τους εκπαιδευτικούς σαν δεύτερους γονείς...
όνειρα θα μου πεις...
@Ανώνυμε το ξέρω
μπορεί ο χαρακτήρας να διαμορφώνεται κατά 95% μέχρι τα πέντε μας χρόνια, όμως η γνώση αποκτιέται σταδιακά και από πολλούς παρόχους: Γονείς,παιδαγωγούς, βιβλία, φίλους, περιβάλλον κλπ
@Λευτέρη μου
και να σκεφτείς οτι τη φιλόλογο την αγαπάει. Είναι απίθανη τύπισσα και σαν άνθρωπος και σαν καθηγήτρια...
@Hfaistiwnas
ναι δύσκολα, μα όχι για όλους...
δεν τα αντιμετωπίζουν όλοι το ίδιο...
@Ολα θα πάνε καλά
όπως κατάλαβες, βρίσκομαι σε μια συνεχή εσωτερική πάλη μεταξύ αυτού που πρέπει να κάνω και αυτού που θέλω να κάνω...
άσε που πρέπει να εξηγώ τα ανεξήγητα...
όμως τη γνώση τη θεωρώ απαραίτητη
και στενοχωριέμαι που δεν επιθυμητή απ' τα παιδιά μας...
@Ανώνυμε
επιστρέφω σε σένα
ξέρεις τι αγώνα και τι άγχος έχει ένας εισοδηματίας;παπαπα...
@Μargo μου
και μένα...
αλλά πολύ τρέξιμο αυτήν την εποχή...
όσο για το σχολείο...τι να πω;
εγώ νιώθω πάντα μαθήτρια...
άσε που συνειδητοποίησα πόσα πράγματα θυμάμαι από την Α' Λυκείου ειδικά στα Αρχαία, από έναν φιλόλογο με το όνομα Τυμπανίδης, καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται...
Αρκεί να σκεφτείς οτι σπούδασα μαθηματικά, αλλά θυμάμαι τα Αρχαία σαν να μου τα δίδαξαν χθες!
Θεός ο Τυμπανίδης!!!
@ξωτικούλι
στο μυαλό μου σε είχα με τα εφηβάκια...
Σήμερα η οικογένεια πάει Αγγελάκα, χωρίς εμένα, που μετά τη βαβούρα της Παρασκευής είμαι με παυσίπονα λόγω πονοκεφάλου και δεν αντέχω τον παραμικρό ήχο και αύριο διαβάζουμε Βιολογία...
Σαν να πηγαίνω 3η γυμνασίου πάλι ένα πράμα...
μωρέ και ήμο να είναι και τρέντι και ό, τι άλλο, με εσένα μαμά και μπαμπά τον μπαμπά γιατί φοβάσαι;
θα τα θυμάται αύριο (ούτε καν του χρόνου) και θα γελά. και εσείς μαζί!
Γεια σου με συγκίνησες!Και εγώ με γιο στην εφηβεία, που απεχθάνεται και στεναχωριέται για το σχολείο, λόγω παρόμοιων συνθηκών.
Ενα σχολείο που δεν τους μαθαίνει την αξία και την ομορφιά της ζωής.
@nimertis
καλησπέρα φίλε μου!
Δεν ξέρω αν είμαι, ξέρω όμως οτι προσπαθώ και ξέρω πως συνέχεια μαθαίνω
πολύ δύσκολο το "επάγγελμα" του γονιού!!!!!
@b|a|s|n\i/a
καλέ μου, αυτός δεν φοβάται...
εγώ φοβάμαι...
αυτός αγχώνεται ίσως και λόγω των δικών μου φόβων...
δεν ξέρω κιόλας...
σαν τα εγκλήματα της Αγκάθα Κρίστι ένα πράμα...μόνο που αντί να ψάχνουμε το δολοφόνο, ψάχνουμε τον σωστό τρόπο διαπαιδαγώγησης...
@με τα φτερά της ψυχής
θα σου πω και θα με καταλάβεις...
ξέρεις πόσες φορές έχω σκεφτεί οτι θα ήταν προτιμότερη μια βόλτα από το διάβασμα; μια ταινία; ένα βιβλίο; μια χαλαρή συζήτηση; ακόμη και άραγμα με μουσικούλα ή χωρίς; αλλού πού τέτοιες πολυτέλειες...
Αγαπητή Νέλλυ τα περάσαμε και μεις αυτά με τα παιδιά και σε καταλαβαίνω!
Θα ήταν ευχής έργο όλοι οι δάσκαλοι να μπορούσαν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους και την αγάπη τους στα παιδιά αλλά φευ!
Θα προτιμούσα να μάθει λιγότερα γράμματα και να σπουδάσει τους ανθρώπους και τη ζωή χωρίς θλιμμένα μάτια,έχει χρόνια μπροστά του για προβλήματα και στεναχώριες.
Καλή Κυριακή!
Δεν θα σχολιάσω αυτά που γράφεις τώρα, μόνο θα πω ότι ήθελα την Τρίτη να κάνω ανάρτηση με ερώτημα το θέμα της διεύθυντριας.
Πήρα όμως την απάντηση και λυπάμαι.
Ο σωστός τρόπος διαπαιδαγώγησης είναι αγάπη και εμπιστοσύνη στα παιδιά μας.
Και μη ξεχνάμε, ό,τι βλέπουν σε μας αυτό κάνουν.
Φιλιά θαλασσένια.
It is my opinion that it is mostly the fault of the teachers.
For me, as a German living here in Athens for now five years, learning the Greek language has been both, a challenge and a joy - I mostly did that while buying the books of Diagustini and the ancient writers, creating also a growing love for Old-Greek.
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν.
Wishing him all the very best for this result and future ones, but mostly for his live and the ability to stay strong, knowing that all he needs is inside, him and his home.
Please excuse for writing in English, late and I wouldn't find the right "tonous". A wonderful Sunday for you all.
Είναι ενα φυσιολογικότατο παιδί!Ξερεις εσύ πολλά παιδιά που τους αρέσει το σχολείο;Ελα τώρα,μια χαρά παιδι ειναι...
Τα πέρασα και σε νιώθω Νέλλυ μου.
Σύμπτωση αλλά και ο γιος μου τρεις καθηγητές/τριες αγαπούσε, της μουσικής (ως μουσικός) των ξένων γλωσσών και της πληροφορικής.....
Εκ πείρας μπορώ να πω ότι μετά από αυτήν την περίοδο που διανύουν, μόνοι τους στη συνέχεια βρίσκουν απαντήσεις. Εμείς αυτό που πρέπει να έχουμε πράξει εμείς, είναι, να τους έχουμε "διαδάξει" σωστές αφετηρίες ερωτημάτων.
Καλημέρες :-)
ξανά έφηβη είσαι κι εσύ! ξέρεις μόνο κάτι παραπάνω γι αυτό που σας περιμένει μετά! είναι όμως δεύτερο πληθυντικό! κι έχει μεγάλη σημασία αυτό!
ειμι
ει
εστί...
απαπαπαππαπαπαααα!!!!
@Zeidoron
έτσι λέω και γω...
θα συμφωνήσω μαζί σου
@Thalassenia μου
η διευθύντρια έφυγε...
και όχι μόνον αυτή!
Αν θυμάμαι καλά 165 διευθυντές μετακινήθηκαν στην Αττική...
Τώρα η νέα διευθύντρια προσπαθεί να προσαρμοστεί και τα παιδιά το ίδιο και μεις φυσικά σαν σύλλογος γονέων...
@ρομπερτ
es ist besser für mich auf Deutsch zu schreiben.
Du kannst die Schönheit der griechischen Sprache verstehen, weil Du ein Erwachsener und ein Lehrer bist...
Mein Sohn kann noch nicht das machen...
Ich danke Dir für Deine schönen Wünsche!!!!
Vielleicht habe ich einige Feller, bitte entschuldige mir...
"VaD συμφωνώ, μια χαρά είναι!!!!
Το πρόβλημά μου είναι πώς να παίξω τον ρόλο μου "σωστά" και αν χρειάζεται, πώς να τον πιέσω για κάτι που και γω βλέπω πως με λάθος τρόπο γίνεται...
και φυσικά τα αρχαία είναι μόνον η αφορμή για σκέψεις, γιατί η φιλόλογος είναι εξαιρετική και σαν άνθρωπος και σαν καθηγήτρια
@kaya
ναι πάω γ' γυμνασίου
χαχα
πάντως αν θέλει τη βοήθειά μου, με χαρά το κάνω...
Υπομονή να πείς στο γιος σου.
Μου θυμίζει εμένα... κι εγω με μακρία σγουρά μαλλιά ήμουν στο σχολείο κι το μόνο που μου άρεσε ήταν η κιθάρα μου.
Δυστυχώς το σχολείο σε φυλακίζει στα δεσμά του, κι δεν σε αφήνει να κάνεις βήματα μπροστά... Παρά μόνο πίσω, πίσω, πίσω ....
Αχ, Νέλλυ έτσι είναι με τους εφήβους, σύγγραμμα θα μπορούσα να γράψω με το τι τραβήξαμε! Δεν θέλω να σε παρηγορήσω αλλά ο μεγάλος τελείωσε το Γαλλικό σχολείο και τον αφήσανε δυο φορές στην ίδια τάξη, για ηλίθιους λόγους, άρα και τα ξένα εκπαιδευτικά συστήματα δεν είναι καλύτερα. Ο μικρός (cpli.info) πήγε στην Αγγλία για το Λύκειο όπου για τους Έλληνες θεωρείται αγράμματος, ξέρεις την δουλεία του!
@Βασσια
αχ όλα τα αγόρια ίδια είναι μάλλον...
και όλες οι μαμάδες το ίδιο ανησυχούν και όλοι οι μπαμπάδες πιο ψύχραιμοι θα έλεγα
και έτσι κρατάμε ισορροπίες τελικά...
@Stratos
θα του το πω:))))
μου αρκεί να έχει ενδιαφέροντα και να βλέπει τις μικρές καθημερινές χαρές και την ομορφιά της ζωής...
@Αιναφετς μαγισσούλα μου καλή,
δεν ξέρεις οτι τα πρόβατα που βγαίνουν από το κοπάδι τα τιμωρούν;
Μια χαρά είναι τα παιδιά σου,
αν κρίνω από τον μικρό, που παρακολουθώ τη δουλειά του,
να τα χαίρεσαι!!!!!
και ας τους άλλους να ψάχνουνε ψεγάδια...
Αχ βρε Νέλλη τι να σου πω... Η κόρη μου δεν είναι στην εφηβεία ακόμα αλλά το τρέξιμο έχει αρχίσει.
Κι εγώ που δε θέλω να μεγαλώσω έναν "μορφωμένο" άνθρωπο αλλά έναν άνθρωπο χαρούμενο και ισορροπημένο, είναι φορές που νιώθω σαν τη μύγα μες στο γάλα.
Κι οι δάσκαλοι τις πιο πολλές φορές άνθρωποι με την ψυχή τους στεγνωμένη... δυστυχώς...
Nelly, διάβασα γεμάτος απογοήτευση ήδη από τα δικά μου τη δική σου ανάρτηση και είδα τα παιδιά του σχολείου μου. Δυστυχώς, όσο επιβιώνει αυτή η αρχαιολατρία στο γυμνάσιο και οι αόριστοι β΄ τόσο τα παιδιά μας θα κουράζονται άσκοπα, θα μισούν την ελληνική και πολύ φοβάμαι πως μπορεί μαζί με το σχολείο να μισήσουν και την καλλιέργεια. Υποστήριξε το δικό σου παιδί αδιαφορώντας για τους βαθμούς που θα φέρει. Στα κομμάτια οι βαθμοί και οι αναδιπλασιασμοί.
Nέλλη μου καλή, πόσο σε καταλαβαίνω!
Ίδιες σκέψεις έκανα όταν τα παιδιά μου ήταν σε αυτή την ηλικία.
Άχρηστες γνώσεις,άσχημα βιβλία,κουρασμένοι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί και το σύστημα μπάζει από παντού.
Καθόλου ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά.
Μια γλυκιά αγαπησιάρικη "συνομοσία" χρειάζεται μεταξύ γονιού και παιδιού!
Σε φιλώ καλή μου!
Καλό μήνα
Καλό μήνα και καλή δύναμη!
Οι δικές μου έχουν πάθει εξάρτηση με το σχολείο εδώ, και δεν θέλουν να έχουν διακοπές, Σ/Κ κλπ...
Μ΄αρέσει βέβαια, αλλά το βρίσκω και παράξενο...
Καλημέρες, τρυφερός μονόλογος της μαμάς...
Αχ...αυτό το πονεμένο ελληνικό σχολείο...Που εξαρτάται από την καλή ή κακή διάθεση του καθενός που μπαίνει σε μια τάξη...
Κάνε άκρη τη μπουκλίτσα του και δώσε του φιλάκια στα θλιμένα του μάτια. Και κάντε μαζί γκανιό (κοπάνα). Σήμερα, την τελευταία ώρα, αντί να κάνω μάθημα, κέρασα τα παιδιά, το αχνιστό κέικ που μόλις μου είχε χαρίσει μια φίλη μου και το πήγαινα σπίτι μου. Όχι. Δεν είμαι καλή και διαφορετική από τους άλλους. Απλά μου αρέσει να είμαι κοντά τους και όταν το πετυχαίνω χαιρομαι...
@Μια φορά κι ένα τρελό
χαρούμενα παιδιά, ναι, αυτό θέλουμε όλοι!
όμως τη γνώση, από πού θα την πάρουν; πώς θα την αγαπήσουν;
και όταν λέω γνώση, δεν αναφέρομαι σε ειδικά θέματα, μα στη γενικότερη γνώση για τον κόσμο και την κοινωνία μας...
επίσης, θα ήθελα το παιδί μου να μπορεί να μιλά και να γράφει σωστά την ελληνική γλώσσα, χωρίς αυτό να του γίνεται εξαναγκαστικά...
ζητάω πολλά;
@Θερσίτη
σε ευχαριστώ πολύ!
Έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα η γνώμη σου, ειδικά σήμερα, που είχα μια κόντρα με τον μικρό και μετά γέμισα τύψεις!!!
Τελικά, τι είναι χρήσιμο και τι όχι;
Τι πρέπει να ζητάμε από τα παιδιά μας και πώς πρέπει να τα καθοδηγούμε;
Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρουν οι βαθμοί. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο, είναι η αδιαφορία για ό,τι γίνεται στην τάξη, με μικρές εξαιρέσεις βέβαια κάποιων αγαπημένων μαθημάτων και κυρίως η αιτία που προκαλεί αυτήν την αδιαφορία...
Νιώθω την πίκρα πίσω από τα λόγια σου για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, μα έτσι ήταν πάντα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μαθήτρια. Πότε τελικά θα καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι;
@50fm
καλή μου φίλη, τελικά μια μεγάλη αγκαλιά χρειάζονται τα παιδιά μας και κουράγιο και δύναμη, για ό,τι θα συναντήσουν στο μέλλον...
Π. Αναστάσιε
καλό μήνα σε όλους μας και καλή δύναμη για τις όποιες δυσκολίες μας
@Artanis
μάλλον θα έχετε πολύ καλό σχολείο...
κάπως έτσι ήταν και η κόρη μου, μα κάθε παιδί ακόμη και στο ίδιο σπίτι μέσα είναι εντελώς διαφορετικό από τα άλλα, είναι μοναδικό...
αλλά από τους γονείς, που χωρίς εκπαίδευση και μόνο με το ένστικτο, πρέπει να λειτουργήσουν σωστά...
@kiki μου μπράβο!!!
Τους άρεσε το κεκάκι;
μακάρι όλοι οι δάσκαλοι να σκέφτονταν πρωτίστως να είναι κοντά στα παιδιά...
γκανιό θα οργανώσω σίγουρα...
σε φιλώ
Πόσο σε καταλαβαίνω καλή μου φίλη!
Όποιος δεν τα έχει ζήσει δεν θα μπορέσει να προσεγγίσει (εγκεφαλικά) το πρόβλημά σου. Είναι η λυπηρή εικόνα της παιδείας μας και των αυτών που την υπηρετούν (με ελάχιστες εξαιρέσεις).
Αυτή η σκηνή που αναφέρεις με την καθηγήτρια που πέταξε τα βιβλία του, μου θυμίζει μια αντίστοιχη που έζησα στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου (τότε/σημερινή τρίτη λυκείου), όταν η φιλόλογος της τάξης μου πέταξε μια καμπαρντίνα που είχα αφήσει σε ένα άδειο θρανίο, χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Ετσι, επειδή δε με χώνευε (κι ας ήμουν ο καλύτερος μαθητής στα μαθήματά της)! Ασύλληπτες συμπλεγματικές συμπεριφορές, που εκφράζονται σε βάρος ευαίσθητων εφήβων. Από την θεσμοθετημένη παιδεία μας ξεκινά το χάλι μας σαν λαός. Από την ανύπαρκτη ποιότητα που προσφέρουν ανεπαρκείς, απαίδευτοι, βαρυεστημένοι δημόσιοι υπάλληλοι...
Μια μικρή παρατήρηση. Ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που θα πάρει ο γιός σου (θεωρητική/θετική/τεχνολογική), τα αρχαία ας τα βλέπει πάντα με καλό μάτι...Όσο του επιτρέπουν οι σχολικές συνθήκες...
Καλό μήνα.
Eχω κιεγώ κόρη 14.. αλλά τα έχω ζήσει και απο την προηγούμενη που είναι τώρα 17.. Λατρεύω την Ελλάδα μας αλλά το απαράδεχτο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι ο μόνος λόγος που θα με έκανε ευχαρίστως να μετακομίσω σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης..
Και αν δεν ήταν οι απουσίες δεν θα έστελνα κανένα παιδί στο σχολείο.. έτσι κιαλλιώς στα βασικά μαθήματα ό,τι μαθαίνουν το μαθαίνουν στα ιδιαίτερα..
Νέλλη μου ελπίζω σε ένα καλύτερο σχολικό αύριο.. έστω για τα εγγόνια μας..
Καλό μήνα:)
@Fegia, φίλε μου
θα συμφωνήσω μαζί σου σε όλα, ακόμη και για την αξία των αρχαίων, αν και πολύ δύσκολα θα πείσω τον γιό μου γι'αυτό...
όταν πήγαινα σχολείο, σαν μαθήτρια της θετικής κατεύθυνσης, ποτέ μου δεν κατάλαβα την αξία των αρχαίων, αν και τα πήγαινα πολύ καλά, γιαυτό και θυμάμαι πάρα πολλά πράγματα μέχρι σήμερα, εν αντιθέσει με το μάθημα των νέων ελληνικών, που το λάτρευα...
Τώρα καταλαβαίνω την αξία τους και θλίβομαι, που μετά από τόσα χρόνια τίποτε ουσιαστικό δεν έχει αλλάξει στο εκπαιδευτικό σύστημα, τίποτα που να κάνει τα παιδιά να κατανοήσουν την πραγματική αξία του κάθε μαθήματος
@σταγόνα
και γω δεν παύω να ελπίζω, άλλωστε είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος άνθρωπος...
ελπίζω ακόμη και στο θαύμα, που θα κάνει τον γιό μου να έχει καλύτερη σχέση με το σχολείο του...
Παρόλο που δεν έχω παιδιά, καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλεις να πεις... και ναι! συμφωνώ μαζί σου, δεν είναι τυχαίο που αγαπά την κιθάρα και τα Αγγλικά...
@Μαριέλα μου
καλημέρα
ίσως ο προβληματισμός είναι για όλους μας, για τις αξίες μας, τα ιδανικά μας, τα όνειρα, το πατρόν, το μέλλον...
Πολύ όμορφο το κείμενό σου Νέλλη, μελαγχολικό μα και αισιόδοξο γιατί τελικά, διαβάζοντας το, μπορεί κανείς να πει πως, με τέτοιους γονείς, καθηγητές, ανθρώπους και κυρίως με τέτοια παιδιά...υπάρχει ακόμα ελπίδα :)))
Εξαιρετική ανάρτηση που φανερώνει το πρόβλημα της ανάλγητης παιδείας σε όλο του το μεγαλείο. Απαντήσεις δεν υπάρχουν μόνο μικρές επανστάσεις. Κάνε τη κοπάνα μαζί με το γιο σου και να πάτε στην Ακρόπολη ή το νέο μουσείο. Εκεί θα μάθει πολύ περισσότερα και χρησιμότερα για την αρχαία Ελλάδα.
δε συγκινουνται μονο οι μαμαδες απο αυτα που λεν οι κορες -συγκινουνται και οι κορες απο αυτα που γραφουν οι μαμαδες
Τους άρεσε και περιμένουν μπισκότα!!! χαχα!
@φτερό στον άνεμο
μακάρι ελπίδα να υπάρχει πάντα μέσα μας
σε όλους μας
γιατί η ελπίδα είναι που φέρνει την προσπάθεια, τον αγώνα
και η προσπάθεια και ο αγώνας, το αποτέλεσμα...
@Κούκος
εγώ λέω να κάνουμε την κοπάνα και να πάμε θάλασσα ή βουνό
ή να αράξουμε κάπου και να μην κάνουμε τίποτα
δηλ αραλίκι σκέτο,
χωρίς προβληματισμούς και χωρίς κουλτούρα και χωρίς τίποτα
έτσι να κάτσουμε και να λέμε βλακείες και να γελάμε...
έτσι μού 'ρχεται στο μυαλό η φάση,
κοπάνα με τα όλα της δηλαδή!!!!
ΚΑι το μουσείο να το αφήσουμε για άλλη φορά, αφού αποφορτιστούμε πρώτα...
@nefeli
είδες; δεν είμαι μόνο απαιτητική...
είμαι και μανούλα...
λες να το νοιώθει αυτό και ο μικρός;
:))))))
@κική
και μεις και μεις!!!!
ζηλεύουμε!!!!
Ακόμα καλύτερα!
Να κάνετε αυτό που τραβάει η ψυχή σας, αλλά να το κάνετε!!
Ελπίζω ότι την κάνατε τελικά την κοπάνα. Και ότι γελάσατε και χαρήκατε και απολαύσατε την ξενοιασιά τής κοπάνας και την ευλογία τής συντροφιάς σας!
Δημοσίευση σχολίου