Είναι ένα τραγούδι, που μιλά για ένα δέντρο
Ένα δέντρο, υποδοχέα ψυχών
Υποδοχέα μιας ψυχής βασανισμένης
Μιας διωγμένης ψυχής
Μιας γυναίκας κυνηγημένης από το ίδιο της το σπίτι
Μιας κόρης
Σε άλλες εποχές...
Μονάχα;
Ίσως και σήμερα...
Ένα τραγούδι που ακούσαμε κάποτε
υπέροχα τραγουδισμένο
από μια εκπληκτική φωνή
και έμεινε μέσα μας
και δεν το βρήκαμε ποτέ...
Το αναζήτησα πολλές φορές στο youtoube
χωρίς αποτέλεσμα
Και χθες,
φωτογράφισα αυτά τα δέντρα
-με το κινητό
εν κινήσει...
-τα μοναχικά,
με τον μοναχικό άνθρωπο κοντά τους
να τους κρατάει συντροφιά
να τους μιλάει
και μου ήρθε στο μυαλό αυτό το υπέροχο παραδοσιακό τραγούδι
που δεν ξέρω την προέλευσή του
ούτε τον τίτλο του
ούτε την πρωτότυπη μορφή του...
και έψαξα πάλι στο youtube
και ω! το θαύμα ήταν εκεί
από τον Δεκέμβρη του 2009...
Και ίσως εσείς, φίλοι μου,
να το γνωρίζετε
και αν κάνετε τον κόπο να πάτε ως εδώ
να το ακούσετε
και να ξεπλέξουμε σιγά-σιγά
το νήμα της ζωής του,
της ιστορίας του
και μαζί το ριζικό
αυτής της πονεμένης γυναίκας
που έπλεξε τους στίχους του...
Σας ευχαριστώ!
21 σχόλια:
To τραγούδι αυτό δεν τόχω ξανακούσει και δεν θυμάμαι να το τραγούδησε πέρυσι που την είδα με την Τσανακλίδου!
Δεν είμαι ειδική νομίζω όμως ότι περισσότερο σε Ηπειρώτικες ρίζες παραπέμπει...
Μοναχικά δέντρα και ψυχές, ποιός άλλος θα έψαχνε;
γι αυτό, άφησα σχόλιο στο sound of silence..
ελπίζω να έπιασα την άκρη του κουβαριού..
οπότε, κάνε τα υπόλοιπα φίλη μου :)
όμορφο Θρακιώτικο τραγούδι σου έμελε να αγαπήσεις για ένα δένδρο που έγινε στέγη μιάς ψυχής χαμένης..
καλό βράδυ :)
Άφησα σχόλιο και χάθηκε..
μα έχω αφήσει στο sound of silence..
καλό βράδυ :)
Το ακούω τώρα...καταπληκτικό τραγούδι, μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω στην αναζήτηση...
καλημέρες...
είναι κάτι τραγούδια που απλά σε μαγεύουν και παίρνουν σε βυθίζουν εκεί που τελειώνει η θάλασσα εκεί που τελειώνει ο ουρανός εκεί που τελειώνουν και αρχίζουν όλα.
πολύ καλό σου μήνα! ανθισμένο! χαμογελαστό!
Απλό και μεγαλειώδες όπως τόσα παραδοσιακά τραγούδια, δοσμένο από εξαίρετους καλλιτέχνες.
Να είσαι καλά που μας το γνώρισες.
Φωνή που μαγεύει.. σε ταξιδεύει..
και η φωτό ταξιδιάρα..
καλό απόγευμα:)
Ποιος ξερει απο που μπορει να προηλθε, τι να τον απασχολει, που να θελει να καταληξει...Αγνωστο...!
Βγάζει μιά θλίψη... Εντονη θα έλεγα.
Δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με τα παραδοσιακά, αλλά δεν πρέπει να είναι εύκολη η αναζήτηση της ιστορίας τους...
Πάντα θα είναι ένα τραγούδι, μια εικόνα, μια ανάμνηση, ένας στίχος που θα μας ταξιδεύει...
εξαιρετικό τραγούδι, συγκινητικό... καλημέρα Νέλλυ...
Δεν γνωρίζω το τραγούδι, αλλά έχει κάτι που το κάνει αυθεντικό και φέρνει συγκίνηση...
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
φίλοι μου
σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς
η ασφυκτική πίεση που νιώθω λόγω έλλειψης χρόνου, δεν μου επιτρέπει να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά...
θα επανέλθω όμως
Πρόκειται για το θρακιώτικο δημοτικό "Σάββατο βράδυ".
Η Μάρθα Φριντζήλα το τραγουδάει σε συναυλίες της και μάλιστα το συμπεριέλαβε στο διπλό λάιβ της από το Αίθριο του Μεγάρου Μουσικής. Αξίζει να ακούσετε την εκτέλεσή της, όπως και ολόκληρο το δίσκο.
http://www.musiccorner.gr/?p=2332
"Σάββατο με έδιωξαν οι γονείς μου"συγκινητικό δημοτικό τραγούδι ,το συναντάμε στη κεντρική Πελοπόννησο,το έχω ακούσει από ερασιτέχνη τραγουδίστρια σε φιλική σύναξη.
Περιγράφει το πόνο του αποχωρισμού της κόρης από το σπίτι της γιατί πρόκειται να παντρευτεί,τραγουδιέται στο σπίτι της μελόνυμφης.Στη Πελοπόννησο η κόρη αποχωρίζοταν το πατρικό της παίρνοντας το χαρακτηρισμό "ξενοφωκού"δηλαδή θα πήγαινε η κόρη σε ξένη φωτιά(τζάκι).
Λαμβανομένων υποψιν της έλλειψης δυνατότητας επικοινωνίας εκείνης της εποχής η κόρη το βίωνε σαν διωγμό.
@Ευρύνοε
είδες, που τελικά δεν χάθηκε το σχόλιό σου;
Σε ευχαριστώ πολύ
για τις πληροφορίες και την άμεση ανταπόκριση
@Μάρκο
και σένα σε ευχαριστώ πολύ
και συ συμπλήρωσες το παλζ
Έψαχνα πάντα να το βρώ σε δίσκο του Θανάση, γιατί σε δικές του συναυλίες το είχαμε ακούσει
@Kariatida62
θρακιώτικο λοιπόν
και δεν το τραγούδησε στο Παλλάς, αλλά στο αίθριο του Μεγάρου
και υπάρχει και στον διπλό δίσκο
"2 Νύχτες στα Μέγαρα"
@@@@@@@@@
Αρτανις
Βασίλη
θαλασσένια
άγονη
έφηβε
Κωνσταντίνε
Νιμερτή
Caesar
Dodo
την βρήκαμε την άκρη
Θρακιώτικο λοιπόν
και υπάρχει στην κανονική του μορφή στο cd της σειράς
"Έλληνες Ακρίτες"
στο VOL 6 "Θράκη Ανατολική Ρωμυλία Μαύρη Θάλασσα"
με την υπέροχη φωνή του Χρόνη Αηδονίδη
και στην έντεχνή του μορφή,
στον διπλό δίσκο της Μάρθας Φριντζήλα, που ηχογραφήθηκε ζωντανά στο αίθριο του Μεγάρου
με τίτλο "2 Νύχτες στα Μέγαρα"
@Α Κενταύρου
τελικά αν απαντάται και στη Θράκη και στην Πελοπόννησο, είναι μάλλον ένα γνήσιο ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι
και τελικά η μουσική είναι αυτό που μας ενώνει
ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες!!!!
Δεν είναι μάλλον ένα γνήσιο παραδοσιακό τραγούδι,είναι γνήσιο.
Θα βρώ τη φίλη μου που το τραγουδά και θα σου μεταφέρω τη γνήσια Πελοποννησιακή έκδοση.
Θυμάμαι τα πρώτα λόγια. Ενα Σαββάτο βράδυ μια Κυριακή πρωί μαναμ΄ με έδιωχνε..
Στη Πελοπόνησσο τα κορίτσια όταν υπήρχε αγόρι στο σπίτι,προικίζοταν και έφευγαν από το πατρικό.
Αν δεν υπήρχε αγόρι τότε έμενε μερικές φορές στο πατρικό ,συνήθως παντρεύονταν κάποιο υποδεέστερο,διότι κανένα νοικοκυρόπαιδο δεν ήθελε να γίνει σόγαμπρος, ηταν κάτι σαν ρετσινιά.
Οι γάμοι ήταν όλοι με προξενιό και με την έγκριση της οικογένειας.
Οι περισσότεροι γάμοι μέχρι το 1960 περίπου ήταν με προξενιό.
Ο έρωτας ήταν απαγορευμένος για τη κόρη,για τον άνδρα το νοικοκύρη που αγαπούσε νοικοκυροπούλα ήταν ποιό εύκολα τα πράγματα ,αν ήταν φτωχιά (ξεβράκωτη κατά τη λαική έκφραση) τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.Αυτά τα λαογραφικά,που πιθανόν να τα ξέρεις.
Αν και δεν τα πάω καλά με τα "παραδοσιακά" τραγούδια και τη λαογραφία,τούτο έχει μια δύναμη που σε συγκινεί.
Στην αρχή,όπως διάβαζα την ανάρτηση,νόμιζα πως ακόμα ψάχνεις το τραγούδι στο Διαδίκτυο και τη φωνή που το ερμήνευσε και δεν ξέρω πώς,το μυαλό μου πήγε στην Φλέρυ Νταντωνάκη,με την αιθέρια φωνή.Μετά που διάβασα ολόκληρη την ανάρτηση,κατάλαβα.
Δημοσίευση σχολίου