Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

ΕΠΙΤΑΓΗ!




Κάποτε οι άνθρωποι αντάλλασσαν μεταξύ τους προϊόντα,

μέχρι που εφευρέθηκε η εργασία...

Τι είναι η εργασία;

Προσφορά υπηρεσιών αντιστοιχούντων κάποτε σε ποσότητες αγαθών-προϊόντων, σήμερα σε κάποιο χρηματικό ποσό, το οποίο κάποτε καθοριζόταν αυθαίρετα, μέχρι που ήρθαν οι νόμοι και καθόρισαν για ίδια προσφερόμενη εργασία ίση αμοιβή...







Έχουμε σκεφτεί αλήθεια, πόσες φορές μέχρι σήμερα έχει αυτό κατααστρατηγηθεί;

Δυό εργαζόμενοι προσφέρουν την ίδια εργασία, αλλά ο ένας είναι έκτακτος και ο άλλος μόνιμος, ή ο ένας ωρομίσθιος και ο άλλος συμβασιούχος και φυσικά παίρνουν εντελώς διαφορετικές αμοιβές






Τα τελευταία όμως χρόνια και μια τρίτη κατηγορία έκανε την εμφάνισή της, αυτή των εργαζομένων που δεν αμοίβονται!!!

Που εργοδότες εκμεταλλεύονται το προϊόν της εργασίας, αλλά χωρίς καταβολή αμοιβής, με μόνη δικαιολογία οτι δεν έχουν να πληρώσουν...

Και οι εργαζόμενοι καθίστανται όμηροι ενός καθεστώτος χωρίς στην ουσία δυνατότητα αντίδρασης

Συνεχίζουν να εργάζονται από σεβασμό ή από αγάπη προς το αντικείμενο, ή από φόβο ή από ανάγκη περιμένοντας πότε ο εργοδότης θα δεήσει να βάλει το χέρι στην τσέπη

Έτσι χιλιάδες εργαζόμενοι υπομένουν και υποφέρουν και ελπίζουν, την ίδια στιγμή που οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι την "κρίση", αυτό το δικό τους δημιούργημα, απαντούν πολύ απλά "δεν έχω"






Έτσι και οι εργαζόμενοι στο Ωδείο Αθηνών χρόνια τώρα βιώνουν την κρίση, πολύ πριν αυτή πατήσει το πόδι της στην Ελλάδα

Εργαζόμενοι, όμηροι μιας εργασίας που αγαπούν, μιας εργασίας που θεωρούν λειτούργημα, αλλά και όμηροι συναισθημάτων όπως ό φόβος, η αγωνία, η ατολμία. Ακριβώς ό,τι ισχυροποιεί ένα "αφεντικό"!






Μέσα σε αυτό το κλίμα κάποιοι τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι

Να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει

Να ξεχωρίσουν το συναίσθημα από την ανάγκη,

την υποχρέωση από την κοροϊδία,

το σεβασμό από την εκμετάλλευση...





Γιατί το να διεκδικείς το αυτονόητο, που είναι η αμοιβή σου για την εργασία που με φιλότιμο, με αγάπη, με σαβασμό, με κόπο έχεις προσφέρει, δεν είναι ντροπή, δεν είναι θράσος, δεν είναι κακό, δεν είναι επιλήψιμο...

Αντιθέτως είναι αξιοπρέπεια!





Σήμερα λοιπόν είναι η μέρα μιας μικρής δικαίωσης, γιατί χάρη στην ελληνική διακαιοσύνη, που στέκεται ακόμη στο πλευρό του εργαζόμενου, 10 εργαζόμενοι κατάφεραν με ασφαλιστικά μέτρα να πάρουν κάποιους από τους μισθούς που τους ανήκουν.

Γιατί ούτε μια μέρα δεν σταμάτησαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτό το ίδρυμα που τόσο πληγώνει, στοχοποιεί, υποβιβάζει...





Δεν έχει σημασία που δεν είναι όλοι οι μισθοί, γιατί εν τω μεταξύ έξι μήνες πέρασαν από την ημέρα της δίκης, για τους οποίους ούτε ένα ευρώ δεν έχει δοθεί επίσης...






Έχει σημασία που κράτησαν την αξιοπρέπειά τους και το κεφάλι ψηλά, που το δικαστήριο τους δικαίωσε και που σήμερα πήραν στα χέρια τους επιτέλους μια επιταγή.

Έχει σημασία, γιατί η εργοδοσία επιτέλους θα καταλάβει οτι κάποιοι δεν φοβούνται. Το δίκιο είναι με το μέρος τους.

Έχει σημασία, γιατί οι συνάδελφοι, που δεν τόλμησαν και παραμένουν απλήρωτοι, θα καταλάβουν ότι τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο και χωρίς τόλμη.

Έχει σημασία, γιατί τώρα οι εργαζόμενοι έμαθαν τον δρόμο και δεν θα ξαναχαθούν σε ψέμματα και υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα.

Έχει σημασία, γιατί στο φινάλε το Ωδείο είναι οι άνθρωποί του, οι εργαζόμενοι, οι δάσκαλοι για τους οποίους το προτιμούν οι σπουδαστές!

37 σχόλια:

zeidoron dtsoukas είπε...

Μπράβο και σε σας Νέλλυ για τον αγώνα σας αλλά και στη δικαιοσύνη που στάθηκε στο ύψος της!
Είναι αλήθεια ότι τίποτα δεν χαρίζεται,όπως επίσης ότι και οι αγώνες έστω κι αργά δικαιώνονται.
Να είσαι καλά,καλημέρα!

Νimertis είπε...

καλημέρα φίλη μου! μια καλή είδηση λοιπόν! γρήγορα να αποκατασταθούν όλοι! το εύχομαι ολοψύχως! να είσαι καλά!

Captain-Τζίμης είπε...

Συγχαρητήρια για τον Αγώνα σας, μονάχα έτσι πάει μπροστά η κοινωνία. Δεν δηλώνει μόνο αξιοπρέπεια αλλά επιπλέον δείχνει την αγάπη και το σεβασμό γι' αυτό που κάνεις. Πουθενά, σε καμία εποχή και σε κανένα δίκαιο δεν ορίζεται μη αμοιβόμενη εργασία.

Καλή συνέχεια!

H.Constantinos είπε...

Μή ξεχνάμε και την άλλη κατηγορία εργαζομένων, την πολυπληθέστατη, αυτούς που πληρώνονται χωρίς να εργάζονται, και οι μισθοί τους πληρώνονται από τους φόρους των άλλων που εργάζονται με πληρωμή ή χωρίς.
Αυτοί δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι γιά να δικαιωθούν, είναι δικαιωμένοι by default από το σύνταγμα της χώρας.

Hfaistiwnas είπε...

Καλά τα λες..
Μπράβο που τους αποδόθηκαν οι μισθοί και μπράβο που τους διεκδίκησαν.. :)

b|a|s|n\i/a είπε...

θέλω να πω μπράβο για τον αγώνα σας. δύναμη για την συνέχεια. μα ακούγεται στην σκέψη μου κάπως. να διεκδικούμε και να παλεύουμε για τα (τουλάχιστον) αυτονόητα.
ας ελπίσουμε κάποτε κάπως να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο. και κυρίως τα αυτονόητα να αποκτήσουν την πραγματική τους σημασία.
φιλιά πολλά.

magda είπε...

Τι κρίμα που έπρεπε να καταφύγετε στην Δικαιοσύνη για τα αυτονόητα...
Πόσο λυπάμαι ....

Christina V. είπε...

Νέλλη πολύ χαίρομαι που επιτέλους κάποιοι έριξαν μια αχτίδα ελπίδας σ' αυτή την τόσο ζοφερή ιστορία. Από τότε που είχα μάθει από εσένα και το Ξωτικό τι συνέβαινε είχα νιώσει μεγάλη λύπη. Γιατί πραγματικά και οι καθηγητές του Ωδείου δίνουν στους μαθητές τους τον καλύτερό τους εαυτό και οι μαθητές πλέον πληρώνουν αδρά δίδακτρα στο ωδείο (τα οποία προφανώς δεν διαχειρίζονται κάποιοι σωστά...) Καλή συνέχεια σε όλα!

Αγγελικη Ν είπε...

Χαίρομαι που ακούω ότι τουλάχιστον η Δικαιοσύνη ακόμα στέκει στο ύψος της. Όταν όλα καταρρέουν ας υπάρχει ακόμα μια Αρχή, που να κάνει αυτό που ορκίστηκε!
Καλή συνέχεια!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Μπράβο, Νέλλυ! Επιτέλους!
Και οι υπόλοιποι τώρα...
Και τα υπόλοιπα, φυσικά!

Thalassenia είπε...

Δικαίωση; Ας πούμε.
Καλή και δυναμική συνέχεια εύχομαι.

Πού καταντήσαμε, να παίρνουμε το μισθό μας με εντολή δικαστηρίου.

dodo είπε...

Συγχαρητήρια σ'αυτούς που τόλμησαν και κατάφεραν να δικαιωθούν!

logia είπε...

@Ζείδωρον

δεν είναι εύκολο να βγαίνεις μπροστά είτε είσαι στρατιώτης στον πόλεμο, είτε φοιτητής σε πορεία, είτε απλά ένας εργαζόμενος που παλεύει για τα αυτονόητα, αλλά αν όμως κρέμεται η ζωή σου από αυτό,
πρέπει να το κάνεις
γιαυτό κατανοώ μεν τους συναδέλφους που προτίμησαν την απραξία, δεν τους δικαιολογώ όμως με τίποτε γιατί αυτή η απραξία θα είναι και ο "θάνατος"... με μεταφορική φυσικά έννοια...

logia είπε...

@Nimertis

φίλε μου χλωμό το βλέπω για τους άλλους...

logia είπε...

@Captain Τζίμης

άρε καπετάνιε. το λέει το φυλλοκάρδι σου και πολύ σε χαίρομαι...

logia είπε...

@H. Constantinos

καλά τα λες Κωνσταντίνε, αλλά όχι και οι περισσότεροι... θέλω να πιστεύω λίγοι, πολύ λίγοι, αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα...

mahler76 είπε...

να πρέπει να τρέχεις στα δικαστήρια για τα αυτονόητα...τι φρίκη.

ξωτικό είπε...

Aαα καλά το αναγνώρισα το κυπαρισσάκι μου αψηλό (στην 1η)

Αχ βρε φιλενάδα το μόνο που χαίρομαι είναι η χαρά της δικαίωσης που ξέρω πολύ καλά οτι είναι μεγαλύτερη απο κάθε επιταγή !!!!
Μικρογραφία του γενικότερου όσα συμβαίνουν στο Ωδείο και οι "άλλοι" να μας θυμίζουν πως δεν είμαστε άμοιροι της δυστυχίας μας...

Καλή δύναμη για την συνέχεια....παλληκάρι μου !!

Poet είπε...

Καταθέτω την αγάπη, τον σεβασμό και τη συμπαράστασή μου στον αγώνα σας. Πάντα όρθιοι σαν το κυπαρρίσι της φωτογραφίας σου, Νέλλη μου.

Μικρές ανάσες είπε...

Μόνο ένα έχω να πω: Καλή συνέχεια στον δίκαιο αγώνα σας

maximus είπε...

χαίρομαι πολύ έστω μόνο γι' αυτό!Την καλησπέρα μου. Καλή συνέχεια

maximus είπε...

Χαίρομαι πολύ έστω και μόνο γι'αυτό! Την καλησπέρα μου και καλή συνέχεια!

logia είπε...

@Hfaistiwnas

...αλλά να χρειάζεται να διεκδικήσεις τον μισθό σου...
πού έχουμε φτάσει πια;

logia είπε...

@ b|a|s|n\i/a

σωστά Βασίλη μου

σωστά
και είναι πολύ λυπηρό να υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις...

logia είπε...

@magda

και πόσοι ακόμη σαν και μας....

logia είπε...

@Christina V.
προφανώς γνωρίζεις τον χώρο
αφού είμαστε συνάδελφοι...
σε ευχαριστώ πολύ
είναι ωράιο να αναγνωρίζουν τον κόπο σου
αλλά και την αδικία...

logia είπε...

@Αγγελική Ν.

σωστά για να έχουμε και κάτι να ελπίζουμε
κάπου να στηριζόμαστε
μια ελπίδα για το δίκαιο!

logia είπε...

@Υπατία η Αλεξανδρινή

μακάρι να ξυπνήσουν...
σε φιλώ

logia είπε...

@Thalassenia

δίκιο έχεις
είναι γελοίο να καταφεύγουμε στα δικαστήρια για περσινούς μισθούς
και ακόμη να μας χρωστούν άλλους έξι τουλάχιστον...

logia είπε...

@dodo

τώρα πρέπει να τολμήσουν όλοι...

logia είπε...

@mahler76

έτσι είναι
φρίκη!!!

logia είπε...

@ξωτικό μου

είδες πόσο ψήλωσε το κυπαρισσάκι;

φυσικά δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών

πότε θα το καταλάβουμε δεν ξέρω
μόνο τότε θα νιώσουμε τη δύναμή μας

logia είπε...

@Poet

ευχαριστούμε

χαθήκαμε...
μου λείπετε όλοι
αλλά από τη μια τα τρεχάματα
από την άλλη τα προβλήματα υγείας
και φυσικά η πολύ δουλειά - μέρα μπαίνουμε στο μέγαρο, νύχτα βγαίνουμε...

αλλά όπου νά'ναι πιστεύω θα ξαναβρώ τους ρυθμούς μου

logia είπε...

@Μικρές ανάσες

ευχαριστούμε

logia είπε...

@maximus

ευχαριστούμε!!!

μπορεί να είναι γελοίο να πρέπει να πας δικαστικά για να πληρωθείς τον κόπο σου, αλλά σίγουρα δεν είναι και το απλούστερο πράγμα στον κόσμο...

Margo είπε...

Μπράβο βρε Νέλλη μου επιτέλους άρχισε να σπάει ο τοίχος. Με το καλό να λυθούν όλα τα εργασιακά προβλήματα.. καλή δύναμη για τη συνέχεια!!!!

KitsosMitsos είπε...

Ωραία σύνθεση και σύνδεση μαζί!