μια αλλιώτικη Κυριακή

Το πρωινό μύριζε διαφορετικά
Πρωινό ξύπνημα σ' ένα σπίτι φωτεινά καθαρό
Χθες είχαμε τη μαθήτριά μου στο σπίτι, που ήρθε απο Ολλανδία να μας δει
Ξενυχτήσαμε, μα για κάποιον περίεργο λόγο καθαρίσαμε χθες το βράδυ όταν έφυγε
Μου έφτιαξες καφέ παι πήγες για εφημερίδα όσο εγώ τελείωνα τις δουλειές που απέμειναν
Τα παιδιά κοιμούνται ακόμη
Ανοίγεις το cd της Κυριακάτικης, το διαβάζεις, σηκώνεσαι και μου λες "άκου αυτό και διάβασε ένα συγκινητικό κείμενο του Χάρη"

και γω ακούω και διαβάζω...
διαβάζω τη ζωή μας στα γραφτά του Χάρη
Σαν τρένο περνά στα μάτια μου
Θυμάμαι το πρώτο στερεοφωνικό στην γκαρσονιέρα της Κυψέλης και τον πρώτο σου δίσκο τα "ζεστά ποτά"
Θυμάμαι τον Παύλο και το Ροντέο και το Αμόρε
που δεν χάναμε καμμιά του εμφάνιση
Θυμάμαι τον Χάρη και τον Πάνο στο Βεάκειο και όλα τα καλοκαιρινά θέατρα που τους ακολουθούσαμε κατά πόδας
Θυμάμαι τις διακοπές μας με "sleeping bag και με καρπούζι" σφιχταγκαλιασμένοι σε μια μηχανή και συ να μου τραγουδάς
Θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα σπίτι σου, κάθισα στο πράσινο σαλονάκι που σου είχε αφήσει ο Σύριος και συ ξεκρέμασες την κιθάρα και με τη ζεστή φωνή σου μου τραγούδησες

και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα...
Είναι δάκρυα χαράς και συγκίνησης
Συγκίνηση από την τρυφερή εξομολόγηση του Χάρη για το πώς έγινε ο "Απρίλης Ψεύτης" πάνω στα δυο ποιήματα του Εμπειρίκου
για το πως βρέθηκαν στη Σαντορίνη με τον Παύλο και πως προέκυψε "Η Μοναξιά του Σχοινοβάτη"
Συγκίνηση και χαρά για τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε μ' αυτά τα τραγούδια, μ' αυτή τη μουσική
Ό δίσκος προχωρά και ταυτόχρονα ξετυλίγεται όλη μας η ζωή
Τα παιδιά ξύπνησαν και μας βρήκαν στη βεράντα να πίνουμε καφέ, να διαβάζουμε εφημερίδα, να ακούμε μουσική και βουρκωμένους
Βουρκωμένους από κείνο το απερίγραπτο συναίσθημα που σου προσφέρει η μουσική
Η μουσική που έντυσε και ντύνει κάθα στιγμή της ζωής μας σαν ένα συνεχές sound track μιας ταινίας που εξελίσσεται ακόμη...

τα βίντεο δανεικά από το YouTube