Αχόρταγο στόμα του πεινασμένου μου θέλω, πώς λαίμαργα καταβροχθίζεις της ζωής τα κεράσματα;
Κι αυτή να σου λικνίζεται πρόστυχα, ξεδιάντροπα μια 'νασα εμπρός σου; Έτσι ν' απλώσεις το χέρι τη γράπωσες...
Μα μη θέλεις μονάχα να τη βλέπεις, να την οσφρίζεσαι, να τη νοιώθεις;
Μη και στης παλάμης τις γραμμές αγκυλωθεί και βάναυσα την πληγώσεις;
10 σχόλια:
πολύ καλές, ιδιαίτερα η πρώτη και η τελευταία!
"Αχόρταγο στόμα του πεινασμένου θέλω" -κορυφαίο!!
ich mag das letzte bild ... sehr eindrückliche stimmung.
Πολύ όμορφες! Κόκκινο αγαπημένο!
Η 1η είναι δική σου; Απλή περιέργεια!
Κι εμένα η πρώτη και η τελευταία μου άρεσαν πιο πολύ.
Καλό βραδάκι:))
Καλώς τους!
Σας ευχαριστώ όλους!
Ηλιογράφε, Κωνσταντίνε, που στέκεσαι και στα κείμενα, Αστρια, σας ευχαριστώ!
Κική, να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι. Έίναι επεξαργασμένη και είναι από παλιά συλλογή φωτογραφιών, που είχα τραβήξει αλλά και βρει, τις επεξεργαζόμουν και τις χρησιμοποιούσα για να κάνω αφίσες για συναυλίες μου.
99% όμως είναι δική μου, γιατί μοιάζει πάρα πολύ με το παλιό μου βιολί
Walter, vielen Dank!
Es ist der Sonnenuntergang im Winter, in Athen (aus meinem Haus)
πω πω ευχαριστήθηκα την ορμητικότητα εως και αγριάδα των σχολίων με την τρυφερότατη κατάληξη !!! sfff > εως sppppp.... είσαι Μουσικός !!!
και η φλόγα των φωτογραφιών ολοκληρώνει καταλυτικά το αίσθημα ! Ε Ξ Ε Ρ Α Ι Τ Ι Κ Ο
Εντυπωσιακή! Μου φάνηκε επεξεργασμένη γι' αυτό ρώτησα :-)
Δημοσίευση σχολίου