Ονειρεύομαι.
Μακρινούς περιπάτους.
Σε μια πόλη μαγική.
Ένα ζεστό χέρι στη χούφτα μου.
Να με οδηγεί.
Ασημένιο φως.
Μια νύχτα με πανσέληνο.
Ένα παράθυρο.
Ψηλά στον ουρανό.
Πάνω από στέγες.
Μακρινούς περιπάτους.
Σε μια πόλη μαγική.
Ένα ζεστό χέρι στη χούφτα μου.
Να με οδηγεί.
Ασημένιο φως.
Μια νύχτα με πανσέληνο.
Ένα παράθυρο.
Ψηλά στον ουρανό.
Πάνω από στέγες.
Ματωμένα σύγνεφα στο σούρουπο. 
Μια μουσική.
Τεμπέλικες νότες. Λάγνες.
Μια ανάσα.
Μια ανάσα ζεστή και υγρή.
Ένα βλέμμα.
Σαν θάλασσα, σαν λιβάδια, σαν ουρανός.
Ένα χάδι.
Ένα χάδι ακριβό, μοναδικό.
Μια σιωπή.
Μαρτυριάρα και φλύαρη.
Ονειρεύομαι.
Μου μένει μονάχα αυτό.
3 σχόλια:
προσπαθώ να περιμαζέψω την συγκίνηση να την κάνω λόγια.. μέρες τώρα το ξανακοιτάζω και το ξαναδιαβάζω...μου έχεις στείλει ένα μαχαίρι γλυκόπικρο να ξύνει τα σωθηκά μου .. να ανασύρει θαμμένα ..να ξυπνάει καλονανουρισμένα .....να ξεβολεύει,να τρελλαίνει,να ανταριάζει,και σαν πολυπόθητη παλίρροια να με γεμίζει...ΖΩΗ
Τι να πω για τις φωτογραφίες που τις έκλεψα αμέσως... ειδικά η δεύτερη είναι σαν να συμμάχησαν όλα τα ξωτικά της γης για χάρη σου.Σαν να ήρθε απο άλλο κόσμο...
Η πρώτη είναι το ηλιοβασίλεμα από την ταράτσα του σπιτιού μας.
Η δεύτερη τα μαγικά Πολιτικά στην Εύβοια, που ξέρεις πόσο αγαπώ, αλλά δεν αξιώθηκες να έρθεις...
Οσο για το κείμενο, ε! ευχαριστώ αλλά τα παραλές φιλενάδα
Δημοσίευση σχολίου